Strona 1 z 1

TEORIA ZAĆMIEŃ(99) - Eratostenes.

: 29 kwie 2020, o 09:01
autor: SPUNTI
TEORIA ZAĆMIEŃ(99) - Eratostenes.
Eratostenes próbował również wprowadzić reformę kalendarza proponując wprowadzenie roku przestępnego. już od młodzieńczych swoich lat przejawiał niewspółmierny swój wyższy talent nad swoimi rówieśnikami. Talent swój wykorzystywał w ten sposób pozwalający jemu zajmowanie się na poważnie zagadnieniami geograficznymi Ziemi, matematyki, filozofii. W tym okresie czasu inni uczeni naukową wszechstronność Eratostenesa szybko zauważyli nadając mu ksywkę Pentathlos. Jego mądrość i poważne wywody na temat geografii i astronomii pozwoliły do objęcia funkcji głównego bibliotekarza w Aleksandrii. Atena była miastem centralnym intelektualnego rozwoju naukowego w rejonie Morza śródziemnego. Natomiast Biblioteka Aleksandryjska znana była jako najbardziej prestiżowym miejscem ośrodkiem naukowym ówczesnego świata. Funkcja głównego bibliotekarza jaką objął Eratostenes dla niego stało się wielkim wyróżnieniem akademickim jak na tamte starożytne czasy. Pracując w bibliotece w Aleksandrii, uczony miał dostęp do różnych publikacji wygłaszanych i spisanych w księgach. Głęboko je analizował jednocześnie dzięki temu poszerzając swoją wiedzę. Właśnie podczas przeglądania różnych książkowych zbiorów natknął się na opis z jednej studni znajdująca się niedaleko Seyene. W opisie tej studni dostrzegł coś wyjątkowego mianowicie, że każdego roku w południe podczas górowania Słońca w dniu przesilenia letniego w studni nie było cienia. W południe gdy Słońce znajdowało się w zenicie dno studni było oświetlone przez promienie słoneczne. Dzisiaj wiemy bardzo dobrze w momencie przesilenia letniego Słońce znajduje się zwrotniku Raka. Należący do tego równoleżnika Słońce podczas górowania znajduje się w zenicie i miasto Syene leży na jego drodze. Dlatego w dniu przesilenia letniego dno studni było oświetlone przez promienie słoneczne i nie było w niej cienia. Czytając to Eratostenes bardzo się zainteresował tym zagadnieniem. Natychmiast sobie uzmysłowił jeżeli tak jest, a Ziemia wg innych zwolenników jest płaska w Aleksandrii powinna w dniu przesileni letniego być oświetlona całkowicie przez promieniowanie słoneczne nie rzucając cienia. Teraz tylko wypadało mu niecierpliwie czekać do dnia przesilenia letniego. Erastotenes jednak doczekał się dnia przesilenia letniego i kiedy Syenie promienie słoneczne padały pod kątem prostym Słonce znajdowało się w zenicie. Podczas jego górowania uczony dokonywała w swoich pomiarów w tym samym czasie w Aleksandrii. Wbił prosty kij prostopadle do powierzchni Ziemi w momencie kiedy Słońce było najwyżej na sferze niebieskiej nad lokalnym horyzontem. Zmierzył długość cienia kija, który rzucał na powierzchnie Ziemi. W ten sposób długość kija przez długość cienia otrzymał wysokość położenia Słońca nad horyzontem podczas jego górowania. Okazało się jakie uzyskał pomiary Eratostenes, Słońce znajdował się pod kątem 82,8* nad horyzontem. Kątowo do zenitu naszej dziennej gwiazdy brakowało 7,2*.