Astronautyka (87) – „sztuczny Księżyc”

[SPUNTI]

Sputnik-1 wystrzelony przez ZSRR otworzył nowy rozdział podboju Kosmosu. Później do gry włączyli się amerykanie coraz więcej nad głowami mieszkańców planety Ziemia przelatywały sztuczne satelity i kosmiczne załogowe pojazdy. Pomiędzy supermocarstwami trwał istny wyścig podboju Kosmosu. Każdy chciał jako pierwszy zapisać się na kartach historii kosmosu. Mimo tej trwającej rywalizacji powstawały śmiałe plany umieszczenia ludzi w przestrzeni kosmicznej w sposób stały. Wizje były oczywiście na tamte czasy mocno przyszłościowe tym bardziej kiedy technice kosmicznej dopiero co zaczęto raczkować. Rozpoczęto nakreślać plany takich kosmicznych przedsięwzięć. Wiedziano, że jest potrzeba na długi okres czasu w kosmosie umieścić całe zespoły ludzi naukowców. Musiał to by być projekt międzynarodowy pozbawiony wszelkiej rywalizacji i osobistych egoistycznych politycznych osiągnięć. Taki projekt jeżeli miałby powstać musiał by służyć dobru ludzkości. W latach 50/60 –tych XX wieku powstała wizja takiego sztucznego satelity w którym przebywała by załoga ludzka przez dłuższy okres czasu. Nawet nadano projektowi dość śmiałą nazwę jako „sztuczny Księżyc”. Tylko trzeba pamiętać projekt wysłania całego zespołu w Kosmos to nie wystrzelenie sztucznego satelity Ziemi. Dla nich tam gdzie by przebywali to warunki nie dające się do przeżycia. Trzeba stworzyć taki statek aby spełniał wszystkie wymogi bezpieczeństwa pod każdym życiowym względem. Żeby ludzie cały zespół załogowy mógł przebywać w przestrzeni kosmicznej musi posiadać odpowiednie pomieszczenia hermetycznie odizolowanego nie przyjaznego Kosmosu. W takim pomieszczeniu musi być stworzony tzw. mikro klimat odpowiadającym warunkom występujących na powierzchni Ziemi.