Historia tranzytu Wenus(1/4).

[SPUNTI]

Mieliśmy szczęście w naszym życiu, że w pierwszej dekadzie XXI wieku mogliśmy obserwować dwa tranzyty Wenus jeden z nich miejsce 2004 roku, a drugi 2012 roku. Zdarza się że orbita planety Wenus i Ziemi znajdą się w jednej płaszczyźnie w takich warunkach dochodzi do przejścia planety Wenus przed tarczą słoneczną. Obserwatorzy na Ziemi mogą obserwować jak powoli po tarczy słonecznej przez kilka godzin przemieszcza się planeta Wenus. Takie obserwacje prowadzone pod względem naukowym przyczyniają sie do wyznaczenia dokładnej średniej odległości Słońce – Ziemia czyli jednostki astronomicznej. Obserwacje kiedy już na dobre powoli rozwijała się astronomia obserwacyjna. Pierwsza próba wyznaczenia przejścia planety Wenus na tle Słońca zapoczątkował Johannus Kepler w swoich opublikowanych w 1627 roku tablicach Rudolfiańskich. Z tablic korzystało jeszcze do pierwszej połowy XIX wieku wielu astronomów. Kepler w swoich tablicach przewidział tranzyt Merkurego 7 listopada 1631 roku i w grudniu tegoż samego roku tranzyt Wenus. Przejścia planet sam Kepler nie obserwował ponieważ zmarł na rok przed zjawiskiem. Tranzytu astronomowie nie obserwowali ponieważ przejście Wenus nie było widoczne w Europie dokonali pierwszego za to udanej obserwacji tranzytu Merkurego. Następne za 8 lat przejście Wenus też przewidział Kepler które miało nastąpić 4 grudnia 1639 roku. Jednak Wenus jest tą planetą, jej rozmiar porównywalny jest z rozmiarem Ziemi. Jest również tą planetą, która zbliża się ze wszystkich planet naszego układu słonecznego najbliżej do nas. W dobrych warunkach tzw. geometrycznych orbit obydwóch planet odległość do Wenus wynosi z Ziemi 39,9 mln km. Dlatego łatwiej jest dostrzec lepiej tranzyt Wenus niż planety Merkury. Merkury średnicą jest trzykrotnie mniejszy od Wenus i znajduje się znacznie i dalej od Ziemi podczas obserwacji jego tranzytu. Trzeba tylko zaznaczyć, planeta Wenus w dziejach historii naszej cywilizacji odgrywała dość ważną rolę w ich kulturach. Przede wszystkim trzeba zaliczyć Majów rachubę kalendarza liczyli wg ruchu na sferze niebieskiej odnoszącą się do planety Wenus.fot. J. Bańkowski 08-062004 rok Obiektyw meniskowy MTO500-2+FujiPixS5000.