Astronautyka (127) – wiercenie w grunt księżycowy.

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka (127) – wiercenie w grunt księżycowy.

Post autor: SPUNTI »

Astronautyka (127) – wiercenie w grunt księżycowy.
Każda sonda księżycowa, której celem było miękkie lądowanie na powierzchni Srebrnego Globu była wyposażona w różne przyrządy pomiarowo – naukowe. Najważniejszym urządzeniem był przyrząd telemetryczny, przekazywał w sposób precyzyjny dane na powierzchnię Ziemi. Oprócz ustawienia się wiertła automatycznie do powierzchni gruntu kontroler, który kierował mechanizmem wiercenia miał możliwość pochylenia wiertaczem. Jeden etap wywiercania został wykonany pod kątem 30* wiertło wprowadzona na głębokość 2 metry pod powierzchnię gruntu. W pionowej pozycji uzyskiwano wiercenia na głębokość 260 cm. Wiercono wiertłami o średnicy 12 mm próbkę księżycowego gruntu skręcona w spiralę dostarczano do specjalnego pojemnika do bębna o średnicy 8 cm Pojemnik bęben z kolei był zamknięty w następnym pojemniku i przechowywany metalowej kapsuły powrotnej. Z małymi przerwami cała operacja pobierania gruntu księżycowego trwała niecałą dobę ok 23 godzin. Kiedy zawartość pojemnika była wypełniona Łuna – 24 w drogą powrotną wystartował z powierzchni Księżyca w dniu 19 sierpnia 1971 roku. Uzyskując prędkość 2700 m/sek. sonda opuściła oddziaływanie pola grawitacyjnego Księżyca. Sam etap misji powierzchniowej księżycowej Łuny -24 się nie zakończył w czasie kiedy kapsuła z cennym ładunkiem podążała ku Ziemi. Przez kilka dni jeszcze kontrolerzy z Ziemi dokonywały testy mechanizmu wiertacza obrotowego wraz z wiertłami. Całe te urządzenia części lądującej, które pozostały na Księżycu dopóki baterie elektryczne działały one też działały bez zarzutu.
Po trzech dobach lotu metalowa kapsuła Łuny – 24 z prędkością 11 km/sek. weszła w górne warstwy atmosfery ziemskiej. Został uruchomiony ładunek sprężonego powietrza i pod ciśnieniem otworzył się główny spadochron na wysokości 15 km nad powierzchnia Ziemi. Kapsuła zaczęła skutecznie hamować już na wysokość 10 km nad Ziemia wysunęły się cztery „rynienki” które kontrolowały przebieg lądowania. Łuna – 24 tzn. jej kapsuła sondy wylądowała łagodnie na Syberii 200 km na płd.-wsch. od miasta Surgut. Był to ogromny sukces w 1976 roku tym bardziej Związek Radziecki chciał zaistnieć jeszcze na zdobywaniu Księżyca. Tym bardziej kiedy głośno w tym samym okresie czasu mówiło się o misji amerykańskie na Marsa j Viking-1.
Załączniki
Astronautyka (127) – wiercenie w grunt księżycowy.
Astronautyka (127) – wiercenie w grunt księżycowy.
face.JPG (20.74 KiB) Przejrzano 518 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”