ZJAWISKA ZAKRYCIOWE ZNACZENIE NAUKOWE.

[SPUNTI2021]

Astronomowie, którzy postanowili się zająć profesjonalnie obserwacjami zakryć gwiazd przez tarczę Księżyca m/n przez S. Newcomba i E.W. Browna w Polsce T. Banachiewicz dokonały analizę obserwację momentów zakryć w latach 1627 – 1910. Astronomowie po uzyskaniu różnic z wyliczeń teoretycznych, a obserwacjami doszli do wniosku o występujących systematycznych zróżnicowanych położeniach Księżyca. Powodem takiej sytuacji jest występujący nierównomierny wirowy ruch Ziemi. Na podstawie występujących czasowych różnic ruch Księżyca jego pozycja na sferze niebieskiej zgadzała się dopiero do wprowadzenia poprawki. Poprawkę nazwano czasem efemerydalnym ET. Różni on się od czasu uniwersalnego UT. Czas efemerydalny jest cały czas modyfikowany właśnie dzięki prowadzenia systematycznych obserwacji zakryć gwiazd przez tarczę Księżyca. Różnica dT co czasu uniwersalnego, a efemerydalnym wynosi dokładnie dT = ET – UT gdzie dT = 24,349 + 72,3188*T + 29,95*T^2 + 1,8214*B, dT = wartość w sekundach, B – poprawka do fluktuacji ruchu Księżyca w długości wynikająca z obserwacji, T – okres czasu w stuleciach jaki upłynął od epoki 1900,0 = 2415020,0 JD. Powstają również wzory teoretyczne wyznaczając poprawkę czasu efemerydalnego dla różnych epok, które jednak różnią się od tych obserwacyjnych. Najbardziej teoretyczna redukcja czasu efemeryd zgodna jest w epoce XI-XX wieku tutaj aż takich odstępstw nie ma. Największe odstępstwa występują (-/+ 2000 – 2500 lat) od naszej epoki. Wielkie dzieło prace nad nim jaką wykonała Th. R. v. Oppolzer po długich latach wyliczeń w Canon der Finsternisse zostaje wydane we Wiedniu w 1887 roku. W tym czasie było to epokowe wydarzenie kanon zawierał dane 8000 zaćmień Słońca i 5200 zaćmień Księżyca między okresem 1207 r. p.n.e. 2163 r. n.e. W nim zamieszcza na 242 stronach tablice zaćmień Słońca i Księżyca, w przypadku zaćmień Słońca umieszcza on mapy z zaznaczonymi liniami centralnymi ich przebiegu. Wszystko fanie to wygląda zaćmienia co prawda z momentem czasu i ich przebiegiem na mapach zgadzają się najbardziej dokładnie XIX-XX wiek. Po za tym zakresem już występują błędy czasowe i mapowe linii centralnych zaćmienia. Oczywiście nie ma co się dziwić autor swojego dzieła nie znał poprawki czasu efemerydalnego stąd te różnice. Mimo to jest to wielkie dzieło i zasługuje na pełny szacunek ukazujący ogromny wkład aby mogło one w takim stanie powstać i być wydane. Poniżej moje wyliczenie zakrycia 35 Cap w dniu 08 grudnia 2021 rok.