TEORIA ZAĆMIEŃ(95) – historia zaćmień Słońca w centralnej Eu

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(95) – historia zaćmień Słońca w centralnej Eu

Post autor: SPUNTI »

Warto wspomnieć historię obserwacji zaćmień Słońca w Europie Centralnej i Wschodniej głównie również w dawnej Rosji. Zaćmienia, które miały miejsca w tych obszarach zahaczały również o ziemie polskie w różnych okresach czasu. Właśnie zjawisko zaćmienia wywierało poważny wpływ na zwykłych ludziach w okresie przedrewolucyjnym 1917 roku. Obszar tej Europy to większość ludzi niepiśmienna i nie umiejąca czytać. Znany rosyjski pisarz V. Korolenko (1853–1921) w swojej książce „W zaćmieniu” opisuje zachowanie miejscowych mieszkańców małego wołyńskiego miasteczka Jurijów, gdzie 19 sierpnia 1887 r. miało miejsce całkowite zaćmienie Słońca, dla którego astronomowie z przyrządami astronomicznymi przybyli z Moskwy. Astronomowie uspakajali okoliczną ludność rozpowszechniając plotkę, że „Ziemia zostanie wchłonięta przez Księżyc, ludzie się nie rozpoznają ... I tak świat się skończy”. Te samo zaćmienie w umysłach prostych i niepiśmiennych chłopów z carskiej Rosji zostało opisane w notatce w gazecie Russkie - Vedomosti z 25 sierpnia 1887 r. W której doniesiono, że astronomowie, którzy przybyli obserwować całkowite zaćmienie Słońca 19 sierpnia 1887 r. ... Chłopi zachowywali się bardzo niegrzeczne, zwłaszcza w wiosce Savkino. Tutaj chłopi prawie dokonali wobec nich przemocy, krzycząc „zjawisko w którym ginie Słońce na niebie wywołuje tylko choroby, nieudane żniwa i inne nieszczęścia ”. Nawet w samej bardziej w cywilizowanym miejscu jakim jest Moskwa, rozeszły się plotki paniki i ludzie byli pod ogromnym wrażeniem na widok zaćmienia Słońca. Oto, co zostało opublikowane w gazecie w Petersburgu dwa dni później po pełnym zaćmieniu Słońca 21 sierpnia 1887 roku, widoczny w okolicach miasta Klin koło Moskwy „Mrok stawał się coraz bardziej gęsty. Kolejna sekunda, a tłum rzucił się do ucieczki”. Opis ucieczki w sumie w ocenie współczesnych nam czasów był zabawny ponieważ cała rzesza ludzi rzuciła się do ucieczki nie do swoich domostw lecz na teren otwarty poza miasto wspinając się na nierówności i przeskakując przez rowki. Obserwując te wydarzenia przez astronomów znający mechanizm występowania zaćmień Słońca w ocenie ich zrobiło na nich dość ponury obraz jaki ujrzeli w zachowaniu ludzi. Sami astronomowie musieli uspakajać spanikowane społeczeństwo, że jest już po zjawisku i ponownie Słońce ukaże się na niebie. Jednak w większej ilości ludzi nawet po zakończeniu zjawiska nie dawało to spokoju. Ciekawym zaćmieniem całkowitym Słońca było zjawisko, które miało miejsce 12 maja 1706 roku. Jego centralny pas obejmował 50% powierzchni Polski granicach nam współczesnych. Jako całkowite zaćmienie Słońca podczas maksymalnej jego fazy można było w Polsce obserwować przez 5 minut 20 sekund. W tym czasie po centralnej linii zaćmienia cień przemieszczał się m/n przez miasta Poznań – Bydgoszcz. Południowa granica zaćmienia całkowitego Słońca przebiegał na linii Wrocław – Suwałki, północna Kostrzyn n/Odrą – Władysławowo. W Poznaniu całkowite zaćmienie trwało przez 4 minuty i 10 sekund. W Bełchatowie w tym czasie częściowe zaćmienie miało swój początek o godzinie 08:29 UTC i zakończyło się o 10:53 UTC. Maksymalna faza zaćmienia 0,978 wystąpiła o godzinie 09:40 UTC przy takiej fazie zapewne mieszkańcy tych terenów zauważyli pociemnienie otaczającej przyrody spadek jasności Słońca. Na kuli ziemskiej całkowite zaćmienie rozpoczęło się o godz. 09:35 UTC na środkowym oceanie Atlantyckim. Punkt współrzędnych początku zaćmienia dl.= 38,4*W i fi = 14,7*N. Koniec całkowitego zaćmienia na kuli ziemskiej nastąpił w punkcie dł. = 130,0*E i fi =34,5*N o godzinie 10:59 UTC. Maksymalna faza zaćmienia całkowitego 1,060 miała miejsce o godzinie 09:35 UTC współrzędne dł. = 15,4*E i fi = 51,5*N.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(95) – historia zaćmień Słońca w centralnej Europie.
TEORIA ZAĆMIEŃ(95) – historia zaćmień Słońca w centralnej Europie.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”