TEORIA ZAĆMIEŃ(101) - Spuścizna po Eratostenesie.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(101) - Spuścizna po Eratostenesie.

Post autor: SPUNTI »

Eratostenes tak naprawdę bez wątpienia wyprzedzał sposobem myślenia swoją epoką. Taką opinie wyraził m/n Hiszpan Falerow w 1535 roku. Ówczesne „pełnomorskie” statki w XVI wieku zapuszczały się na wody oceanów chcąc opłynąć ziemski glob. Zdawano sobie już sprawę z tego jaka wielka jest nasza planeta. Falero badał pisma i wszelkie dokumenty jakie pozostały po Eratostenesie w których przedstawił swoje wyliczenia wielkości Ziemi. Po wyznaczeniu wielkości Ziemi przez Eratostenesa, mógł się on już zająć próbą ustalenia odległości Słońca i Księżyca. Eratostenes posiadał już brakującą wielkość - rozmiar Ziemi, wcześniej nie znano danych co uniemożliwiało określenie odległości. Żeby odnaleźć odległości uczony czekał na całkowite zaćmienie Księżyca jak najbardziej centralne i długotrwałe. Przy takich zaćmieniach osiągnie się jak najprecyzyjniejsze wyniki pomiarów. Rozmiary cienia Ziemi w miejscu gdzie Księżyc przechodzi przez niego nie różni się rozmiarowo dużo od średnicy globu ziemskiego. W momencie pierwszego kontaktu tarczy księżycowej z cieniem Ziemi do pełnego jego zanurzenia czas wynosi 50 minut. Czas przebywania Księżyca w cieniu Ziemi to nie cale 200 minut. Stąd łatwo było wyznaczyć, że średnica Księżyca pod względem swojej wielkości była 4 krotnie mniejsza od Ziemi co się w gruncie rzeczy zgadza. Na tej podstawie uzyskanego wynik odległość do Księżyca. Dzięki geometrii i hipotezie Anaksagrasa jak i również metodyki opracowanej przez Arystarcha z Samos, Eratostenes opracował metodą pomiaru odległości do Słońca i jego rozmiaru. Wracając do Anaksagrasa jego sylwetka jest warta przypomnienia ponieważ należał do wspaniałych myślicieli żyjący w V wieku p.n.e. Jego głównym celem życiowym były obserwacje Księżyca, Słońca i to co się znajduje i dzieje na sferze niebieskiej. Głęboko był przekonany, Słonce to nic innego jak rozgrzana skała będąca niewyczerpalnym źródłem ciepła i świata. Można śmiało powiedzieć, Anaksagoras należał do tych myślicieli który w swoich przemyśleniach nie brał w swoich rozważaniach, iż Słońce jest boską istotą. Natomiast za gwiazdy uważał także rozpalone do białości i czerwoności kamienie jako oddzielne źródła światła i ciepła. One znajdują się za daleko od Ziemi aby mogły ją oświetlić i ogrzać. Po raz pierwsi hipotezie odnośnie co do Księżyca wygłosił, że świeci on odbitym światłem promieni słonecznych. Swoimi teoriami i myślami Anksagoras nie był mile przyjmowany narażając się na różne drwiny i jednocześnie oskarżany był o herezję do tego stopnia iż wygoniono go z Aten. Pomysły Ankasarogosa wykorzystane 200 lat później zostały wykorzystane przez Arystarcha z Samos. Przypomniał sobie jego poprzednik jego mówił o Księżycu, że świeci światłem odbitym dzięki promieniom słonecznym. Zrozumiał też jeżeli tak jest to kąt jaki jest utworzony Ziemia-Księżyc-Słońce musi być kątem prostym. Arystarch dokonał pomiaru kąta pomiędzy Ziemią, a Księżycem i Ziemią, a Słońcem. Pomiar kątowy podczas kwadry Księżyca wynosi 87* taką wartość odczytał Arystarch. Uzyskana wartość kąta zmierzonego przez Arystarcha pozwolił na wyznaczeni odległości Słońca i Księżyca. Pomiary jakie otrzymał pozwoliło mu na wyliczenie odległości jakie dzielą Ziemię jednak one nie były dokładne. Wartości jakie otrzymał wynosiły, że Słońce od Ziemi oddalone jest 20 razy dalej niż Księżyc od Ziemi. Nie mniej jednak nie chodzi już o dokładność wyniku ale o coś więcej. Świat ówczesny wszedł w inny tok rozumowania i myślenia. Wiedział, że opracowane metody pomiaru świata pozwalają zastanawiać się człowiekowi w jakim świecie egzystuje i żyje. Wiadomo nam obecnie, kąt pod jakim zachodzi kwadra Księżyc to prawie 90* (dokładnie 89,95*) co w obliczeniach daje odległość 400 razy większą Ziemia – Księżyc.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(101) - Spuścizna po Eratostenesie.
TEORIA ZAĆMIEŃ(101) - Spuścizna po Eratostenesie.
fb obraz.jpg (28.47 KiB) Przejrzano 536 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”