Gwiazdy na niebie (19) – ALFA CENTAURI (2/2)

[SPUNTI]

Odległość do układu Alfa Centauri wyznaczył w 1839 roku szkocki astronom Thomas Handerson w obserwatorium astronomicznym w Afryce Południowej w Kapsztadzie. Już w XVII wieku wiedziano, że układ gwiazdy Alfy jest podwójny. Odkrycia drugiego składnika dokonał w Indiach Richaud, który był misjonarzem zaobserwował gwiazdę przez swój teleskop. Na półkuli południowej na sferze niebieskiej są to najczęstsze obiekty, które obserwowane ze względu na bliskość Ziemi i jasność obiektów. Cały układ Alfa Centauri zbudowany jest jeszcze z dwóch gwiazd składnik B i C. Alfa Centauri A i Alfa Cedntauri B tworzy dość ciasny układ podwójny, składnik C o nazwie Proxima Centauri jest najbliższą gwiazdą naszego układu słonecznego. Oddalony jest dokładnie o 4,23 lata świetlnych, gdy składnik A - 4,39 lat świetlnych. Odległość obu składników od siebie A i B zmienia się nieustannie w czasie od 11 do 36 jednostek astronomicznych. Obiegają wspólny środek masy w czasie 80 lat. Gdy obie gwiazdy znajdują się w największej odległości kątowej od Ziemi widoczne są jakie dwie oddzielnie gwiazdy już przez dobrą lornetkę. Alfa Centauri A wielkością podobna jest do naszego Słońca masa 1,1 razy większa i typ widmowy G świeci jasnością 1,5 razy większa. Składnik B jest nieco mniejszy ma masę 0,9 masy Słońca i połowę jest mniej jasny od Słońca o typie widmowym K. Do całego układu obu składników należy gwiazda Proxima Centauri i oddalona jest od nich ponad 15000 jednostek astronomicznych. Jest to gwiazda wielkości Jowisza i wysyła w przestrzeń kosmiczną 2000 razy mniej energii niż nasze Słońce. Widoczna jest tylko przez duże teleskopy, została odkryta przez astronoma Innesa w 1915 roku, która w tym czasie znajdowała się w bliskim sąsiedztwie Alfy Centauri. W 2012 roku astronomowie poinformowali odkryto planetę, która krąży wokół składnika B. Planeta o nazwie Proxima Centauri B posiada masę wynoszącą około 1,2 masy Ziemi może świadczyć, że jest ona obiektem. Wyniki i pomiarów odległości wykazują, że obiega macierzysta gwiazdę w odległości tylko 6 mln km od powierzchni gwiazdy. Obiega gwiazdę w czasie 3,1 dnia z prędkością orbitalną 141 km/sek. Powierzchnia jest tak nagrzana do wysokiej temperatury i jest zapewne pozbawiona atmosfery i co za tym idzie również życia organicznego w jakiekolwiek formie.