Protogalaktyki

[SPUNTI]

Struktura pojawiania się coraz nowszych gwiazd była różna pojawiały się jako samodzielne pojedyncze obiekty gwiezdne. Niektóre skupiały się w małej przestrzeni kilkaset gwiazd naraz tworząc już gromady kuliste. Astronomowie przypuszczają, że nasz obłok galaktyczny musiał na swojej drodze spotkać się jeszcze z większym galaktyczną materią. Tutaj już nie było żadnej możliwości swobodnego przemieszczania się. Ogromna ilość materii napierającej na naszą proto-galaktykę. Tworzyły się miliony, miliardy drobnych zagęszczeń z którego powstawały gwiazdy m/n i nasze Słońce. Fala uderzeniowa jaka towarzyszyła przy przenikaniu się materii pobudzała do życia rejony położone bliżej centrum naszej protogalaktyki. Od razu w jednej chwili nie generowały się gwiazdy w takiej postaci jak obecnie są nam znane. Ewolucja powstawania gwiazd do sformułowania do postaci kulistej trwała przez miliony lat. Nawet dziś widzimy kiedy rodzi się gwiazdy z pyłu międzygwiezdnego po wybuchu super nowej formułowanie się gwiazdy odkąd przyjmie normalny kształt wymaga ogromnego okresu czasu. Astronomowie dziś mają wiedzę jak to się odbywało i odbywa ponieważ obserwują w Naszej Galaktyce proces formułowania, powstawania i narodzin gwiazd w różnych częściach galaktyk na różnym etapie. Następny etap w naszej jeszcze protogalaktyce proces tworzenia się ramion spiralnych. Obłok galaktyczny, który dokonywał przejścia przez nasza protogalaktykę porozdzielał strzępy jej materii. Siły grawitacyjne samego jądra protoglalaktyki były tak potężne, że mimo fragmentowego porozrywania jego materii były w stanie nie dopuścić aby od niego się na zawsze oderwać. W ten sposób zostały utworzone spiralne jej ramiona, które w sposób jednorodny były scalone z centrum protogalaktycznym. Materia jego była bardziej zagęszczona i jaśniejsza w okolicach centralnych niż na peryferiach. Wszystko to było w ruchu rotacyjnym za pewnie bardziej szybszym niż na obecnym aktualnym poziomie.