Astronautyka(109). Trajektoria Łuny-3

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka(109). Trajektoria Łuny-3

Post autor: SPUNTI »

Radziecka sonda kosmiczna Łuna-3 jej trajektorią po jakiej się poruszała przypominała kształt zakreślonej pętli. Jeżelibyśmy mogli rozłożyć w układzie współrzędnym całokształt jej orbity to jedno jej z ognisk zgodnie z prawem Keplera znajdowałby się Ziemia. Parametry orbity sondy kosmicznej miały wartości perygeum znajdowało się od środka Ziemi w odległości 48300 km apogeum prawie 10 krotnie dalej ok. 468000 km. Taką odległość uzyskała w dniu 11 października 1959 roku. Była to najbardziej wydłużona orbita sondy i jako obiekt sztuczny po raz pierwszy w historii sztuczny satelita znalazł się w apogeum w takiej wspomnianej już odległości. W momencie zbliżania się do Księżyca sonda kosmiczna posiadała jedynie specjalne czujniki, które stabilizowały jej ruch kierując położenie względem Słońca i Księżyca. Sonda nie była wyposażona w silniki korekcyjne, które mogły by w razie nieprzewidzianej sytuacji dokonać korekty jej orbity. Już w drugiej dobie lotu 06 października 1959 roku Łuna-3 miała Księżyc w odległości ok 8000 km znajdując się od jej środka czyli ok 6300 km od jej powierzchni. Jednak jeszcze aparaturę pokładową fotograficzną nie włączono dopiero kiedy zawracała kreśląc pętle była w odległości ponad 60000 km. Wówczas rozpoczęła się sesja fotograficzna wykonując tylko 4 fotografie. W sumie w obu aparatach znajdowało się 80 klatek trzeba było właściwe nad nimi mieć całkowitą kontrolę. Po zakreśleniu pętli orbitalnej Łuna- 3 rozpoczęła proces powrotu w okolice Ziemi jej trajektoria lotu przebiegała nad biegunem północnym. Na fotografiach widać z tego powodu utrwalone jest więcej szczegółów niż na półkuli południowej (mówimy cały czas o niewidocznej stronie Księżyca). Próba przekazem telewizyjnym zdjęć w pierwszym powrotnym etapie lotu sondy nie była wystarczająca ze względu na słaby sygnał łącznościowy. Dopiero po dziesięciu dniach orbitowania sondy przekaz był wystarczający na tyle silny aby można było odbierać zdjęcia na Ziemi. W sumie z obu aparatów kontrolerzy lotu Łuny -3 wykonali 29 zdęć z czego 58% tej liczby miała wartość naukową. Zdjęcia w ilości 12 nie nadawały się zupełnie do naukowej analizy były niewyraźne i zamazane(nieostre). Najbardziej wyraziste i ze szczegółami zdjęcia uzyskano z aparatu o ogniskowej 500 mm. Wszystkie zdjęcia Łuna -3 przesłała na Ziemię 18 października 1959 roku znajdowała się ona w perygeum orbity sygnał transmisji łączności był najsilniejszy.
Załączniki
Astronautyka(109). Trajektoria Łuny-3
Astronautyka(109). Trajektoria Łuny-3
face.JPG (22.2 KiB) Przejrzano 492 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”