Astronautyka (83) – kosmonautka w służbie ziemskiego magnet

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka (83) – kosmonautka w służbie ziemskiego magnet

Post autor: SPUNTI »

Astronautyka (83) – kosmonautka w służbie ziemskiego magnetyzmu.
Szwedzki uczony geofizyk Van Allen nie tylko interesował się magnetyzmem Ziemi ale za wszelką cenę chciał w dokładny sposób zbadać naszą ziemską atmosferę. Uzyskać jak najdokładniejsze wyniki jej składu rozkładu ciśnienie i temperatury na różnych wysokościach. Wpadł na doskonały pomysł zaprojektował coś z kombinacji balonu stratosferycznego i rakiety. Umieścił pod balonem niewielka rakietę, która znajdując się na wysokim pułapie 20-25 km nad powierzchnią Ziemi została by radiowo została odpalona dokonując w atmosferze samodzielnego lotu. To co wymyślił Van Allen można zaliczyć do osiągnięć astronautycznych. Ten typ badań w czasach nam już współczesnych chodzi naukowcom pogłowie powtórzenia ale w środowisku atmosfery planety Wenus. Pierwszy taki lot w atmosferze ziemskiej odbył się w pierwszej dekadzie połowy XX wieku. Pod balonem stratosferycznym na linie zamieszczono rakietę Deacon. Była to nie wielka rakieta masa jej wynosiła niecałe 100 kg. długość 300 cm i średnica 16 cm. W czasie fazy wznoszenia włączona była aparatura pomiarowa dokonując cennego atmosferycznego pomiaru. Balon stratosferyczny osiągając powoli swojego 25 km pułapu radiowo zdalnie naukowcy odczepiali linę jednocześnie nastąpił zapłon silnika rakietowego. Teraz już rakieta w sposób można było rzec komfortowy odbywała długo dystansowy lot większości przelatując na pułapie 90-100 km. Baza startowa mieściła się 25 km nad powierzchnią Ziemi. Nie trzeba było konstruować dużych kosztownych rakiet. Male znacznie rakiety nie wymagały zaopatrzenia dużego materiału pędnego jakie potrzebowały w czasie startu z powierzchni Ziemi. Taki projekt badawczy miał drugie swoje uzasadnienie mianowicie nakłady finansowe były kilkakrotnie mniejsze niż standardowe użycie rakiety. Nie tyko USA szczyciły się technikom lotów rakietowych w Europie podobne osiągniecia dokonywali Francuzi osiągając pułap 135 km. jednak drugim światowym rakietowym mocarstwem był Związek Radziecki. Wszystkie osiągnięcia techniki rakietowej te duże i małe miały tylko jeden cel przygotowujący wysłania człowieka w kosmos.
Załączniki
Astronautyka (83) – kosmonautka w służbie ziemskiego  magnetyzmu.
Astronautyka (83) – kosmonautka w służbie ziemskiego magnetyzmu.
face.JPG (21.72 KiB) Przejrzano 943 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”