Astronautyka(99) – Łuna 1

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka(99) – Łuna 1

Post autor: SPUNTI »

Związek Radziecki przełom lat 50/60 w XX wieku pod każdym względem technika rakietową przewyższało USA. Mimo, że na orbicie wokółziemskiej pojawiało się coraz większa ilość sztucznych satelitów ZSRR za wszelką cenę obrało sobie powierzchnię Księżyca. Już znacznie wcześniej równoległe do lotów wokół Ziemi stworzono nowy program, którego realizacja poprzez misje sond kosmicznych serii Łuna. Po udanych okołoziemskich orbitalnych lotach ZSRR w dniu 02-01-1959 roku z kosmodromu Bajkonur wystrzeliło pierwsza księżycową sondę Łuna-1. Był to pierwszy obiekt, który w dziejach ludzkości uzyskał II prędkość kosmiczną pokonując tym samym oddziaływanie grawitacyjne Ziemi. Program lotu Łuny-1 zakładał uderzenie, rozbicie sondy o powierzchnię Księżyca. Kiedy Łuna-1 osiągnęła II prędkość kosmiczną sonda kosmiczna rozłączyła się od III stopnia rakiety nośnej. Od tego momentu dwa obiekty III człon rakiety i sonda kosmiczna Łuna-1 były dwa niezależne obiekty. Już w dobę po starcie kiedy sonda przemierzyła 1/3 odległość swojej drogi do Księżyca ZSRR chciał swoje osiągniecie zakomunikować całemu światu. Chciał potwierdzić swoją obecnością, że ich dzieło techniczne znajduje się na trajektorii prowadzącej ku Księżycowi. Łuna-1 na swoim pokładzie wyposażona była w specjalny pojemnik z zawartością gazu sodowego. Zawartość pojemnika była uwolniona w celu utworzenia chmury, który w promieniach słonecznych połyskiwał na nocnym niebie blaskiem 5-6 mag. Gaz został wypuszczony na zewnątrz pod ciśnieniem 1,5 atmosfery o temperaturze 20*C. Poinformowano o tym wydarzeniu astronomów aby mogli takie zjawisko zaobserwować i potwierdzić. Rzeczywiście w momencie pojawienia się śladu astronomowie zaobserwowali w rejonach Oceanu Indyjskiego i zachodniej części wybrzeży Australii. Samo wypuszczenie chmury sodu miało również charakter badania naukowego. Obserwowano jak się zachowuje gaz jego struktura i rozkład w kosmicznej przestrzeni. Niestety pierwsza próba trafienia w powierzchnię Księżyca jednak się nie powiodła. Łuna-1 nie była wyposażona w system napędowy poruszała się bezwładnie tylko po swojej trajektorii nie mogąca korygować lotu. Mimo to jednak osiągnęła pewien naukowy i techniczny sukces. Powierzchnię Księżyca minęła w drugiej dobie lotu 04-01-1959 roku w odległości ok. 6000 km.
Załączniki
Astronautyka(99) – Łuna 1
Astronautyka(99) – Łuna 1
f2.JPG (12.49 KiB) Przejrzano 807 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”