KSIĘŻYC – inne księżyce.

[SPUNTI2021]

Na koniec naszej epopei księżycowej chciałbym kilka postów poświęcić innym księżycom, które obiegają swoje macierzyste planety naszego układu słonecznego. Księżyc ziemski jest najbardziej znanym ciałem niebieskim na charakter bliskości. Stosunkowa jego bliska jego od naszej planety obecnie nie narzuca nam technicznych problemów aby statek kosmiczny czy automatyczna sonda po wystrzeleniu z Ziemi w sąsiedztwie jego znalazł się za 3-4 dni. Ziemia jak wiemy posiada jeden stacjonarny Księżyc prawdopodobnie w latach 60-tych jeszcze odkryto dwa kolejne księżyce, którego tego odkrycia dokonał polski astronom Kazimierz Kordylewski. Jednak te obiekty są księżycami pyłowymi i trudne do obserwacji i aby ich zaobserwować z Ziemi trzeba mieć bardzo ale to bardzo specyficzne warunki atmosferyczne. Co ciekawe Kordylewski obserwacje wykonywał pod kątem poszukiwań planetoid ostatecznie natrafił na materię pyłową zlepioną z setek tyczący drobin zgęszczonych w punktach libracyjnych L4 i L5. Prawdopodobnie jak się przypuszcza takie położenie księżycowej materii pyłowej w tych punktach może mieć charakter tylko przejściowy. Ostanie obserwacje wykonane przez astronomów w 2018 roku potwierdzają istnienie pyłowych księżyców Ziemi. Oczywiście nie są to żadne księżyca tak jak o nich myślimy o stałym twardym gruncie. Matera w nich może mieć masę 10-15 ton i być skupiona na przestrzeni o średnicy 10 tys. km. Dlatego przyjmujemy, że ziemia ma tylko jeden stacjonarny Księżyc. Jak sprawa przedstawia się z innymi planetami. W naszym układzie słonecznym dwie planety są pozbawione swoich naturalnych księżyców Merkury i Wenus. Być może jakieś obiekty okrążają te dwie planety ale są one zapewne bardzo ale to bardzo małych rozmiarów, które do tej pory jednak nie zostały odkryte.