TEORIA ZAĆMIEŃ (104)– wizualne obrazy całkowitych zaćmień.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ (104)– wizualne obrazy całkowitych zaćmień.

Post autor: SPUNTI »

Część widoczna powierzchni Słońca określamy ją przez pomiar kątowy na sferze niebieskiej rozmiar jego wynosi z odległości jednej jednostki astronomicznej 32 minuty kątowej. Ta widzialna powierzchnia Słońca określa nam jego prawdziwe wymiary. Fotosfera słoneczna składa się głównie z wodoru, jego temperatura wynosi 5700*K, a ciśnienie od zewnętrznych do wewnętrznych warstw szybko wzrasta. W głębi naszej dziennej gwiazdy –Słońca, temperatura osiąga 15-20 mln *K materia sprasowana jest pod ciśnieniem 200 miliardów atmosfer. Jedne centymetr sześcienny tej materii waży 150 gram panują tam idealne warunki w którym zachodzą procesy termojądrowe wytwarzając ogromne ilość ciepła i światła. Mimo, że w jednostkach czasu na zewnątrz Słońce wypromieniowuje ogromną ilość energii to w tej samej jednostce czasu może być to godzina, minuta czy sekunda Ziemia otrzymuje tylko jedna dwumiliardową część tej energii. Każdy metr kwadratowy powierzchni naszej planet średnio otrzymuje od Słońca 1,4 kilodżuli wata energii. Podczas całkowitego zaćmienia Słońca trwające średnio 2-5 minut nie dłużej niż ok. 8 minut obserwujemy tylko przy ciemnym niebie najbardziej zewnętrzne warstwy naszej dziennej gwiazdy. Najbardziej ta zewnętrzna warstwa to fotosfera jej grubość ocenia się na 12-15 tyś km. Najbardziej zewnętrzna warstwa zawierająca w swoim składzie głównie wodór i hel posiadające zabarwienie czerwonawo-różowy kolor i dla którego otrzymała nazwę chromosfery. Nazwa jej pochodzi z języka greckiego „chromu” – kolor. Chromosferę wizualnie możemy obserwować przy całkowitych zaćmieniach Słońca. W teleskopie na ciemnym brzegu tarczy zakrytego Słońca przez Księżyc, uwidacznia nam się jako cienka warstwa pofałdowanej materii słonecznej o znacznej przezroczystości. W chromosferze często obserwuje unoszące się wypukłości pochodzące od łacińskiej nazwy protuberancji - czerwonawe wypustki. Stanowią one gigantyczne fontanny gorących gazów, wznoszące się ponad fotosferę do wysokości nawet 0,5 mln km. Ale najbardziej spektakularna sprawa przestawia się t jednak koroną słoneczną. Najbardziej zewnętrzną niezwykłą warstwa wchodząca w skład budowy Słońca. Posiada ona ma promienną strukturę i przyjemną kolor srebrzysto-perłowy. Niekiedy warstwa przyjmuje zabarwienie lekko zielonkawe. Korona, składająca się z jonów i elektronów, jest źródłem promieniowania elektromagnetycznego i wykrywane i nasłuchiwane są przez tzw. emisje radiową. Nie tylko astronomowie mający dostęp do profesjonalnego sprzętu obserwacyjnego ale również miłośnicy astronomii mają dostęp nowoczesnego sprzętu astronomicznego pozwalający obserwować bezpośrednio chromosferę i wewnętrzny obszar korony słonecznej. Teraz takim urządzeniami nie trzeba oczekiwać na zjawisko całkowitego zaćmienia Słońca nie mniej zobaczyć zjawisko wywiera one ogromne wrażenie na ludziach.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ – wizualne obrazy całkowitych zaćmień.
TEORIA ZAĆMIEŃ – wizualne obrazy całkowitych zaćmień.
fb obraz.jpg (26.41 KiB) Przejrzano 544 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”