Astronautyka (128) – grunt księżycowy z Łuny-24.

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka (128) – grunt księżycowy z Łuny-24.

Post autor: SPUNTI »

Astronautyka (128) – grunt księżycowy z Łuny-24.
Łunę – 24 sprowadziła na Ziemię 170,1 gramów próbek gruntu księżycowego. Była to najdroższa pod względem finansowym wyprawa sond księżycowych typu Łuna. Próbki rozdzielono na kilka części, które przekazano do instytutów badawczych. Największa ilości gruntu dostarczono w celu badania do Instytutu Geochemii i Chemii Analitycznej Radzieckiej Akademii Nauk. Mniejsze ilości przekazano do Instytutu Geologicznego Akademii Nauk Republiki Czeskiej, jak również do brytyjskich naukowców. Podczas wizyty w Moskwie trzy miesiące po powrocie na Ziemię Łuny, amerykański naukowiec dr Michael Duke wymienili próbek kilku gram z Łuny-24 z próbkami dostarczonych przez astronautów Apollo – 15. Po kilku lat badaniach nad gruntem księżycowym w 1980 roku opublikowano pracę jednoznacznie wykazywała wiele warstw rozmaicie kolorowej i uporządkowanej struktury. Na Łunie -24 zakończyła się księżycowa misja był on ostatnią radziecką sondą kosmiczną, który miękko wylądowała powierzchni Księżyca. Można go uznać za prawdziwe zakończenie pierwszego wyścigu na Księżyc w XX wieku. Zaczym podjęto decyzję jka na razie co do lotu Łuny – 25 w 2018 roku ponad czterdzieści lat wcześniej miał zostać umieszczony trzeci Łunochod na Księżycu w 1977 roku w ramach misji Łuna 25. Jak wiemy do tej pory niedoszło do realizacji tej księżycowej. Łunochod-3 (czwarty z kolei) bardzo technicznie różnił się od swoich poprzedników. Miedzy innymi posiadał kamery, które miały fotografować powierzchnię Księżyca metodą stereoskopową. Ten model księżycowego łazika miał być całkowicie srebrny poprzednie były koloru białego. Misja została przerwana i niezrealizowana oryginalny Łunochod-3 do tej pory model 1976-1977 rok jest eksponatem w muzeum Ławoczkina. Program misji Łuny w badaniu i zdobywaniu powierzchni Srebrnego Globu był bogaty. Technika jaką dysponowali radzieccy inżynierowie na tamte czasy była jednak również na pewnym poziomie aby móc to wszystko dokonać. Najbardziej precyzyjnie podchodzono do lotów, które po pobraniu gruntu księżycowego następował powrót sond na Ziemię. Łunochody również musiały być wyposażone w odpowiednie urządzenia techniczne i łącznościowe. Wszystko to pomagało nie tylko do przekazywania dziesiątek fotografii ale również były w zupełności wykorzystywane do prawidłowego funkcjonowania w sterowaniu księżycowym łazikiem.
Załączniki
Astronautyka (128) – grunt księżycowy z Łuny-24.
Astronautyka (128) – grunt księżycowy z Łuny-24.
face.JPG (21.29 KiB) Przejrzano 531 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”