Zaćmienia Słońca i Księżyca.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Zaćmienia Słońca i Księżyca.

Post autor: SPUNTI »

Do najbardziej widowiskowych zjawisk astronomicznych zachodzących na niebie ziemskim zaliczamy zaćmienia. Zjawiska te są jedynymi , które w sposób bezpośredni o bez nadzwyczajnych przyrządów astronomicznych mogą być obserwowane przez największą rzeszę obserwatorów. W przypadku zaćmień Słońca należy uzbroić się w odpowiedni ciemny filtr, który „zagłusza” oślepiający blask Słońca. Położenie Księżyca względem Słońca od dawien dawna był przedmiotem badań przez człowieka. Zaćmienia Słońca i Księżyca stanowiły poważne argumenty religijne, które w sposób stanowczy wykorzystano wobec zacofanym masom ludzi. Tak właśnie było w starożytnym Egipcie gdzie kapłani zjawiska zaćmień straszyli swój lud wpierając im, że Słonce zaraz zgaśnie. Natomiast średniowieczu ciemnym masom ludu księża w sposób przekonujący wmawiali gniew boga zsyłając na Ziemię epidemię i gniew boży. Astronomia jej nauka współczesna stoi jednak na wysokim poziomie, które w sposób prosty tłumaczy warunki występowania zaćmień Słońca i Księżyca. Religia i wierzenia żadnej tutaj znaczącej roli już tak nie odgrywają. Prawdopodobnie na Ziemi istnieją niewielki plemiona ludzki z dala od cywilizacji w których zaćmienia wywołują trwogę i przerażenia. Księżyc obiegając Ziemię po swojej orbicie w pewnym czasie i przestrzeni przechodzi przez punkt, którego płaszczyzny orbity ziemskiej i Księżyca dokładnie się pokrywają. Podczas takiego zbiegu okoliczności występuje zaćmienie Słońca kiedy Księżyc w tym czasie znajduje się fazie nowiu. Słońce , Księżyc i Ziemia zajmują swoje położenie na jednej linii. Księżyc jako ciało nieprzezroczyste i kuliste rzuca cień na powierzchnię Ziemi w kształcie stożka. Od strony Księżyca tworzy się cień pasa centralnego a od strony Słońca cień zewnętrzny zwany półcieniem. Maksymalna długość stożka cienia Księżyca nie przekracza 380 tyś km. W zależności podczas zaćmienia Słońca odległość Ziemia – Księżyc zmienia się od 357 tyś km do 408 tyś km. Odległości te mają znaczący wpływ na długość trwania zjawiska zaćmienia Słońca i na jego rodzaj. W dogodnych warunkach rozmiar szerokości pasa całkowitego zaćmienia Słońca wynosi 270 km wówczas zjawisko trwa maksymalnie 7 minut. Zdarza się również, iż stożek cienia Księżyca kończy się przed powierzchnią Ziemi. Odległość układu Ziemia-Księżyc jest większa od długości cienia Księżyca w tym przypadku pozorna średnica Księżyca jest mniejsza od tarczy słonecznej. Wszyscy obserwatorzy znajdującym się w pasie centralnym zaobserwują pierścieniowe zaćmienie Słońca. Poza pasami centralnymi dochodzi jedynie do zaćmień częściowych. Głębokość tych zaćmień tzn. procent zakrywanej tarczy słonecznej przez Księżyc zależy jak daleko dany obserwator znajduje się od pasa centralnego zaćmienia. Obserwator leżący maksymalnie ponad 3500 km po obu stronach pasa centralnego danego zaćmienia, zaćmienie w ogóle nie występuje.
Załączniki
Zaćmienia Słońca i Księżyca.
Zaćmienia Słońca i Księżyca.
face.JPG (10 KiB) Przejrzano 316 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”