KOMETY(16) – parametry orbity Halleya.

[SPUNTI]

Na podstawie wyznaczonych elementów orbity komet, które z nich posiadały zbliżone parametry Halley wyliczył momenty przejścia przez punkt peryhelium. Okazało się, że były to daty 1531,6458; 1607,7916 i 1682,6743 i na podstawie tego ustalił średni okres obiegu jej wokół Słońca wynoszący 75,5142 lat. Teraz korzystając ze wzoru na ruchu planet z praw Keplera wyliczył wielką półoś równa jest 17,865 jednostek astronomicznych. W dość w prosty sposób wyznaczył jej mimośród. Natomiast z obliczeń wynika, że peryhelium Słońca średnia z trzech pojawień się komety wynosi 0,579026 AU to mała półoś z wielką półosią przecina się w odległości 17,286 AU od Słońca. Teraz wykonując zwykłe wyliczenie mimośrodu jej orbity uzyskujemy wynik 0,9676. Z tych rachunków wyliczeniowych możemy wyznaczyć jak daleko oddala się od Słońca i uzyskujemy wynik 35,151 AU. Oczywiście Edmund Halley mógł znać na jaką odległość kometa się oddala od Słońca, ale wyliczenia, które wykonywał układ słoneczny kończył się na Saturnie. Dopiero 100 lat później odkrywany jest Uran, a później znacznie Neptun. Odległość 35,151 AU jej aphelium leży poza orbitą Neptuna. Dość silny kąt nachylenia orbity komety do ekliptyki powoduje to, że nie spotyka się ona z dużymi perturbacjami pochodzący od planet naszego układu słonecznego. Chociaż nie jest to tak do końca zapewne jakiś tam wpływ one posiadają. Możemy jednak przyjąć, jej ruch po układzie słonecznym jest dość jednak ruchem stabilny i systematycznym okresowo. Dokonane wyliczenia przez Edmunda Halleya i wyznaczeniu mimośrodu jej orbity wykazały, że kometa porusza się po dość wydłużonej eliptycznej trajektorii. Astronom pisał w swoich notatkach o komecie okres pomiędzy kolejnymi przejściami przez peryhelium jest zróżnicowany. Jednak nie odbiegał zbytnio od normy i przyjąłem jej średni okres 76,14 lat. Wskutek tego przyjmuję, że kometa ta powinna na niebie być widoczna w 1758 roku z dokładnością (+/- jednego roku).