APOLLO – XIII, 50 rocznica feralnego lotu (4/7).
: 14 kwie 2020, o 09:18
Do awarii doszło w drugiej dobie lotu kiedy astronauci pokonali 82% drogi z Ziemi do Księżyca.
Po eksplozji wywołanej wybuchem cały tlen z zbiorników tlenu modułu serwisowego zaczął uciekać w
przestrzeń kosmiczną. Załoga szybko zorientowała, że jest to bardzo poważna awaria, sam moduł
z minuty na minutę zaczął tracić zasilanie. Tak naprawdę od momentu wybuchu Od momentu eksplozji
załoga Apollo-13 rozpoczęła się walka o życiowe przetrwanie. W pełni jeszcze nieznana przyczyna
wybuchu i ogrom zniszczeń w module serwisowym w kierownictwie lotu w pierwszych minutach były
tylko spekulacyjne. Od momentu zameldowania przez dowódcę wyprawy Apolo-13 Jamesa A. Lovella …”Huston mamy problem” ..
kierownik misji Gene Kranz przerwał misję. NASA tak jak podobnie załoga została zaskoczona nikt
nie wiedział, czy w ogóle załoga wróci na ziemię a ich trzy szkielety będą miliony lat dryfować
w pustej przestrzeni kosmicznej. NASA również mocno obawiała się o stan techniczny modułu dowodzenia,
czy on też nie doznał poważnych uszkodzeń aby mógł bezpiecznie przejść przez ziemską atmosferę.
W pierwszych dwóch godzinach po eksplozji modułu serwisowego zaczęto szybo kreślić plany powrotu
załogi na Ziemię. Podstawowym teraz manewru powrotu było umieszczenia statku kosmicznego na
trajektorii swobodnego powrotu na Ziemię. Pierwotnie zakładano natychmiastowy powrót ale
zrezygnowano z tego manewru ponieważ wymagało to użycie ogromnej ilości paliwa. Każda ilość paliwa
liczyła się na wagę złota i zdecydowano powrót załogi na wykorzystanie oddziaływanie grawitacyjne
Księżyca. Do Księżyca pozostało jedynie 70000 km zadecydowano aby załoga wykonały jeden obieg wokół
Księżyca.
Po eksplozji wywołanej wybuchem cały tlen z zbiorników tlenu modułu serwisowego zaczął uciekać w
przestrzeń kosmiczną. Załoga szybko zorientowała, że jest to bardzo poważna awaria, sam moduł
z minuty na minutę zaczął tracić zasilanie. Tak naprawdę od momentu wybuchu Od momentu eksplozji
załoga Apollo-13 rozpoczęła się walka o życiowe przetrwanie. W pełni jeszcze nieznana przyczyna
wybuchu i ogrom zniszczeń w module serwisowym w kierownictwie lotu w pierwszych minutach były
tylko spekulacyjne. Od momentu zameldowania przez dowódcę wyprawy Apolo-13 Jamesa A. Lovella …”Huston mamy problem” ..
kierownik misji Gene Kranz przerwał misję. NASA tak jak podobnie załoga została zaskoczona nikt
nie wiedział, czy w ogóle załoga wróci na ziemię a ich trzy szkielety będą miliony lat dryfować
w pustej przestrzeni kosmicznej. NASA również mocno obawiała się o stan techniczny modułu dowodzenia,
czy on też nie doznał poważnych uszkodzeń aby mógł bezpiecznie przejść przez ziemską atmosferę.
W pierwszych dwóch godzinach po eksplozji modułu serwisowego zaczęto szybo kreślić plany powrotu
załogi na Ziemię. Podstawowym teraz manewru powrotu było umieszczenia statku kosmicznego na
trajektorii swobodnego powrotu na Ziemię. Pierwotnie zakładano natychmiastowy powrót ale
zrezygnowano z tego manewru ponieważ wymagało to użycie ogromnej ilości paliwa. Każda ilość paliwa
liczyła się na wagę złota i zdecydowano powrót załogi na wykorzystanie oddziaływanie grawitacyjne
Księżyca. Do Księżyca pozostało jedynie 70000 km zadecydowano aby załoga wykonały jeden obieg wokół
Księżyca.