TEORIA ZAĆMIEŃ(121) - ruch Księżyca po sferze niebieskiej.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(121) - ruch Księżyca po sferze niebieskiej.

Post autor: SPUNTI »

TEORIA ZAĆMIEŃ(121) - ruch Księżyca po sferze niebieskiej.
Elongacja Księżyca nadal wzrasta i kiedy odległość jego od Słońca wyniesie 90* mówimy, że znajduje się w fazie Pierwszej Kwadry. Jego tarcza oświetlona jest w 50% a wschód odbywa się w godzinach południowych tj. ok godziny 12. Po zachodzie Słońca na niebie świeci nam za oknem domu aż do północy około godziny 24 następuje jego zachód. Teraz zachód Księżyca odbywa się coraz to później w nocy zwiększając wizualnie swój rozmiar tarczy. W sumie nie widzimy jego wschodu ale Słońce kiedy znajduje się na wysokości 20-25* nad horyzontem uwidacznia się jego zarys tarczy na sferze niebieskiej. Księżyc z doby na dobę porusza się dalej w pobliżu ekliptyki i osiąga elongację 180*. Przy takiej odległości od Słońca następuje jego pełnia. Wschodzi w momencie zachodu Słońca, zachodzi kiedy Słońce pojawia się na horyzoncie czyli podczas jego wschodu. Około północy następuje górowanie Księżyca nad horyzontem osiąga maksymalna jasność nawet -12,7 mag. Właśnie pełnia i jej silny blask straszenie przeszkadzają w prowadzeniu wizualnych obserwacji nieba. Po pełni odległość kątowa do naszej gwiazdy z doby na dobę się zmniejsza. Możemy na wschodnim horyzontem obserwować wschody Księżyca, który odbywa się coraz to później. Wygląd Księżyca na niebie jego fazy są odwrotnością do faz jakie widzieliśmy do momentu pełni. Księżyc osiąga w końcu odległość do Słońca 90*. W takiej odległości osiąga on fazę Ostatniej Kwadry jego tarcza w stosunku do Ziemi oświetlona jest tylko w 50% odwrotnie niż przy pierwszej kwadrze. Jego wschód odbywa się momentach w okolicach północy jego górowanie zazwyczaj odbywa się rano o godzinie 6. Odległość kątowa nadal ulega zmniejszaniu Księżyc w stosunku do Słońca. Na sferze niebieskie znajduje się coraz bliżej Słońca tarcza Księżyca przyjmuje kształt cienkiego sierpa zwróconą ku naszej dziennej gwiazdy. Jego wschód odbywa się przed wschodem Słońca coraz krócej widać go na niebie ponieważ odległość kątowa obydwóch ciał ciągle malej. Azymuty wschodów i zachodów Księżyca ciągle ulegają zmianie. Rozpatrzmy wschód i zachód Księżyca w pierwszym dniu wiosny przy fazie pełni naszego naturalnego satelity. Słońce w tym dniu wschodzi i zachodzi na sferze niebieskiej w punktach dokładnie wschodu i zachodu. Natomiast rozpatrzmy tylko wschód Księżyca oddalony jest 180* znajduje się na przeciwległym czyli w punkcie wschodnim nieba. Oczywiście są to rozważania teoretyczne ponieważ nas satelita Ziemi może w tym dniu dokładnie w punkcie wschodnim nieba podczas swojego wschodu się nie znajdować. Uzależnione jest to od odległości kątowej ( w tym momencie ) Księżyca od ekliptyki. Odległość ta jest równoznaczna szerokości ekliptycznej Księżyca. W momencie równonocy wiosennej długość ekliptyczna Słońca wynosi 0*, Księżyca 180*. Natomiast moment górowania w tym dniu Księżyca odbywa się w moim mieście na możliwej maksymalnej wysokości ok. 44*.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(121) - ruch Księżyca po sferze niebieskiej.
TEORIA ZAĆMIEŃ(121) - ruch Księżyca po sferze niebieskiej.
face.JPG (9.97 KiB) Przejrzano 501 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”