TEORIA ZAĆMIEŃ (155/160) – czas strefowy.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ (155/160) – czas strefowy.

Post autor: SPUNTI »

TEORIA ZAĆMIEŃ (155/160) – czas strefowy.
Opisane doświadczenie z palcem i jego przemieszczaniem na wyciągniętym palcu jest tym samym co widzą obserwatorzy znajdujący się na jednym południku obserwując Księżyc na tle tych samych gwiazd. Dlatego w rocznikach astronomicznych publikowane są geocentryczne współrzędne równikowe Księżyca. Podaliśmy w poprzednim poście wzór jak wyliczyć refrakcję atmosferyczną, która uzależniona jest od promienia pozornego i paralaksy Księżyca. Dokładną poprawkę refrakcji atmosferycznej możemy obliczyć zakres jej wahania wynosząca od 4,3 ‘ minut kątowych do 9,7’ minut kątowych. Warto wspomnieć, że promień pozorny Księżyca zmienia się na sferze niebieskiej od 14”40’’ do 16’46’’. Konsekwencją tego jest również zmiana paralaksy Księżyca posiadająca zakres od 53’55’’ do 61’31’’. Te wyliczenia są dla promienia Ziemi R = 1,0 gdzie R jest promieniem jednostkowym równym 6378 km. Ziemia nie jest jednak idealna bryła kulistą wybrzuszona na równiku, spłaszczona na biegunach stąd również trzeba brać poprawkę na refrakcje atmosferyczną. Dla wyliczeń dal zaćmień Słońca i Księżyca w naszych polskich szerokościach geograficzny R = 0,9798. Różnica przy wartości największej paralaksy może wynieść 7’’. Wyniki mogą ulec zmianie refrakcji astronomicznej ponieważ dochodzi tutaj czynnik temperatury przy powierzchni Ziemi w miejscu gdzie dokonujemy obserwację. Chodzi o stabilność atmosfery w różnych porach roku temperatura, ciśnienie atmosferyczne. Właśnie przy obliczeniach bierze się wartości średnie ponieważ nie znamy jak będzie się kształtować stabilność dynamiczna atmosfery ziemskiej w miejscu obserwacji. Z tego samego powodu, przy wyliczeniach momentów wschodu i zachodu Słońca i Księżyca musimy brać pod uwagę dokładne wartości promienia pozornej widoczności tych ciał i paralaksy. Również to dotyczy zaćmień szczególnie kiedy zaćmienia Słońca i Księżyca odbywają się o wschodzie i kończą się o zachodzie. Momenty czasu początku zaćmień Słońca i Księżyca w rocznikach astronomicznych publikowane są w czasie UT. Żeby znać czas jaki przypada ich moment w danej strefie czasowej musimy znać jej numer. Np. Los Angeles leży w strefie -8, Polska + 1, Tokio +8. Załóżmy, że dane zaćmienie Księżyca całkowite rozpoczyna się o godz. 01 h 20 w dniu 02 lutego (jest to założenie abstrakcyjne) wówczas w Los Angeles jest godzina 17h 20 m dnia 01 lutego, w Polsce 02 h 20 m w Tokio 09 h 20 m. Z uzyskanych obliczeń możemy wnioskować początek całkowitego zaćmienia widoczny jest również w Los Angeles, a niewidoczny w Tokio (Księżyc pod horyzontem). Zaćmienie Księżyca widoczne jest na tej półkuli ziemskiej w momencie przypadającej pełni. Natomiast zaćmienia Słońca widoczne są w tych obszarach uzależnionych od odległości w układzie prostokątnym współrzędnych X,0,Y od środków Ziemi i Księżyca.
Załączniki
– czas strefowy.
– czas strefowy.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”