Astronautyka (78) – lot na Księżyc

Czyli człowiek i jego narzędzia w przestrzeni kosmicznej.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Astronautyka (78) – lot na Księżyc

Post autor: SPUNTI »

Astronautyka (78) – lot na Księżyc
Opisany w książce J. Verne lot ku powierzchni Księżyca odbywał się po pokonaniu wielu technicznych przeszkód odbył się z powodzeniem w sposób bezpieczny. Praktycznie jeżeli dokonalibyśmy taką samą drogę jak opisywał J. Verne z chwilą wystrzału pocisku załoga poniosła by śmierć na miejscu. Prędkość pocisku 15 km/sek. w momencie startu i przyspieszenie jakie panowałoby wewnątrz pocisku na załogę to skutki wręcz tragiczne. Spróbujmy teoretycznie z analizować jaka moc trzeba była nadać rakiecie czy pociskowi armatniemu z powieści Verne aby na zawsze opuścił Ziemię. Żeby dotrzeć do Księżyca trzeba pokonać oddziaływanie grawitacyjne pola ziemskiego. Ze znanych wzorów dość prostych wyliczymy tzw. II prędkość kosmiczną pozwalająca właśnie na pokonanie pola grawitacyjnego Ziemi jego oddziaływania. Wyliczona prędkość wynosi 11200 m/s. Jest to dość ogromna prędkość jak na współczesne nasze możliwości techniczne. Oczywiście teraz sondy kosmiczne wyniku wykorzystania oddziaływania pól grawitacyjnych planet dokonując dalekie loty międzyplanetarne uzyskują kilkakrotnie większą prędkość niż owe 11,2 km/sek. Teraz spróbujmy wystrzelić tylko 1 gram masy w przestrzeń kosmiczną nadając jej prędkość 11,2 km/sek. Wiemy, że energie kinetyczną danego ciała wyrażamy połową iloczynem masy i prędkością do kwadratu. Do podstawionego wzoru przy II prędkości kosmicznej 1 gram masy musi uzyskać ok. 6,3x10^11 ergów aby mógł opuścić na zawsze nasza planetę. Współczesne rakiety oczywiście nie zabierają na ładunku 1 grama wyznacznikiem jest tonaż. Złóżmy, że na rakiecie w momencie startu znajduje się bagaż naukowy ważący 50 ton tj. 50 mln gram. Taka musimy rozpędzić do 11,2 km/sek. wówczas energia kinetyczna wynosi 6,3x10^19 ergów. Oczywiście są to tylko wyliczenia teoretyczne przy jednorazowym wystrzale masy. Chciałem tylko pokazać jak to się liczbowo charakteryzuje. Rakieta działanie jej opiera się na innym działaniu. Posiada w zbiornikach paliwo, które sukcesywnie jest opróżniane. Posiada więc źródło energii w czasie dłuższym czasie jest no wyzwalane nie trzeba więc nadawać w momencie startu tak ogromnej energii kinetycznej.
Załączniki
Astronautyka (78) – lot na Księżyc
Astronautyka (78) – lot na Księżyc
face.JPG (14.75 KiB) Przejrzano 720 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kosmonautyka”