TEORIA ZAĆMIEŃ (156/160) – zjawiska zakryć.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ (156/160) – zjawiska zakryć.

Post autor: SPUNTI »

Nie tylko zaćmienia Słońca i Księżyca dostarczają nam cennych informacji na temat teorii ruchu naszego naturalnego satelity Ziemi. Oczywiście takim powszechnym zjawiskiem zaćmieniowym są zakrycia gwiazd przez tarczę Księżyca. Regularne i systematyczne ich obserwacje w sposób profesjonalnym naprawdę uzyskujemy cennych informacji nie tylko o teorii ruchu Księżyca ale również o ciasnych układach podwójnych i wielokrotnych gwiazd. Nie chodzi nam tylko o zakrycia gwiazd przez tarczę Księżyca ale również naukowe informacje astronomowie uzyskują po przez zakrywania planet ich tarcz. Takie obserwacje pozwalają na określenie rozmiaru ich średnic. Jednak najczęstszymi zjawiskami są zakrycia gwiazd przez Księżyc. Księżyc na swój dość duży pozorny rozmiar na sferze niebieskiej powoli porusza się na tle gwiazd z zachodu na wschód ze średnią prędkością kątową pół stopnia na godzinne. Jego ruch dokonywany jest zawsze w pobliżu ekliptyki i oddala się od niej na północ i południe o kąt 5,15*. W tej strefie ruchu Księżyca na potkane gwiazdy ulegają zakrywaniu i odkrywaniu. Zakrycia i odkrycia gwiazd w stosunku jakie zajmują położenie względem tarczy zjawiska mogą być centrale. W zależności od chwilowego rozmiaru Księżyca i prędkości zjawisko może trwać nie co dłużej niż 60 minut. Bardzo przydatne obserwacja dla nauki są zakrycia brzegowe gwiazd za pomocą których dowiadujemy się o kształcie profilu brzegu Księżyca jego obszarów podbiegunowych. Pierwsze już w XVII wieku wykonywane obserwacje naukowe zakryć gwiazd astronomowie zdawali sobie sprawę, że ich dokładne rejestracja momentu czasu umożliwia na określenie miejsca ich obserwacji z powierzchni Ziemi. Przy zakryciach tych samych obserwowanych gwiazd moment znikania i odsłaniana gwiazdy jest całkiem inny. Astronomowie o tym posiadali o tym takie informacje wynika to z różnicy położenia Księżyca na lokalnym niebie w miejscu obserwacji. Przyczyną takiego stanu rzeczy wywołane przez paralaksę Księżyca i jest zauważalne w przypadku blisko położonych gwiazd w względem jego tarczy. Dlatego momenty zakryć/odkryć gwiazdy tej samej na niebie będą różne dla obserwatorów w różnych miejscach znajdujących się na powierzchni Ziemi. Może tak również się zdarzyć ze ta sama obserwowana gwiazda zostanie nie zakryta. Dla innych obserwatorów, którzy ją obserwują dojdzie jedynie do koniunkcji czyli minimalnego zbliżenia do jednego z brzegów tarczy księżycowej. Wiek XVII to początek dokonywania pełnomorskich żeglugi i priorytetem było na podstawie położenia ciał niebieskich było ustalenie położenia statku czyli wyznaczenia współrzędnych geograficznych gdzie on się znajduje.
Załączniki
– zjawiska zakryć.
– zjawiska zakryć.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”