TEORIA ZAĆMIEŃ(78) – Nil życiodajna rzeka.

[SPUNTI]

Jednak jak by nie patrzeć to podstawą wszystkich kalendarzy, niezależnie od państw, zawsze były i są jak najbardziej dalej dobrze znane okresowe astronomiczne zjawiska przyrody , przede wszystkim zmiana faz księżycowych i zmiana pór roku. Już w połowie trzeciego tysiąclecia przed naszą erą powstał pierwszy kalendarz księżycowy w starożytnej Mezopotamii, który został oparty na okresowej zmianie faz Księżyca powtarzanej w około 29,5 dni. W związku z tym w pierwszy kalendarz zawierał na przemian 29 lub 30 dni, a każde te dni sumując w całym roku podzielono na 12 miesięcy. Jednocześnie wprowadzono siedmiodniowy tydzień, każdy dzień tygodnia poświęcony jasnemu obiektowi poruszających się po sferze niebieskiej Słońcu, Księżycu i pięciu znanych planetach. Kalendarzowy rok księżycowy zawiera jednak 354 dni lub 355 dni , początek każdego roku wypadał niefortunnie dlatego trzeba było dokonać korekcji synchronizacyjnej ze Słońcem doliczając brakujących 10 dni. Początek roku licząc dni kalendarzem księżycowym był przesunięty co miało wpływ na momenty pór roku. Jednak w kolejnych epokach kalendarz księżycowy był wielokrotnie ulepszany, a niektóre jego modyfikacje nadal działają w wielu krajach azjatyckich i afrykańskich. W starożytnym Egipcie w trzecim tysiącleciu przed naszą erą korzysta się już z kalendarza słonecznego okazuje się, że jest zgodny z porami roku. Obserwując rozgwieżdżone niebo kapłani dostrzegli pewną porównującą zależność z okresem wylewu rzeki Nil. Kapłani stwierdzili, że przychodzą kilka dni po pierwszym poranku tuż przed wschodem Słońca. Pojawienie się najjaśniejszej gwiazdy na niebie nazywali ją Isis-Sotis, czyli łzy bogini płodności Izydy. Tutaj dokładnie chodzi o gwiazdę Syriusz z gwiazdozbioru Wielkiego Psa. Zgodnie z wierzeniami starożytnych Egipcjan były to łzy Izydy podczas płaczu przepełniły koryto rzeki Nil powodując jego rozlanie. Według tych obserwacji jasnej gwiazdy rzeka Nil wylewała co 360 dni. Pierwszy egipski starożytny kalendarz opierał się na tej rachubie dzieląc jego na 12 miesięcy na równe po 30 dni. Znacznie dopiero później został wydłużony do 365 dni, ale ostatnie pięć dni w roku nie zostało uwzględnione w miesiącach. Początek roku uznano za dzień porannego pojawienia się gwiazdy Isis - Sotis na niebie, która na niebie pojawiała się zawsze w tym samym okresie czasu.