TEORIA ZAĆMIEŃ(132)-przebieg zaćmienia Słońca.

[SPUNTI]

TEORIA ZAĆMIEŃ(132)-przebieg zaćmienia Słońca.
Następuje moment kiedy cień Księżyca opuszcza powierzchnię naszej planety. Znajdujący się obserwator w tym punkcie na Ziemi w zależności od rodzaju zaćmienia widzi piękny zachód Słońca z jednoczesnym trwającym całkowitym zaćmieniem lub pierścieniowym Po opuszczeniu cienia Księżyca na globie tam gdzie znajduje się półcień w tych obszarach widoczne jest już tylko częściowe zaćmienie. W czasie zachodu Słońca na jego izochronie kończy się zaćmienie i półcień Księżyca zmniejsza swój obszar widoczności zjawiska. Opis widoczności zaćmienia jaki ukazałem charakteryzuje się krzywymi jakie tworzą się przy obrocie bryły sztywnej sferycznej z rzutem przestrzennym cienia „walca” jego podstawy. Jeżeli byśmy mogli na brzegach cienia podstawy „walca” na powierzchni bryły sztywnej sferycznej zaznaczyć mazakiem pewną ilość punktów wówczas otrzymalibyśmy krzywe zaćmienia analogowe jakie powstają na powierzchni Ziemi. Każde występujące zaćmienie na powierzchni Ziemi opisujemy wielkościami fizycznymi. W rocznikach astronomicznych oprócz map zaznaczonymi krzywymi zaćmień izochron, izofaz i izokątów pozycyjnych podawany są punkty współrzędnych geograficznych momentu pierwszego i ostatniego kontaktu z cieniem i półcieniem Księżyca. Dane o zaćmieniu zawierają moment maksymalnej fazy jej wielkości i czasie trwania. Chciałbym się w tym punkcie na chwile zatrzymać w momencie kiedy Księżyc całkowicie zakrywa Słońce. W tym obszarze wyraźnie zapada głęboki ciemny zmierzch. Tutaj w tym zaciemnionym obszarze na niebie świecą najjaśniejsze gwiazdy i planety, wokół Słońca widać piękny promienny blask perłowego – srebrzystego koloru. Ten kolor należy do korony słonecznej jej atmosfery, które nie jest jednak widoczna poza zaćmieniem. Powód takiego stanu to mniejsza znacznie jasności korony w porównaniu z jasnością nieba dziennego. W czasie maksymalnej fazy całkowitego zaćmienia na całym horyzoncie( 360*) rozbłyska różowy pierścień jarzeniowy - jest to obszar pokryty odcieniem Księżyca. Światło słoneczne przenika z sąsiednich warstw atmosfery ziemskiej na obszarach, gdzie nie występuje całkowite zaćmienie, wówczas widoczne jest pojaśnienie linii horyzontu na pewnej małej wysokości. Całkowite zaćmienie Słońca w danym obszarze swojego centralnego pasa trwa 2-4 minuty nie dłużej niż 7,7 minuty i po tym czasie pojaśnienie linii horyzontalnej zanika również na sferze niebieskiej przestają być widoczne jasne świecące gwiazdy i planety. W obszarze całkowitego zaćmienia Słońca odczujemy znaczny spadek temperatury może on dochodzić nawet do 10-12*C wówczas występuje lekki powiew wiatru. Obserwacje zwierząt ich zachowanie zauważymy tak jakby dla nic zapadła noc.