TEORIA ZAĆMIEŃ(139)-geometria zaćmień Księżyca.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(139)-geometria zaćmień Księżyca.

Post autor: SPUNTI »

Innym rodzajem zaćmień są zaćmienia Księżyca. Zjawisko tego zaćmienia polega na przechodzeniu księżycowego globu przez cień naszej planety. W miejscu powstawania zaćmienia Księżyca ma on kształt koła jest to właściwy cień. Drugi większe koło to półcień naszej planety. W zależności od głębokości zaćmienia Księżyc w niego się zanurza. W czasie całkowitego zaćmienia mamy do czynienia ze wszystkimi rodzajami księżycowych zaćmień: półcieniowego, częściowego i całkowitego. Ziemia podobnie jak i Księżyca należy do ciał sztywnych sferycznych oświetlające Słońce glob ziemski tworzy za nią stożek cienia naszej planety. Jest on znacznie dłuższy o stożka cienia Księżyca rozciągający się średnio 3,5 krotnie większej długości. W zależności od odległości heliocentrycznej Ziemi, długość jej cienia może zmieniać się od 1359 tys. km. (w perihelium) do 1405 tyś.km. ( w aphelium). Natomiast średnia długość ziemskiego cienia ciągnie się na długości 1382 tyś. km. Oś cienia Ziemi zawsze zajmuje swoje położenie w płaszczyźnie orbity naszej planety w punkcie 180* długości ekliptycznej od Słońca. Gdyby mogło dojść do zaćmienia Księżyca oczywiście nasz Srebrny Glob musi być w fazie pełni. Nie jest to jedyny warunek aby doszło do tego rodzaju zaćmień. Znajdująca się Ziemia w średniej odległości od Słońca oraz Księżyc tworzy półcień na sferze niebieskiej o promieniu 77’ (minut kątowych). Przeliczając na kilometry odpowiada to 8200 km natomiast cień Ziemi w tym miejscu posiada promień 47’ (minut kątowych) - 4700 km. Trzeba jednak pamiętać Księżyc oddala się od ekliptyki z jednej jak i z drugiej strony na maksymalna odległość 5,15*. W takim przypadkach odległość kątowa od centrum cienia Ziemi do środka tarczy Księżyca jest na tyle duża, że nie jest przy każdej pełni wejść w jego cień. Im odległość jak dzieli ich środki jest mniejsza przy każdej pełni jest mniejsza tym większa szansa na zaćmienie Księżyca. Rozpatrzmy odległości kątowe cień Ziemi środek tarczy księżycowej. Weźmy np. całkowite zaćmienie Księżyca z dnia 27 lipca 2018 roku. Podczas zaćmienia odległość kątowa wynosiła -0,197. Następne pełnie Księżyca przypadały i odległość (stopnie) przypadały w dniach 26-08-2018 r. -2,347; 24-09-2018 r. – 4,620; 24-10-2018 r. -4,945; 22-11-2018 r. -4,610; 22-12-2018 r. -2,809; 21-01-2019 r. 0,169 ( zaćmienie Księżyca). Gdy odległość środka tarczy Księżyca średnio do środka cienia Ziemi mniej niż 1,01* dochodzi na sferze niebieskie dochodzi do zaćmienia. Księżyc podczas swojej wędrówki po sferze niebieskiej przechodzi raz na północ od środka Ziemi. Te odległości oznaczamy przez wartość dodatnią na południe czyli pod cieniem oznaczamy jako ujemną wartością.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(139)-geometria zaćmień Księżyca.
TEORIA ZAĆMIEŃ(139)-geometria zaćmień Księżyca.
faceobraz.jpg (37.05 KiB) Przejrzano 397 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”