TEORIA ZAĆMIEŃ(136) – powtarzalność zaćmień.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(136) – powtarzalność zaćmień.

Post autor: SPUNTI »

Każdy saros zaćmieniowy zaczyna się od jednego z biegunów naszej planety i widoczne jest jako zaćmienie częściowe. W miarę upływu czasu przy każdym sarosie danego cyklu tego przypadającego zaćmie przybiera postać już obrączkowego . Przesuwając się dalej ku obszarom zwrotnikowym zaćmienie wypada już jako całkowite opuszcza naszą planetę znowu jako obrączkowe i na samym końcu jako częściowe. Cykl danego sarosu przypadających zaćmień trwa średnio 1200 lat ale nie dłużej niż 1400 lat. Zaćmienia Słońca na kuli ziemskiej występują znacznie częściej podczas danego cyklu niż zaćmienia Księżyca. Każde zaćmienie Słońca to oddzielny numer sarosu w danym momencie na powierzchni Ziemi. W jednym przedziale czasowym ( różnych dat) jednocześnie należą do 42 sarosów. Nie sposób było odróżnić jeden saros od drugiego i jednoczesne na kuli ziemskiej zachodzące cykle zaćmieniowe postawiono uporządkować. Na ten wręcz genialny pomysł wpadł holenderski astronom Gregore van den Bergh w 1955 roku. Przyjął on numerację każdego sarosu dla numerów nieparzystych zaćmienia zachodzą przy węźle wstępującym czyli od południowego bieguna Ziemi do północnego. Parzyste numery sarosu zachodzą przy węźle zstępującym i zachodzą na Ziemi one odwrotnie. Zaćmienie całkowite, z dnia 20 marca 2015 rok widoczne było w Europie należy do sarosu o numerze 120. Saros jest parzysty więc musiał zacząć się od bieguna południowego i tak się właśnie stało. W dniu 27 maja 933 roku widoczne było jako częściowe pomiędzy wodami Antarktydy i Australią. Pierwsze z tego sarosu jako centralne było zaćmienie obrączkowe 11 sierpnia 1059 roku całkowite dopiero 20 czerwca 1582 roku. W dniu 20 marca 2015 roku całkowite zaćmienie Słońca widoczne w północnej Europie i jest to przedostatnim tej serii sarosu jako centralne. Ostatnie ( nr 120) zakończy się jako częściowe dopiero 07 czerwca 2195 roku cały saros tej serii trwa przez okres 1262 lata. Tabela sarosu nr 145 możemy odczytać jak każde zaćmienie przesuwa się ok.~115* na zachód.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(136) – powtarzalność zaćmień.
TEORIA ZAĆMIEŃ(136) – powtarzalność zaćmień.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”