TEORIA ZAĆMIEŃ(138) - fotografowanie zaćmień Słońca.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(138) - fotografowanie zaćmień Słońca.

Post autor: SPUNTI »

Przy naświetlaniach dłuższych z czasem 1/100 sekundy przysłona F15. Nasze lustrzanki cyfrowe zapewne

wyposażone są w różne obiektywy za pomocą których możemy utrwalić zaćmienie Słońca. Do takich obiektywów

należy m/n „rybie oko”, który posiada ogniskową w przedziale 8 mm - 10 mm. Należy do obiektywów

szerokokątnych obejmującym swoim polem obszar 1600 - 1800. Jego szerokie pole umożliwia wykonywania zdjęć

zazwyczaj do całkowitych lub pierścieniowych zaćmień Słońca. Programem graficznym mamy możliwość poskładania

zdjęć z całego przebiegu zjawiska i utrwalenia jego zabarwienia sfery niebieskiej. Przy takich wykonywanych

zdjęciach uwidocznimy (przy zaćmieniach całkowitych) jak granica cienia Księżyca przesuwa się tuż przed

zaćmieniem i jak odchodzi po zaćmieniu. Obiektywy w zakresie ogniskowej 20-40 mm należą do obiektywów

szerokokątnych takimi obiektywami możemy wykonać zdjęcia panoramiczne. Takimi obiektywami też uzyskamy

ciekawe efekty fotograficzne z przebiegu zjawiska. Standardowe obiektywy jakie wyposażone są nasze lustrzanki

posiadają zakres od 18 mm do 55 mm. Przy wykonywaniu zdjęć zazwyczaj tym obiektywem przy ogniskowej 55 mm

najlepiej jest za planować ten fragment sfery niebieskiej na którym zachodzi zjawisko. Obiektyw ten zawężą pole

widzenia fotografując obszar nieba. Użytkownicy swoich lustrzanek, którzy posiadają teleobiektywy w zakresie ze

zmienną ogniskową od 75 mm do 300 mm mogą wykonywać przepiękne zdjęcia np. koniunkcji Księżyca bliskich z

planetami lub z gwiazdami. Przy zastosowaniu ogniskowej 300 mm i odpowiednim krótko czasowym prowadzeniem

obiektywy te wykonują zdjęcia korony słonecznej podczas maksymalnej fazy całkowitego zaćmienia. Obiektywy o

ogniskowych 500 mm - 1000 mm możemy stosować do fotografowania samej korony słonecznych jak i też

pojawiających się jasnych gwiazd planet w pobliżu Słońca. Gdy mamy taką możliwość lub dostęp do teleobiektywów

powyżej 1000 mm idealnie sfotografujemy chromosferę , a w nich protuberancje . Możemy uchwycić „perły Baily’ego”

i niezwykły efekt pierścionek z brylantem. Obserwacje i wykonywanie fotografii przez teleskop to nie zwykle

wyzwanie. Zazwyczaj posiadają one ogniskową ponad 1000 mm. Statywy ich są zazwyczaj ciężkie wraz z

montażem i nie stanowią idealnego instrumentu mobilnego. Jeżeli wybieramy się samochodem musimy posiadać na

niego specjalne miejsce z zabezpieczeniem transportu. Trzeba pamiętać, że teleskopach podczas zaćmień

zastosujemy gdy zastosujemy większe powiększenie pole widzenia nam się zawęża. To z kolej wpływa na samo

wykonanie fotografii dobrej jakości. Aby taką wykonać należy stosować teleskop na montażu paralaktycznym, które

umożliwiają synchronizowanie obrotu Ziemi z teleskopem. Kiedy to synchronizujemy Słońce i Księżyc przez dłuższy

czas będą w polu widzenia teleskopu. Wówczas możemy wykonywać fotografie zjawiska zaćmienia . Największym i

precyzyjnym kłopotem przy zastosowaniu montażu paralaktycznego jest ustawienie go w osi obrotu Ziemi czyli

dokładnie na biegun podczas zaćmienia . To z kolei jest ważna bardzo sprawą ponieważ prowadzenie musi być jak

najdokładniejsze. Jeżeli miałbym do wyboru teleskop stacjonarny czy aparat z dobrym obiektywem nawet z tym 500

czy 1000 m w sumie wybrałbym to drugie. Przede wszystkim łatwość przemieszczania się wraz sprzętem

fotograficznym do obszaru gdzie przechodzić będzie pas centralny. Nawet przelot samolotem w rejon zaćmienia nie

stanowić będzie trudności jak ten sam przelot wraz z teleskopem. Mimo , że zabieramy ze sobą aparat i obiektyw

trzeba pamiętać o dodatkowym osprzęcie. Filtr ciemny na obiektyw o różnej średnicy w zależności od średnicy

obiektywu bez problemu zaopatrzymy się w sklepie akcesoriami astronomicznymi do fotografowania . Nie które

droższe lustrzanki mają wymienne matówki jest to funkcja bardzo przydatna ponieważ zastosowanie jasnych

matówek pozwoli nam na lepsze wyostrzenie obrazu. Nieodzownym elementem sprzętu fotograficznego jest

zapewne statyw tutaj nie żałujmy pieniędzy gdy będziemy zaopatrywać się w statyw stabilny z głowica montażu

aparatu na mikro ruchy. Ostatnim takim podstawowym elementem jest wężyk spustowy stosowany przy ekspozycji

czasu naświetlanie dłużej niż 0,5 sekundy. Z powodzeniem aby się nie stresować możemy podczas zjawiska

stosować przez cały czas wężyk spustowy nawet przy czasach krótszych – daje to lepszy komfort. Jeżeli te wszystkie

podstawowe wymogi spełnimy to nic innego nam nie pozostaje jak tylko cieszyć się z wykonanych zdjęć zaćmienia

Słońca.
Przy naświetlaniach dłuższych z czasem 1/100 sekundy przysłona F15. Nasze lustrzanki cyfrowe zapewne

wyposażone są w różne obiektywy za pomocą których możemy utrwalić zaćmienie Słońca. Do takich obiektywów

należy m/n „rybie oko”, który posiada ogniskową w przedziale 8 mm - 10 mm. Należy do obiektywów

szerokokątnych obejmującym swoim polem obszar 1600 - 1800. Jego szerokie pole umożliwia wykonywania zdjęć

zazwyczaj do całkowitych lub pierścieniowych zaćmień Słońca. Programem graficznym mamy możliwość poskładania

zdjęć z całego przebiegu zjawiska i utrwalenia jego zabarwienia sfery niebieskiej. Przy takich wykonywanych

zdjęciach uwidocznimy (przy zaćmieniach całkowitych) jak granica cienia Księżyca przesuwa się tuż przed

zaćmieniem i jak odchodzi po zaćmieniu. Obiektywy w zakresie ogniskowej 20-40 mm należą do obiektywów

szerokokątnych takimi obiektywami możemy wykonać zdjęcia panoramiczne. Takimi obiektywami też uzyskamy

ciekawe efekty fotograficzne z przebiegu zjawiska. Standardowe obiektywy jakie wyposażone są nasze lustrzanki

posiadają zakres od 18 mm do 55 mm. Przy wykonywaniu zdjęć zazwyczaj tym obiektywem przy ogniskowej 55 mm

najlepiej jest za planować ten fragment sfery niebieskiej na którym zachodzi zjawisko. Obiektyw ten zawężą pole

widzenia fotografując obszar nieba. Użytkownicy swoich lustrzanek, którzy posiadają teleobiektywy w zakresie ze

zmienną ogniskową od 75 mm do 300 mm mogą wykonywać przepiękne zdjęcia np. koniunkcji Księżyca bliskich z

planetami lub z gwiazdami. Przy zastosowaniu ogniskowej 300 mm i odpowiednim krótko czasowym prowadzeniem

obiektywy te wykonują zdjęcia korony słonecznej podczas maksymalnej fazy całkowitego zaćmienia. Obiektywy o

ogniskowych 500 mm - 1000 mm możemy stosować do fotografowania samej korony słonecznych jak i też

pojawiających się jasnych gwiazd planet w pobliżu Słońca. Gdy mamy taką możliwość lub dostęp do teleobiektywów

powyżej 1000 mm idealnie sfotografujemy chromosferę , a w nich protuberancje . Możemy uchwycić „perły Baily’ego”

i niezwykły efekt pierścionek z brylantem. Obserwacje i wykonywanie fotografii przez teleskop to nie zwykle

wyzwanie. Zazwyczaj posiadają one ogniskową ponad 1000 mm. Statywy ich są zazwyczaj ciężkie wraz z

montażem i nie stanowią idealnego instrumentu mobilnego. Jeżeli wybieramy się samochodem musimy posiadać na

niego specjalne miejsce z zabezpieczeniem transportu. Trzeba pamiętać, że teleskopach podczas zaćmień

zastosujemy gdy zastosujemy większe powiększenie pole widzenia nam się zawęża. To z kolej wpływa na samo

wykonanie fotografii dobrej jakości. Aby taką wykonać należy stosować teleskop na montażu paralaktycznym, które

umożliwiają synchronizowanie obrotu Ziemi z teleskopem. Kiedy to synchronizujemy Słońce i Księżyc przez dłuższy

czas będą w polu widzenia teleskopu. Wówczas możemy wykonywać fotografie zjawiska zaćmienia . Największym i

precyzyjnym kłopotem przy zastosowaniu montażu paralaktycznego jest ustawienie go w osi obrotu Ziemi czyli

dokładnie na biegun podczas zaćmienia . To z kolei jest ważna bardzo sprawą ponieważ prowadzenie musi być jak

najdokładniejsze. Jeżeli miałbym do wyboru teleskop stacjonarny czy aparat z dobrym obiektywem nawet z tym 500

czy 1000 m w sumie wybrałbym to drugie. Przede wszystkim łatwość przemieszczania się wraz sprzętem

fotograficznym do obszaru gdzie przechodzić będzie pas centralny. Nawet przelot samolotem w rejon zaćmienia nie

stanowić będzie trudności jak ten sam przelot wraz z teleskopem. Mimo , że zabieramy ze sobą aparat i obiektyw

trzeba pamiętać o dodatkowym osprzęcie. Filtr ciemny na obiektyw o różnej średnicy w zależności od średnicy

obiektywu bez problemu zaopatrzymy się w sklepie akcesoriami astronomicznymi do fotografowania . Nie które

droższe lustrzanki mają wymienne matówki jest to funkcja bardzo przydatna ponieważ zastosowanie jasnych

matówek pozwoli nam na lepsze wyostrzenie obrazu. Nieodzownym elementem sprzętu fotograficznego jest

zapewne statyw tutaj nie żałujmy pieniędzy gdy będziemy zaopatrywać się w statyw stabilny z głowica montażu

aparatu na mikro ruchy. Ostatnim takim podstawowym elementem jest wężyk spustowy stosowany przy ekspozycji

czasu naświetlanie dłużej niż 0,5 sekundy. Z powodzeniem aby się nie stresować możemy podczas zjawiska

stosować przez cały czas wężyk spustowy nawet przy czasach krótszych – daje to lepszy komfort. Jeżeli te wszystkie

podstawowe wymogi spełnimy to nic innego nam nie pozostaje jak tylko cieszyć się z wykonanych zdjęć zaćmienia

Słońca.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(138) - fotografowanie zaćmień Słońca.
TEORIA ZAĆMIEŃ(138) - fotografowanie zaćmień Słońca.
faceobraz.jpg (52.75 KiB) Przejrzano 339 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”