Tranzyt Merkurego w 2019 roku.

[SPUNTI]

Wspomniałem już w postach o tranzycie Wenus i Merkurego. Przy tranzycie Merkurego chciałbym się troszkę zatrzymać w związku przypadającej w listopadzie 2019 roku. Mamy jeszcze w pamięci przepiękny tranzyt planety Wenus, które widoczne były z terenu naszego w 2004 i 2012 roku. Fajnie, że za naszego życia mogliśmy obserwować i sfotografować te niezwykłe rzadkie zjawiska astronomiczne. Jedno z nich było można obserwować jako pełne podczas dnia, drugie natomiast jedynie koniec przy wschodzącym Słońcu. Na tranzyt Wenus będzie nam długo poczekać i przyszłe pokolenia będą mogły zaobserwować w 2117 i 2125 roku. W tych latach oba zjawiska przypadają na miesiąc grudzień w sumie tranzyt Wenus będzie trudnością do zaobserwowania. Dopiero w dniu 11 czerwca 2247 roku zjawisko odbywać się będzie podczas pełnego słonecznego dnia tak jak miało to miejsce 8 czerwca 2004 roku. Tematem jednak jest tranzyt Merkurego, który przypada na dzień 11 listopada 2019 roku. Merkury to specyficzna planeta znajduje się wewnątrz orbity Ziemi. Planeta znajduje się najbliżej Słońca na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje tylko 88 dni. W ciągu jednego roku dokonuje czterech pełnych obiegów oznacza to, że średnio na sferze niebieskiej zawsze w pobliżu Słońca przemieszcza się ponad 4* stopie kątowe na jedną dobę. Orbita Merkurego jest silnie spłaszczona mimośród jej wynosi 0,206 wskutek tego zbliża się do Słońca na odległość 46 mln km oddala od niego na odległość 69,8 mln km. Merkury jest najmniejszą planetą w naszym układzie słonecznym, średnica jego nie przekracza 5000 km. Bliskość położenia względem Słońca zawsze ukrywała przed teleskopami astronomów swoje powierzchniowe szczegóły. W momentach największych dystansowych kątowych odległości od Słońca na niebie Merkury oddala się od naszej dziennej gwiazdy na odległość 25-26*. W takiej odległości kątowych pozorna tarcza Merkurego na niebie osiąga rozmiary 8-9 ”. Obserwacja jego wymaga użycia dużych astronomicznych teleskopów. Planeta nawet gdy znajduje się w dogodnych warunkach obserwacyjnych to czas obserwacji jest jej krótki maksymalnie ok 1,5 godziny. Merkury obiega Słońce prawie trzykrotnie bliżej niż Ziemia, a jego masa to tylko 5% masy naszej planety. Bliskość w jakiej znajduje się w stosunku do naszego Słońca i braku atmosfery powierzchnia jego nagrzewa się lokalnie aż do 450*C. . Pierwsza kosmiczna sonda jaka dotarła w pobliże Merkurego to Mariner – 10 wykryła on słabe pole magnetyczne. Wyniki pomiarowe dały rezultat stu krotne mniejsze natężenie niż ziemskiego pola magnetycznego. Powierzchnia Merkurego łudząco przypomina powierzchnie naszego ziemskiego Księżyca. Astronomowie zwrócili dokładniejszą uwagę na planetę i rozpoczęli obserwować ruch planety wokół Słońca. Wyniki obserwacji dały zaskakujące rezultaty okazało się, że planeta podczas swojego ruchu tak jakby się zataczała.