TEORIA ZAĆMIEŃ(89) - zaćmieniowe wojny i bitwy

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(89) - zaćmieniowe wojny i bitwy

Post autor: SPUNTI »

Nawiasem mówiąc, początek tego całkowitego zaćmienia Słońca w którym miała zacząć się bitwa pomiędzy Lidianami, a Medowiami przewidział filozof tej epoki Tales z Miletu. (624–547 roku p.n.e.) znał on przyczyny występowania zaćmień, a nawet regularność ich powtarzania. Astronomowie w X wieku obliczyli datę tego zaćmienia –było to w dniu 28 maja 585 roku p.n.e. Natomiast rzymski konsul i pisarz Mark Cicero (106-43 roku p.n.e. ) w jego dziennikach odnajdujemy tej samej bitwy między Lidianami, a Medami. Z opisu możemy się dowiedzieć, że to całkowite zaćmienie Słońca miało miejsce w czwartym roku 48 Olimpiady (igrzysk olimpijskich), odbywających się w Starożytnej Grecji co cztery lata. Jeżeli dane są prawdziwe tak jak przedstawił konsul można łatwo ustalić, że pierwsze igrzyska olimpijskie zostały zorganizowane w 776 roku p.n.e. Inny historyk Herodot prowadząc swoje zapisy dowiadujemy się z nich o słynnej bitwie morskiej Salaminy między greckimi i perskimi flotami. Miała ona miejsce w Zatoce Sarońskiej u południowych wybrzeży Grecji. Historykom bitwa ta była znana, że perska flota 800 statków poniosła całkowitą klęskę od greckiej floty składających się z 350 statków. W dniu bitwy wystąpiło całkowite zaćmienie Słońca miało miejsce na południowym wybrzeżu Grecji. Z dokonanych wyliczeń ustalono dokładną datę bitwy, 2 października 480 roku p.n.e. Zaćmienia Słońca były wydarzeniami, które pozwoliły historykom na ustalenie ważnych historycznych dat. Te państwa, szczególnie władcy znający się na zaćmieniach Słońca nie odczuwali strachu przed tym zjawiskiem wykorzystywali zjawisko do swoich zacnych celów. Na początku wojny peloponezyjske między starożytnymi greckimi miastami Atenami i Spartą zaćmienie Słońca w pewien sposób doprowadziło do zakłócenia militarnej ekspedycji Ateńczyków, dowodzonej przez Peryklesa (490-429 roku p.n.e.). Perykles był uczniem słynnego filozofa Anaksagorasa (500-428 roku p.n.e.) znał przyczynę powstawania zaćmień Słońca. Gdy flota ateńska była gotowa do wypłynięcia, rozpoczęło się zaćmienie Słońce. Początek ciemności pogrążył marynarzy, żołnierze byli przerażeni do tego stopnia widząc w zjawisku jako zły omen. Marynarze z kolei kierujący statkiem również byli w dużym chaotycznym zamieszaniu i zupełnie nie był w stanie kierować statkiem na pełnym morzu. Jak podaje legenda na jednym ze statków znajdował się dowódca całej militarnej wyprawy Perykles. Zarzucił dużą płachtę na marynarza będący przy sterze statku zasłaniając głowę. Zapytał sternika co widzi gdy ma zarzuconą płachtę na głowę zasłaniając oczy, czy widzi coś okropnego lub jakiś zły omen w tej płachcie. Marynarz – sternik, odpowiedział mu nie dostrzega złego omenu ponieważ takiego po prostu nie widzi. Perykles powiedział jemu „Jaka jest więc różnica między tym płachtą, którą ma na głowie zasłaniając jego oczy, a ciałem pokrywające Słońce”. Marynarz kierujący statkiem na morzu żadnej różnicy tutaj nie dostrzegł. Natychmiastowe działanie Peryklesa uspokoiły nie tylko marynarza – sternika, ale i żołnierze obserwujący tę sytuację. Cała flota mogła już spokojnie płynąc we właściwym kierunku. Jak później ustalono na podstawie programów astronomicznych miało to miejsce 3 sierpnia 431 roku p.n.e.
Załączniki
zaćmieniowe wojny i bitwy
zaćmieniowe wojny i bitwy
face.JPG (25.94 KiB) Przejrzano 609 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”