Astronautyka (199)- załoga stacji Salut-7

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI2021
VIP
Posty: 1632
Rejestracja: 8 paź 2021, o 17:35
Lokalizacja: Bełchatów, Złotniki - Jelonek
 Polubił: 3 times
 Polubiane: 197 times

Astronautyka (199)- załoga stacji Salut-7

Post autor: SPUNTI2021 »

W dniu 08 czerwca 1985 roku na pokładzie stacji znalazło się dwóch astronautów Władimir Dżanibekow i Wiktor Sawiny. Ponownie sprawdzono wszystkie systemy na stacji m/n napędu, podtrzymywania życia przede wszystkim system radiowej łączności. Z nieustalonych przyczyn technicznych przestał działać. Po tygodniu czasu od momentu przebywania na stacji przywrócono system łączności radiowej. Podczas pobytu czwartej załogi oprócz samego kosmicznego spaceru zamontowano jeszcze dodatkowe baterie słoneczne. Załoga przyjęła dwa transportowe statki serii Progress i jeden Kosmos 1669. Ostatnia załogowa misją Saluta – 7 była załogowa misja astronautów Misja Wasjutina, Sawinycha i Wołkowa. Dwaj członkowie załogi nie przebywali na niej długo po dwóch miesiącach wyniku choroby powrócili na powierzchnię Ziemi. Natomiast astronauta Sawinych pozostał na pokładzie stacji jako samotny jej członek do 21 listopad 1985 roku. Zadania jakie podczas pobytu ostatniej załogi były wykonywane to te same co poprzednich załóg. Salut – 7 konstrukcyjnie przypominała swoja poprzedniczkę Salut – 6 nie mniej jednak troszkę stacje zmodyfikowano. Węzły cumownicze zamontowane dla statków były już sfrezowane nie spawane. Na iluminatorach (oknach statku) zamocowano specjalne przysłony, które zagłuszały blask Słońca w zależności potrzeb oświetlania wnętrza stacji. Stację wyposażono w lepsze fotele dla astronautów. Zewnętrzne poszycie stacji przede wszystkim w pobliżu wejścia/wyjścia na zewnątrz zaopatrzono w szereg dodatkowych uchwytów podnosząc komfort i bezpieczeństwo wykonywanych prac w przestrzeni kosmicznej. Każdy kosmonauta był już wyposażony w lepsze skafandry kosmiczne, które zapewniały stabilne parametry ciśnienia i temperatury. Skafander był wyposażony w lepszy system chłodzenia czyli astronauta nie pocił się nadmiernie. Każda załoga na zewnątrz stacji mogła przebywać od 3,5 do 5,o godzin wykonując swoje zaplanowane prace. Wewnątrz stacji zamontowano specjalne piece w których wykonywano warunkach nieważkości naukowe badanie. Polegały one na topieniu odpowiednich kryształów badając ich strukturę. Salut – 7 wydawało się, była stacja na wskroś nowoczesną ale mimo to doszło do nie przewidzianego technicznego problemu.
Załączniki
face2.JPG
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”