Ugięcie promienia świetlnego.
: 11 maja 2020, o 08:53
Ugięcie promienia świetlnego.
Wiedział żeby potwierdzić słuszność swojej teorii do tego celu musi wykorzystać Słońce i zjawisko całkowitego zaćmienia Słońca. Genialny fizyk i uczony zdawał sobie dobrze z tego sprawę, że nasza dzienna gwiazda posiada ogromną masę jest w stanie odchylić bieg jej promieni świetlnych kiedy znajduje się w pobliżu czasie całkowitego zaćmienia Słońca. Einstein widział w nich ratunek dla ogólnej teorii względności, która zakładała załamanie biegu promienia świetlnego z gwiazdy w pobliżu ogromnego ośrodka masy. Słońce właśnie posiada ogromną masę 330 tyś razy większą od masy Ziemi i jest w stanie odchylić bieg promienia świetlnego gwiazdy. Takie odchylenie można tylko wykazać podczas całkowitych zaćmień Słońca dla gwiazd, które zajmują bliskie położenie w sąsiedztwie przypadającego zjawiska. Właśnie w tych miejscach należało szukać ostatecznego potwierdzenie ogólnej teorii względności. Wg wyliczeń Einsteina wynikało, że wartość złamania biegu promieni słonecznych jest znacznie większe niż mamy do czynienia z planetą Jowisz. Einstein miał świadomość, że nasza dzienna gwiazda jest wystarczająca aby potwierdzić jego powstająca teorię grawitacji. Nawet gdyby można było w stanie obserwować zakrycie gwiazdy przez tarcze słoneczną to i tak zarejestrowalibyśmy wynik odchylenia jej promieni świetlnych. Oczywiście taka sytuacja nie wchodziła w grę oślepiające Słońce na to nigdy nie pozwoli. Przesunięcie pozorne gwiazd na sferze niebieskiej, które znajdują się w pobliżu Słońca ich wartości nie są duże. Aby to sprawdzić w warunkach ziemskich należy czekać na zjawisko astronomiczne całkowite zaćmienie Słońca. Taka okazja za czasów Einsteina wydarzyła się 21 sierpnia 1914 roku podczas całkowitego zaćmienia Słońca tarcza Księżyca dokładnie w 100% zakrywa tarczę słoneczną. Staje się ciemno a na sferze niebieskiej zaczynają widoczne być na kilka minut gwiazdy. Einstein wraz z astronomem Erwinem Freundlichem wytypowali te gwiazdy obserwacji, które znajdowały się od Słońca nie więcej niż 30 minut kątowych.
Wiedział żeby potwierdzić słuszność swojej teorii do tego celu musi wykorzystać Słońce i zjawisko całkowitego zaćmienia Słońca. Genialny fizyk i uczony zdawał sobie dobrze z tego sprawę, że nasza dzienna gwiazda posiada ogromną masę jest w stanie odchylić bieg jej promieni świetlnych kiedy znajduje się w pobliżu czasie całkowitego zaćmienia Słońca. Einstein widział w nich ratunek dla ogólnej teorii względności, która zakładała załamanie biegu promienia świetlnego z gwiazdy w pobliżu ogromnego ośrodka masy. Słońce właśnie posiada ogromną masę 330 tyś razy większą od masy Ziemi i jest w stanie odchylić bieg promienia świetlnego gwiazdy. Takie odchylenie można tylko wykazać podczas całkowitych zaćmień Słońca dla gwiazd, które zajmują bliskie położenie w sąsiedztwie przypadającego zjawiska. Właśnie w tych miejscach należało szukać ostatecznego potwierdzenie ogólnej teorii względności. Wg wyliczeń Einsteina wynikało, że wartość złamania biegu promieni słonecznych jest znacznie większe niż mamy do czynienia z planetą Jowisz. Einstein miał świadomość, że nasza dzienna gwiazda jest wystarczająca aby potwierdzić jego powstająca teorię grawitacji. Nawet gdyby można było w stanie obserwować zakrycie gwiazdy przez tarcze słoneczną to i tak zarejestrowalibyśmy wynik odchylenia jej promieni świetlnych. Oczywiście taka sytuacja nie wchodziła w grę oślepiające Słońce na to nigdy nie pozwoli. Przesunięcie pozorne gwiazd na sferze niebieskiej, które znajdują się w pobliżu Słońca ich wartości nie są duże. Aby to sprawdzić w warunkach ziemskich należy czekać na zjawisko astronomiczne całkowite zaćmienie Słońca. Taka okazja za czasów Einsteina wydarzyła się 21 sierpnia 1914 roku podczas całkowitego zaćmienia Słońca tarcza Księżyca dokładnie w 100% zakrywa tarczę słoneczną. Staje się ciemno a na sferze niebieskiej zaczynają widoczne być na kilka minut gwiazdy. Einstein wraz z astronomem Erwinem Freundlichem wytypowali te gwiazdy obserwacji, które znajdowały się od Słońca nie więcej niż 30 minut kątowych.