Strona 1 z 1

TEORIA ZAĆMIEŃ(106)-astronomia sferyczna.

: 21 maja 2020, o 09:40
autor: SPUNTI
W sumie kiedy poświęcimy troszkę czasu na obserwacji Słońca zaobserwujemy w miejscu jego zachodu po zmierzchu coraz to inne występujące gwiazd. Dotyczy to samo momentu przed wschodem. Zaraz wyciągniemy prawidłowy obserwacyjny wniosek, że Słońce zmienia swoje położenie na tle gwiazd. Wczesną wiosną, wieczorem, około godziny 19, w zachodnim obszarze nieba w pobliżu horyzontu, w południowo-zachodnim znajduje się w obszarze jasnych gwiazd w gwiazdozbiorze Byka i Oriona, w południowej części gwiazdozbioru Bliźniąt, Wszystko się to powoli cyklicznie zmienia podczas zachodów Słońca z miesiąca na miesiąc widoczne są inne jasne gwiazdy z gwiazdozbioru Lwa, Panny później Wagi , Skorpiona. Prowadząc tego rodzaju spostrzeżenia zauważymy, że przez cały rok Słońce powoli porusza się na tle gwiazd z zachodu na wschód. Słońce oprócz tego ruchu dokonuje ruch w niektórych konstelacjach i przez rok (365 dni) powoduje jedną rewolucję na niebie, przesuwając się dwie swoje pozorne średnice .Ruch wirowy sfey niebieskiej wynosi 24 godziny i jest odzwierciedleneim ruchu wirowego Ziemi. Czas tej rotacji dotyczące gwiazd na sferze niebieskiej, które wschodzą codziennie prawie po 4 minutach wcześniej niż dnia poprzedniego. Inaczej troszkę przedstawia się sprawa ze Słońcem. Słonce swoją wędrówkę po sferze niebieskiej dokonuje po ekliptyce poruszając się ze średnią prędkością 0,985*/dobę. Pomiary położenia Słońca na niebie wykazały, że co roku, około 20-21 marca, znajduje się w dniu równonocy wiosennej. Nasza dzienna gwiazda przecina równik niebieski, przechodzi z południowej północnej na północną. Teraz każdego dnia kątowo od równika niebieskiego wartość jego wzrasta. zrasta, znajdując się ponad równikiem niebieskim. W dniu letniego przesilenia, każdego roku (21-22 czerwca) osiąga maksymalną odległość kątowa 23,45*. Na półkuli północnej jego droga nad horyzontem jest najdłuższa w naszym kraju wynosi 240* tj. 16 godzin. Później w dalszym ruchu ok. 22-23 września ponownie przecina równik niebieski tym razem przechodzi na południową cześć nieba. Moment ten nazywamy równonocą jesienną. Dwa momenty w marcu i we wrześniu kiedy Słońce przechodzi z półkuli na półkulę przecinając równik niebieski długość łuków dziennych wynosi 180* tj. 12 godzin. Tyle samo pod horyzontem znajduje się ono pod horyzontem. Od momentu 23 września drogi dzienne łuków Słońca zaczynają się skracać wraz zmniejszaniem wysokości nad lokalnym horyzontem podczas jego górowania. Ponownie następuje oddalanie Słońca od równika niebieskiego tylko cały proces przebiega odwrotnie. W dniu przesilenia zimowego 21-22 grudnia odległość kątowa osiąga wartość 23,45*. Łuk dzienny naszej dziennej gwiazdy podczas przesilenia w Centranej Polsce 16,7 godzin katowych. W przesilenie zimowym skraca sie o ponad 8 godzin.