Kapłani o zaćmieniach Słońca.

[SPUNTI]

Wszystkie astronomiczne zjawiska kapłani umieli dobrze wykorzystywać dla swoich własnych celów. Wpływali na politykę państwa i ludzi straszyli jeżeli nie zgodzą się na ich wolę w tym dniu i momencie na Ziemie sprowadzą ciemności. Wyrazem takiego scenariusza był przedstawiony w powieści B. Prusa „Faron”. Kapłan Herhor wygrał walkę o władzę z młodym Ramzesem XIII, potrafił przewidzieć zaćmienie Słońca i wykorzystać je jako znak gniew boży. Nie tylko starożytnym Egipcie obserwowano ruch Słońca i Księżyca potrafiono z dużą dokładnością określać momenty dat zaćmień. Na innym kontynencie, którego oddzielał cywilizację starożytnego Egiptu Ocean Atlantycki już XXX wieków przed naszą erą Majowie tworzą kalendarz w którym występują daty zaćmień Słońca i Księżyca. Przez Majów z dużą dokładnością była obserwowana planeta Wenus. Ruch skrupulatnie odnotowano i wykonywano pomiaru jej przemieszczania po sferze niebieskiej. Na podstawie prowadzonych obserwacji planet w tym szczególnie Wenus tworzą kalendarz oparty na obiegu synodycznym 584 dni. Wenus w kulturze Majów posiadała szczególne miejsce najbardziej pod względem sakralnym. Dokonywania obserwacji nieba przez Majów cywilizacja ta musiał posiadać instrumenty astronomiczne szkoda tylko, że nie zachował się do naszych czasów ani jeden z nich. Wówczas mogliśmy ocenić w jaki sposób dokonywano obserwacji i jakimi przyrządami. W Wielkiej Brytanii niezależnie od kultur starożytnego Egiptu i Majów powstaje doskonałe obserwatorium astronomiczne w Stonehenge. Odpowiednie kamienne bloki ustawione w okrąg służyły obserwacjom astronomicznym i kultom religijnym.