Tajemnicze ciemne smugi pojawiają się na wieczornym niebie nad Polską. Czym jest to zjawisko?
2019-10-18.
Tuż przed zmierzchem na niebie pojawiają się tajemnicze ciemne promienie i trójkąty, które nie przypominają chmur czy smug lotniczych. To zagadkowe zjawisko jest widoczne również na zdjęciach satelitarnych. Czym ono jest i skąd się bierze?
Meteorologia to nie tylko prognozowanie, kiedy spadnie deszcz. Stanowi to zaledwie niewielki procent codziennej pracy naukowców zajmujących się tą dziedziną nauki. Meteorolodzy przede wszystkim badają naturę zjawisk zachodzących w atmosferze, czasem niezwykle ciekawych.
Z całą pewnością należą do nich zagadkowe cienie lub smugi, które wydają się wychodzić spod horyzontu i niczym lasery rozprzestrzeniać się we wszystkich kierunkach po niebie. Zdarza się, że przybierają one kształt trójkątów, do złudzenia przypominających olbrzymie tornada.
Nie są to smugi lotnicze, ponieważ są zbyt ciemne w stosunku do barw pozostałej części nieba, a także płynących obłoków. Czym więc są? Aby rozwiązać zagadkę tego fenomenu atmosferycznego wystarczy rzut oka na animację zdjęć satelitarnych.
Powyższa animacja została wykonana 11 czerwca 2017 roku, gdy zagadkowe smugi pojawiły się na niebie nad zachodnią i północną Polską, a zwłaszcza nad Pomorzem i Kujawami. Staje się jasne, że to zwykłe cienie, które powstają na skutek odbijania się promieni słonecznych od kropel wody zawartych w chmurach.
Ze względu na to, że Słońce znajdowało się wówczas bardzo nisko nad horyzontem, kąt padania promieni był bardzo duży. To sprawiło, że zwarta strefa chmur napływająca nad zachodnią Polskę znad Niemiec rzucała bardzo długie cienie, nawet o długości kilkuset kilometrów.
Zjawisko to nazywa się "promieniami zmierzchowymi" i jest widoczne w pobliżu wschodu lub zachodu Słońca. Ma wiele różnych postaci. Czasem zdarza się, że promienie powstają po tej samej stronie nieba, co Słońce, a czasem po przeciwnej. Najczęściej pojawiają się, gdy Słońce znajduje się nisko nad horyzontem, wówczas promienie padają na ziemię.
Gdy jednak Słońce jest pod horyzontem, wówczas promienie zmierzchowe padają w atmosferę, odbijają się od wierzchołków chmur, np. burzowych, które sięgają nawet wysokości kilkunastu kilometrów, jak i przedzierają się przez niewielkie szczeliny w chmurach. Zawsze są urokliwe.
Badania poczynione przez meteorologów wykazały, że zjawisko to może być widoczne nawet z odległości tysiąca kilometrów. Udało się sfotografować promienie zmierzchowe z obszaru Holandii, podczas gdy wywołujące je rozbudowane chmury burzowe znajdowały się nad południową Irlandią. To dowód na to, jak długodystansowe mogą być zjawiska optyczne.
Źródło: TwojaPogoda.pl / NASA.
https://www.twojapogoda.pl/wiadomosc/20 ... -zjawisko/
Wiadomości astronomiczne z internetu
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Dziś odbędzie się pierwszy w historii spacer kosmiczny dwóch kobiet
2019-10-18.
W marcu Jim Bridenstine zapowiedział, że niebawem szykuje się historyczne wydarzenie, którym będzie pierwszy w historii spacer kosmiczny realizowany tylko przez dwie astronautki. Niestety, ostatecznie do niego nie doszło.
Powód był prozaiczny, a mianowicie problem dotyczył kombinezonów kosmicznych. Nie, nie chodzi o to, że astronautki nie chciałby wyjść na kosmiczny spacer w takich samych, a o to, że na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej był tylko jeden kombinezon w małym rozmiarze, w który może wejść kobieta. NASA dba o najmniejsze szczegóły, a tutaj na przeszkodzie w realizacji tak wielkiego wydarzenia w historii eksploracji kosmosu pojawił się taki żałosny problem.
Astronautki Anne McClain i Christina Koch miały wyjść na spacer kosmiczny 29 marca, a w trakcie niego miały dokończyć prace związane z wymianą baterii litowo-jonowych, które wypełniane są energią pozyskaną z paneli solarnych. Co ciekawe, spacer nie był specjalnie planowany na potrzeby parytetów, tylko wyszedł całkiem spontanicznie. Stało się tak za sprawą dwóch astronautek, które wspólnie miały zamieszkać na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Do tego historycznego wydarzenia dojdzie jednak już dziś po godzinie 12 czasu polskiego. Wówczas na spacer kosmiczny wyjdą razem Amerykanki, Christina Koch i Jessica Meir. NASA zaplanowała, że w trakcie spaceru wymienią one zepsuty kontroler mocy. Wykonanie zadania nie powinno stanowić problemu dla doświadczonych astronautek, ale w przestrzeni kosmicznej często wypadają różne niespodzianki.
Jeśli chcecie zobaczyć to historyczne wydarzenie, to możecie to uczynić dzięki relacji na żywo prowadzonej przez telewizję NASA. Przy okazji tematu kobiet w kosmosie warto dodać, że w tej chwili kobiety stanową ok. 34 procent grupy astronautycznej agencji. To wciąż mało, ale w kolejnych latach ta sytuacja będzie się poprawiać, bo kobiety coraz chętniej chcą realizować swoją karierę w Siłach Powietrznych USA i NASA.
Szef Amerykańskiej Agencji Kosmicznej sam jest astronautą, był kilka razy w kosmosie i uważa, że jest w nim miejsce zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Jest to ważne, bo pierwszymi ludźmi w kosmosie byli mężczyźni, byli również pierwszymi mieszkańcami kosmicznego domu oraz jako jedyni uczestniczyli w wielkich misjach Apollo na Księżyc.
Jeśli chodzi o Czerwoną Planetę, to kobiety odegrają w jego kolonizacji ogromną rolę, a to ze względu na rodzenie przyszłych Marsjan. Naukowcy w najbliższych latach planują całe serie eksperymentów, które pozwolą nam dowiedzieć się, czy ciąża na obcej planecie, w warunkach innej grawitacji, dużej izolacji i przy ograniczonych zasobach, będzie mogła przebiegać w bezpieczny i przewidywalny sposób.
Taka wiedza jest niezwykle ważna, jeśli poważnie myślimy o tworzeniu na Księżycu i Marsie pierwszych ludzkich kolonii, a później miast i nowych cywilizacji. Nie jest tajemnicą i nikogo nie powinno dziwić, że ludzie nie są przystosowani do życia w tak ekstremalnych warunkach, jakie panują w kosmosie. Naukowcy niedawno sugerowali, że w przyszłości trzeba będzie pomyśleć o zastosowaniu modyfikacji genetycznych u przyszłych kolonizatorów, by lepiej ich przystosować do nowej rzeczywistości życia na innych obiektach Układu Słonecznego.
Źródło: GeekWeek.pl/NASA / Fot. NASA
https://www.geekweek.pl/news/2019-10-18 ... ch-kobiet/
2019-10-18.
W marcu Jim Bridenstine zapowiedział, że niebawem szykuje się historyczne wydarzenie, którym będzie pierwszy w historii spacer kosmiczny realizowany tylko przez dwie astronautki. Niestety, ostatecznie do niego nie doszło.
Powód był prozaiczny, a mianowicie problem dotyczył kombinezonów kosmicznych. Nie, nie chodzi o to, że astronautki nie chciałby wyjść na kosmiczny spacer w takich samych, a o to, że na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej był tylko jeden kombinezon w małym rozmiarze, w który może wejść kobieta. NASA dba o najmniejsze szczegóły, a tutaj na przeszkodzie w realizacji tak wielkiego wydarzenia w historii eksploracji kosmosu pojawił się taki żałosny problem.
Astronautki Anne McClain i Christina Koch miały wyjść na spacer kosmiczny 29 marca, a w trakcie niego miały dokończyć prace związane z wymianą baterii litowo-jonowych, które wypełniane są energią pozyskaną z paneli solarnych. Co ciekawe, spacer nie był specjalnie planowany na potrzeby parytetów, tylko wyszedł całkiem spontanicznie. Stało się tak za sprawą dwóch astronautek, które wspólnie miały zamieszkać na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Do tego historycznego wydarzenia dojdzie jednak już dziś po godzinie 12 czasu polskiego. Wówczas na spacer kosmiczny wyjdą razem Amerykanki, Christina Koch i Jessica Meir. NASA zaplanowała, że w trakcie spaceru wymienią one zepsuty kontroler mocy. Wykonanie zadania nie powinno stanowić problemu dla doświadczonych astronautek, ale w przestrzeni kosmicznej często wypadają różne niespodzianki.
Jeśli chcecie zobaczyć to historyczne wydarzenie, to możecie to uczynić dzięki relacji na żywo prowadzonej przez telewizję NASA. Przy okazji tematu kobiet w kosmosie warto dodać, że w tej chwili kobiety stanową ok. 34 procent grupy astronautycznej agencji. To wciąż mało, ale w kolejnych latach ta sytuacja będzie się poprawiać, bo kobiety coraz chętniej chcą realizować swoją karierę w Siłach Powietrznych USA i NASA.
Szef Amerykańskiej Agencji Kosmicznej sam jest astronautą, był kilka razy w kosmosie i uważa, że jest w nim miejsce zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Jest to ważne, bo pierwszymi ludźmi w kosmosie byli mężczyźni, byli również pierwszymi mieszkańcami kosmicznego domu oraz jako jedyni uczestniczyli w wielkich misjach Apollo na Księżyc.
Jeśli chodzi o Czerwoną Planetę, to kobiety odegrają w jego kolonizacji ogromną rolę, a to ze względu na rodzenie przyszłych Marsjan. Naukowcy w najbliższych latach planują całe serie eksperymentów, które pozwolą nam dowiedzieć się, czy ciąża na obcej planecie, w warunkach innej grawitacji, dużej izolacji i przy ograniczonych zasobach, będzie mogła przebiegać w bezpieczny i przewidywalny sposób.
Taka wiedza jest niezwykle ważna, jeśli poważnie myślimy o tworzeniu na Księżycu i Marsie pierwszych ludzkich kolonii, a później miast i nowych cywilizacji. Nie jest tajemnicą i nikogo nie powinno dziwić, że ludzie nie są przystosowani do życia w tak ekstremalnych warunkach, jakie panują w kosmosie. Naukowcy niedawno sugerowali, że w przyszłości trzeba będzie pomyśleć o zastosowaniu modyfikacji genetycznych u przyszłych kolonizatorów, by lepiej ich przystosować do nowej rzeczywistości życia na innych obiektach Układu Słonecznego.
Źródło: GeekWeek.pl/NASA / Fot. NASA
https://www.geekweek.pl/news/2019-10-18 ... ch-kobiet/
- Załączniki
-
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Niebo w trzecim tygodniu października 2019 roku
2019-10-17. Ariel Majcher
Kończy się pierwszy miesiąc jesieni i w sobotę 19 października przed godziną 16 naszego czasu Słońce dotrze do 10 stopnia deklinacji południowej, a dwa dni wcześniej przejdzie nieco ponad 2° na północ od Spiki, najjaśniejszej gwiazdy Panny. Słońce przebywa w tym gwiazdozbiorze od połowy września i wyjdzie z niego dopiero 1 listopada. Panna jest drugim pod względem powierzchni gwiazdozbiorem całego nieba, a ekliptyka przechodzi prawie przez jego środek, dzięki czemu Słońce wędruje przezeń przez 1,5 miesiąca. Czas przebywania Słońca nad widnokręgiem skrócił się do 10,5 godziny. W końcu pierwszego miesiąca jesieni Księżyc przejdzie od pełni do ostatniej kwadry, przechodząc przez ten obszar nieba, które Słońce pokonuje pod koniec wiosny i na początku lata. Po drodze minie n.in. Aldebarana, najjaśniejszą gwiazdę Barana. Wieczorem coraz słabiej widoczne są planety Jowisz i Saturn, natomiast przez większą część nocy można obserwować planety Neptun i Uran.
Dwie największe planety Układu Słonecznego, czyli Jowisz i Saturn, pod nieobecność Księżyca, który przenosi się na niebo poranne, są pierwszymi obiektami, wyłaniającymi się z zorzy wieczornej. Oczywiście pierwszy pokazuje się bardzo jasny Jowisz, a nieco później słabszy Saturn. Niestety, do momentu, gdy zrobi się całkiem ciemno (obecnie około godz. 19:30) Jowisz zbliża się do widnokręgu na jakieś 3° i zachodzi 45 minut później. Dlatego na obserwacje tej planety należy udać się wcześniej. Ale ze względu na jasne tło nieba nie może to być dużo wcześniej. O godzinie 19 Jowisz zajmuje pozycję na wysokości tylko 7° po południowo-zachodniej części nieboskłonu, gdzie świeci z jasnością -2 magnitudo. Jego tarcza ma średnicę 34″, lecz ze względu na niskie położenie dostrzeżenie jej jakichkolwiek szczegółów szanse są raczej małe.
W układzie księżyców galileuszowych planety w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
• 14 października, godz. 18:01 – minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 9″, 141″ na zachód od brzegu tarczy Jowisza,
• 15 października, godz. 18:10 – wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 41″ na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 15 października, godz. 19:18 – wejście Io na tarczę Jowisza,
• 18 października, godz. 17:58 – minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 13″, 60″ na wschód od brzegu tarczy Jowisza.
Planeta Saturn znajduje się 24° na wschód od Jowisza i o tej samej porze znajduje się na wysokości 14°, bliżej południka centralnego. Saturn dotarł do linii, łączącej gwazdy Nunki i o Sgr, mniej więcej 1° od drugiej z wymienionych gwiazd. Planeta świeci z jasnością +0,5 magnitudo, przy tarczy o średnicy 16″. Maksymalna elongacja Tytana, tym razem zachodnia, miała miejsce w poniedziałek 14 października.
Księżyc wschodzi coraz później i zmniejsza blask, tym samym umożliwiając obserwacje słabszych ciał niebieskich. Skorzysta na tym np. planeta Neptun, w zeszłym tygodniu praktycznie niewidoczna. Szczególnie w drugiej części tygodnia, gdy odpowiednie warunki do obserwacji Neptuna rozciągną się do kilku godzin. Planeta oddaliła się już od gwiazdy φ Aquarii na 1°, a jej blask utrzymuje się na poziomie +7,8 magnitudo, a najwyżej nad widnokręgiem znajduje się około godziny 22.
Na początku tygodnia Srebrny Glob świecił prawie maksymalnym blaskiem, gdyż przez pełnię przeszedł w niedzielę 13 października tuż przed północą naszego czasu. Niecałą dobę później jego faza spadła tylko o 1%, cały czas przemieszczając się przez pogranicze gwiazdozbiorów Ryb i Wieloryba. W nocy z poniedziałku 14 października na wtorek 15 października 5,5 stopnia nad Księżycem znajdowała się planeta Uran. Oczywiście wtedy blask naturalnego satelity Ziemi uniemożliwiał obserwację planety, ale pod koniec tygodnia Księżyc odsunie się na północny wschód i zacznie wschodzić kilka godzin po rozpoczęciu nocy astronomicznej. Uran wędruje jakieś 10° na południe od Hamala, najjaśniejszej gwiazdy konstelacji Barana, a jego blask wciąż wynosi +5,7 magnitudo.
Przedłużając linię, łączącą Hamala z Uranem o 15° trafia się na Mirę, prototypkę całej klasy długookresowych gwiazd zmiennych pulsujących. Na początek listopada przewiduje się maksimum aktywności tej gwiazdy, ale już teraz jej jasność ocenia się na wyraźnie wyżej od 3 magnitudo i może to być najjaśniejsze maksimum tej dekady. W zeszłym sezonie gwiazda była o całe magnitudo słabsza niż teraz, a poprzednio taką jasność osiągała w latach 2010-2011.
Środę 16 października, czwartek 17 października i piątek 18 października Księżyc spędzi w Byku, cały czas zmniejszając fazę. Pierwszego z wymienionych dni Srebrny Glob przeszedł niecałe 9° pod Plejadami, prezentując tarczę, oświetloną w 91%. Dobę poźniej jego faza spadnie do 85% i przetnie on gromadę otwartą gwiazd Hiady. Do Aldebarana, najjaśniejszej gwiazdy Byka, leżącej przypadkowo na tle Hiad, zabraknie Księżycowi 2°. W piątek 18 października tarcza naturalnego satelity Ziemi osłabi swój blask jeszcze bardziej, gdyż jej faza zmniejszy się do 75%. Tej nocy Księżyc zakryje gwiazdę ζ Tauri, czyli południowy róg Byka. Zjawisko będzie widoczne w północnej części Europy, zaś u nas — w północno-zachodniej części kraju, na północ od linii, łączącej mniej więcej Wrocław poprzez Łódź z Warszawą. Zakrycie nastąpi przed godziną 3, natomiast odkrycie — od kilku do kilkudziesięciu minut później, w zależności od odległości do granicy zakrycia. Polskę przetnie południowa granica zjawiska, na której zdarzy sie zakrycie brzegowe, które jest szczególnie atrakcyjne dla obserwatorów takich zjawisk.
Dwie ostatnie noce tego tygodnia Księżyc ma zarezerwowane na odwiedziny gwiazdozbioru Bliźniąt. W sobotę jego tarcza zmniejszy fazę poniżej 70%, docierając w pobliże gwiazd Tejat Prior i Tejat Posterior, czyli η i μ Bliźniąt. Te gwiazdy również zostaną zakryte, lecz tym razem szczęście do możliwości obserwacji zjawisk uśmiechnie się do mieszkańców Azji. W nocy z niedzieli 20 października na poniedziałek 21 października Srebrny Glob pokaże tarczę o fazie około 58% i zakryje kolejną jasną gwiazdę. Tym razem będzie to Wasat, czyli δ Gem. Te zakrycie da się dostrzec w północnej Azji i północno-wschodniej Europie. Niestety w Polsce zjawisko zajdzie przy wschodzie Księżyca, kilka minut po godzinie 22 i tylko w północno-wschodniej części naszego kraju. Ale ze względu na bardzo niskie położenie do zaobserwowania zjawiska potrzebna jest idealna pogoda i odsłonięty widnokrąg.
https://news.astronet.pl/index.php/2019 ... 2019-roku/
2019-10-17. Ariel Majcher
Kończy się pierwszy miesiąc jesieni i w sobotę 19 października przed godziną 16 naszego czasu Słońce dotrze do 10 stopnia deklinacji południowej, a dwa dni wcześniej przejdzie nieco ponad 2° na północ od Spiki, najjaśniejszej gwiazdy Panny. Słońce przebywa w tym gwiazdozbiorze od połowy września i wyjdzie z niego dopiero 1 listopada. Panna jest drugim pod względem powierzchni gwiazdozbiorem całego nieba, a ekliptyka przechodzi prawie przez jego środek, dzięki czemu Słońce wędruje przezeń przez 1,5 miesiąca. Czas przebywania Słońca nad widnokręgiem skrócił się do 10,5 godziny. W końcu pierwszego miesiąca jesieni Księżyc przejdzie od pełni do ostatniej kwadry, przechodząc przez ten obszar nieba, które Słońce pokonuje pod koniec wiosny i na początku lata. Po drodze minie n.in. Aldebarana, najjaśniejszą gwiazdę Barana. Wieczorem coraz słabiej widoczne są planety Jowisz i Saturn, natomiast przez większą część nocy można obserwować planety Neptun i Uran.
Dwie największe planety Układu Słonecznego, czyli Jowisz i Saturn, pod nieobecność Księżyca, który przenosi się na niebo poranne, są pierwszymi obiektami, wyłaniającymi się z zorzy wieczornej. Oczywiście pierwszy pokazuje się bardzo jasny Jowisz, a nieco później słabszy Saturn. Niestety, do momentu, gdy zrobi się całkiem ciemno (obecnie około godz. 19:30) Jowisz zbliża się do widnokręgu na jakieś 3° i zachodzi 45 minut później. Dlatego na obserwacje tej planety należy udać się wcześniej. Ale ze względu na jasne tło nieba nie może to być dużo wcześniej. O godzinie 19 Jowisz zajmuje pozycję na wysokości tylko 7° po południowo-zachodniej części nieboskłonu, gdzie świeci z jasnością -2 magnitudo. Jego tarcza ma średnicę 34″, lecz ze względu na niskie położenie dostrzeżenie jej jakichkolwiek szczegółów szanse są raczej małe.
W układzie księżyców galileuszowych planety w tym tygodniu będzie można dostrzec następujące zjawiska (na podstawie strony Sky and Telescope oraz programu Starry Night):
• 14 października, godz. 18:01 – minięcie się Europy (N) i Ganimedesa w odległości 9″, 141″ na zachód od brzegu tarczy Jowisza,
• 15 października, godz. 18:10 – wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza, 41″ na wschód od tarczy planety (koniec zaćmienia),
• 15 października, godz. 19:18 – wejście Io na tarczę Jowisza,
• 18 października, godz. 17:58 – minięcie się Ganimedesa (N) i Io w odległości 13″, 60″ na wschód od brzegu tarczy Jowisza.
Planeta Saturn znajduje się 24° na wschód od Jowisza i o tej samej porze znajduje się na wysokości 14°, bliżej południka centralnego. Saturn dotarł do linii, łączącej gwazdy Nunki i o Sgr, mniej więcej 1° od drugiej z wymienionych gwiazd. Planeta świeci z jasnością +0,5 magnitudo, przy tarczy o średnicy 16″. Maksymalna elongacja Tytana, tym razem zachodnia, miała miejsce w poniedziałek 14 października.
Księżyc wschodzi coraz później i zmniejsza blask, tym samym umożliwiając obserwacje słabszych ciał niebieskich. Skorzysta na tym np. planeta Neptun, w zeszłym tygodniu praktycznie niewidoczna. Szczególnie w drugiej części tygodnia, gdy odpowiednie warunki do obserwacji Neptuna rozciągną się do kilku godzin. Planeta oddaliła się już od gwiazdy φ Aquarii na 1°, a jej blask utrzymuje się na poziomie +7,8 magnitudo, a najwyżej nad widnokręgiem znajduje się około godziny 22.
Na początku tygodnia Srebrny Glob świecił prawie maksymalnym blaskiem, gdyż przez pełnię przeszedł w niedzielę 13 października tuż przed północą naszego czasu. Niecałą dobę później jego faza spadła tylko o 1%, cały czas przemieszczając się przez pogranicze gwiazdozbiorów Ryb i Wieloryba. W nocy z poniedziałku 14 października na wtorek 15 października 5,5 stopnia nad Księżycem znajdowała się planeta Uran. Oczywiście wtedy blask naturalnego satelity Ziemi uniemożliwiał obserwację planety, ale pod koniec tygodnia Księżyc odsunie się na północny wschód i zacznie wschodzić kilka godzin po rozpoczęciu nocy astronomicznej. Uran wędruje jakieś 10° na południe od Hamala, najjaśniejszej gwiazdy konstelacji Barana, a jego blask wciąż wynosi +5,7 magnitudo.
Przedłużając linię, łączącą Hamala z Uranem o 15° trafia się na Mirę, prototypkę całej klasy długookresowych gwiazd zmiennych pulsujących. Na początek listopada przewiduje się maksimum aktywności tej gwiazdy, ale już teraz jej jasność ocenia się na wyraźnie wyżej od 3 magnitudo i może to być najjaśniejsze maksimum tej dekady. W zeszłym sezonie gwiazda była o całe magnitudo słabsza niż teraz, a poprzednio taką jasność osiągała w latach 2010-2011.
Środę 16 października, czwartek 17 października i piątek 18 października Księżyc spędzi w Byku, cały czas zmniejszając fazę. Pierwszego z wymienionych dni Srebrny Glob przeszedł niecałe 9° pod Plejadami, prezentując tarczę, oświetloną w 91%. Dobę poźniej jego faza spadnie do 85% i przetnie on gromadę otwartą gwiazd Hiady. Do Aldebarana, najjaśniejszej gwiazdy Byka, leżącej przypadkowo na tle Hiad, zabraknie Księżycowi 2°. W piątek 18 października tarcza naturalnego satelity Ziemi osłabi swój blask jeszcze bardziej, gdyż jej faza zmniejszy się do 75%. Tej nocy Księżyc zakryje gwiazdę ζ Tauri, czyli południowy róg Byka. Zjawisko będzie widoczne w północnej części Europy, zaś u nas — w północno-zachodniej części kraju, na północ od linii, łączącej mniej więcej Wrocław poprzez Łódź z Warszawą. Zakrycie nastąpi przed godziną 3, natomiast odkrycie — od kilku do kilkudziesięciu minut później, w zależności od odległości do granicy zakrycia. Polskę przetnie południowa granica zjawiska, na której zdarzy sie zakrycie brzegowe, które jest szczególnie atrakcyjne dla obserwatorów takich zjawisk.
Dwie ostatnie noce tego tygodnia Księżyc ma zarezerwowane na odwiedziny gwiazdozbioru Bliźniąt. W sobotę jego tarcza zmniejszy fazę poniżej 70%, docierając w pobliże gwiazd Tejat Prior i Tejat Posterior, czyli η i μ Bliźniąt. Te gwiazdy również zostaną zakryte, lecz tym razem szczęście do możliwości obserwacji zjawisk uśmiechnie się do mieszkańców Azji. W nocy z niedzieli 20 października na poniedziałek 21 października Srebrny Glob pokaże tarczę o fazie około 58% i zakryje kolejną jasną gwiazdę. Tym razem będzie to Wasat, czyli δ Gem. Te zakrycie da się dostrzec w północnej Azji i północno-wschodniej Europie. Niestety w Polsce zjawisko zajdzie przy wschodzie Księżyca, kilka minut po godzinie 22 i tylko w północno-wschodniej części naszego kraju. Ale ze względu na bardzo niskie położenie do zaobserwowania zjawiska potrzebna jest idealna pogoda i odsłonięty widnokrąg.
https://news.astronet.pl/index.php/2019 ... 2019-roku/
- Załączniki
-
-
-
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Niebo w październiku 2019 (odc. 2) - Mira i lornetkowe cele
2019-10-18
Październik 2019 na niebie gwiaździstym rozpoczął się od dwóch mocnych akcentów: efektownej koniunkcji Księżyca z Jowiszem oraz malowniczego złączenia naszego towarzysza w pierwszej kwadrze z Saturnem. A to dopiero początek show, jakie szykuje nam Srebrny Glob w drugiej połowie miesiąca... Obserwatorom przydałaby się lornetka, stąd nasz poradnik ze wskazówkami jaki sprzęt wybrać na start przygody z Księżycem i gwiazdami. Wśród nich jest jedna, która nosi nazwę "Cudowna", a na czym polega jej magia - o tym mówimy w najnowszym filmowym kalendarzu astronomicznym. Zapraszamy!
Po kolei: 17 października wieczorem od 20:00 widzimy Księżyc w odległości 2 stopni kątowych od Aldebarana (najjaśniejszej gwiazdy Byka). Nocą z 18 na 19-go tuż przed 03:00 nad ranem Księżyc zakrywa gwiazdę Zeta Tauri o jasności 3 mag., czyli bez trudu dostrzegalną gołym okiem. Z Pomorza i Kujaw ujrzymy jak Zeta Tauri znika za jasną krawędzią naszego satelity, by pół godziny później wynurzyć się po jego zacienionej stronie. Dla części obserwatorów (np. na południowym Mazowszu) jest to zakrycie brzegowe, a dla mieszkańców Krakowa i Podhala to jedynie bliziuteńka koniunkcja. Wreszcie - 22 października po 05:00 nad ranem patrzmy jak Księżyc zakrywa gromadę M44, czyli gwiezdny Żłóbek. Ostatnia kwadra oraz wysokie położenie obiektów na niebie dają zjawisku dodatkowy atut w postaci plastycznego obrazu powierzchni Srebrnego Globu oraz stosunkowo dobrą widoczność gromady gwiazd dzięki zredukowanemu blaskowi naszego satelity. Na obserwacje mamy czas do mniej więcej 06:30, kiedy poranna zorza staje się już zbyt jasna. Przydałaby się jeszcze lornetka...
Dla opisanych zjawisk jest to instrument wręcz idealny w rękach początkującego miłośnika. Lornetka jest wszechstronna w zastosowaniu oraz lekka i łatwa w transporcie i użytkowaniu. Ma duże pole widzenia i daje obraz prosty, dzięki czemu nie stwarza problemów w odnajdywaniu żądanego celu - lewo-prawo, góra-dół. Z tego powodu świetnie nadaje się też do podziwiania ziemskich widoków: dalekich krajobrazów czy dzikiej przyrody. Jej okulary wyposażone w muszle oczne dają komfort patrzenia, bo nie trzeba mrużyć jednego oka - jak ma to miejsce przy obserwacjach teleskopowych. Zwracajmy uwagę, aby optyka była wykonana z przyzwoitej jakości szkła; warto tutaj zasięgnąć opinii sprzedawcy. Bardzo pomocnym (wręcz niezbędnym) dodatkiem jest statyw; dobra lornetka swoje waży, żadne ręce nie utrzymają jej w absolutnie nieruchomej pozycji, a to przyda się przy śledzeniu np. gwiazd zmiennych.
Ta chyba najbardziej znana nazywa się Mira i... właśnie zaskakuje obserwatorów. Tegoroczne maksimum jej blasku przewidywano na 24 października, a już od pierwszych dni miesiąca fani Miry alarmują: gwiazda rozbłysła nieoczekiwanie wcześniej i z większą mocą niż w poprzednim roku! W cyklu ok. 331 dni gwiazda zmienia jasność z 10 mag. do zwykle 3.5. Oznacza to, że z obiektu widocznego tylko przez duży teleskop staje się osiągalna gołym okiem, czyli dla przeciętnego zjadacza chleba pojawia się na kilka tygodni, a na resztę roku po prostu znika z nieba. Dlaczego tym razem ukazała się wcześniej niż powinna? Ano dlatego, że nie jest sama. Mira to układ podwójny złożony z czerwonego olbrzyma (400 razy większego od Słońca) i białego karła, który - obrazowo mówiąc - żywi się materią większego towarzysza przy okazji wywołując jego pulsacje, jak się okazuje - niecałkiem regularne. Blask Miry oceniamy na podstawie porównania z sąsiednimi gwiazdami - w tym przypadku nawet nieuzbrojone oko jest świetnym narzędziem do oceny. Kiedy Księżyc zniknie z wieczornego nieba w ostatniej dekadzie miesiąca, będzie nam o wiele łatwiej, a przy okazji możemy upolować jeszcze inne ciekawe obiekty: Urana i planetoidę Westę blisko opozycji. Jak je znaleźć na niebie - pokazujemy w filmowym kalendarzu astronomicznym. Zapraszamy do oglądania!
Piotr Majewski
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ni ... tkowe-cele
2019-10-18
Październik 2019 na niebie gwiaździstym rozpoczął się od dwóch mocnych akcentów: efektownej koniunkcji Księżyca z Jowiszem oraz malowniczego złączenia naszego towarzysza w pierwszej kwadrze z Saturnem. A to dopiero początek show, jakie szykuje nam Srebrny Glob w drugiej połowie miesiąca... Obserwatorom przydałaby się lornetka, stąd nasz poradnik ze wskazówkami jaki sprzęt wybrać na start przygody z Księżycem i gwiazdami. Wśród nich jest jedna, która nosi nazwę "Cudowna", a na czym polega jej magia - o tym mówimy w najnowszym filmowym kalendarzu astronomicznym. Zapraszamy!
Po kolei: 17 października wieczorem od 20:00 widzimy Księżyc w odległości 2 stopni kątowych od Aldebarana (najjaśniejszej gwiazdy Byka). Nocą z 18 na 19-go tuż przed 03:00 nad ranem Księżyc zakrywa gwiazdę Zeta Tauri o jasności 3 mag., czyli bez trudu dostrzegalną gołym okiem. Z Pomorza i Kujaw ujrzymy jak Zeta Tauri znika za jasną krawędzią naszego satelity, by pół godziny później wynurzyć się po jego zacienionej stronie. Dla części obserwatorów (np. na południowym Mazowszu) jest to zakrycie brzegowe, a dla mieszkańców Krakowa i Podhala to jedynie bliziuteńka koniunkcja. Wreszcie - 22 października po 05:00 nad ranem patrzmy jak Księżyc zakrywa gromadę M44, czyli gwiezdny Żłóbek. Ostatnia kwadra oraz wysokie położenie obiektów na niebie dają zjawisku dodatkowy atut w postaci plastycznego obrazu powierzchni Srebrnego Globu oraz stosunkowo dobrą widoczność gromady gwiazd dzięki zredukowanemu blaskowi naszego satelity. Na obserwacje mamy czas do mniej więcej 06:30, kiedy poranna zorza staje się już zbyt jasna. Przydałaby się jeszcze lornetka...
Dla opisanych zjawisk jest to instrument wręcz idealny w rękach początkującego miłośnika. Lornetka jest wszechstronna w zastosowaniu oraz lekka i łatwa w transporcie i użytkowaniu. Ma duże pole widzenia i daje obraz prosty, dzięki czemu nie stwarza problemów w odnajdywaniu żądanego celu - lewo-prawo, góra-dół. Z tego powodu świetnie nadaje się też do podziwiania ziemskich widoków: dalekich krajobrazów czy dzikiej przyrody. Jej okulary wyposażone w muszle oczne dają komfort patrzenia, bo nie trzeba mrużyć jednego oka - jak ma to miejsce przy obserwacjach teleskopowych. Zwracajmy uwagę, aby optyka była wykonana z przyzwoitej jakości szkła; warto tutaj zasięgnąć opinii sprzedawcy. Bardzo pomocnym (wręcz niezbędnym) dodatkiem jest statyw; dobra lornetka swoje waży, żadne ręce nie utrzymają jej w absolutnie nieruchomej pozycji, a to przyda się przy śledzeniu np. gwiazd zmiennych.
Ta chyba najbardziej znana nazywa się Mira i... właśnie zaskakuje obserwatorów. Tegoroczne maksimum jej blasku przewidywano na 24 października, a już od pierwszych dni miesiąca fani Miry alarmują: gwiazda rozbłysła nieoczekiwanie wcześniej i z większą mocą niż w poprzednim roku! W cyklu ok. 331 dni gwiazda zmienia jasność z 10 mag. do zwykle 3.5. Oznacza to, że z obiektu widocznego tylko przez duży teleskop staje się osiągalna gołym okiem, czyli dla przeciętnego zjadacza chleba pojawia się na kilka tygodni, a na resztę roku po prostu znika z nieba. Dlaczego tym razem ukazała się wcześniej niż powinna? Ano dlatego, że nie jest sama. Mira to układ podwójny złożony z czerwonego olbrzyma (400 razy większego od Słońca) i białego karła, który - obrazowo mówiąc - żywi się materią większego towarzysza przy okazji wywołując jego pulsacje, jak się okazuje - niecałkiem regularne. Blask Miry oceniamy na podstawie porównania z sąsiednimi gwiazdami - w tym przypadku nawet nieuzbrojone oko jest świetnym narzędziem do oceny. Kiedy Księżyc zniknie z wieczornego nieba w ostatniej dekadzie miesiąca, będzie nam o wiele łatwiej, a przy okazji możemy upolować jeszcze inne ciekawe obiekty: Urana i planetoidę Westę blisko opozycji. Jak je znaleźć na niebie - pokazujemy w filmowym kalendarzu astronomicznym. Zapraszamy do oglądania!
Piotr Majewski
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ni ... tkowe-cele
- Załączniki
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
"Wstęp do podróży na Marsa". NASA testuje moduły nowej stacji kosmicznej
2019-10-18.
Dziesiątki specjalistów z NASA i doświadczonych astronautów testują pięć prototypów modułów Gateway - załogowej stacji kosmicznej, która zostanie ulokowana w pobliżu Księżyca. Wśród wymaganych udogodnień są między innymi sprzęty do ćwiczeń i mała kuchnia.
W każdym z siedlisk realizujemy standardową misję, której celem jest określenie, co nam się w nich podoba, a czego nie lubimy. Na tej podstawie zbierzemy dane i opracujemy zalecenia, a nawet wymagania - powiedział w rozmowie z agencją Reutera Mike Gernhardt, astronauta NASA i główny badacz kampanii testowej.
Gateway ma być placówką badawczą, na której będą mieszkać astronauci. To z niej będą mogli dostać się na powierzchnię Księżyca. Ma ona stanowić bazę przesiadkowo-zaopatrzeniową.
Gernhardt i jego zespół ostatnio dokonali końcowej inspekcji w Las Vegas, w siedzibie głównej Bigelow Aerospace, firmy zajmującej się budową siedlisk kosmicznych, założonej przez miliardera Roberta Bigelowa.
"Wstęp do podróży na Marsa"
- Gateway to okazja do przetestowania wszystkich struktur w środowisku kosmicznym, jako wstęp do podroży na Marsa - powiedział Robert Bigelow.
Nadmuchiwany moduł Bigelow B330 - jeden z kandydatów na moduł Gateway - będzie wykonany z materiału przypominającego tkaninę, chroniącego mieszkańców przed promieniowaniem kosmicznym oraz szybko poruszającymi się odłamkami kosmicznymi. Po rozłożeniu będzie miał niemal 17 metrów długości i pomieści sześciu astronautów.
Bigelow B330 ma tę zaletę, że można go spakować i wysłać w przestrzeń kosmiczną w rakiecie, a następnie rozłożyć do pełnego rozmiaru, gdy dotrze do celu.
Siłownia i mała kuchnia
Moduły tworzą też cztery inne firmy: Boeing Co, Northrop Grumman, Sierra Nevada Corporation i Lockheed Martin. Każda z nich dostała część z 65 milionów dolarów, które NASA przeznaczyła w 2017 roku na opracowanie prototypów. Proponowane przez agencję finansowanie na rok 2020 obejmuje 500 milionów dolarów, które przeznaczone będą na rozpoczęcie prac nad początkową wersją Gateway.
NASA chce, aby w modułach znalazły się sprzęty do ćwiczeń, mała kuchnia, miejsca do spania z redukcją hałasu i blokadą światła oraz "niezawodna i łatwa w użyciu toaleta, która znajdować się będzie w miejscu, które zminimalizuje ryzyko zanieczyszczenia miejsc, w których będą pracować naukowcy lub tych, gdzie będą przygotowywane posiłki".
- Przestrzeń, w której mieszkasz, musi mieć możliwość rekonfiguracji, abyś mógł wykonać zadania - powiedział w rozmowie z agencją Reutera Bill Pratt, kierownik projektu z firmy Lockheed Martin. Porównał tę przestrzeń do kampera - "twój stół staje się łóżkiem, na którym sypiasz w nocy".
Bigelow dodał natomiast, że moduł B330 ma dwie toalety dla załogi liczącej do sześciu osób. Astronauci będą też mieli do dyspozycji stanowisko z wirtualną rzeczywistością, która będzie symulować Ziemię, aby mieszkańcy stacji poczuli się jak w domu.
Polecą do 2024 roku
W marcu tego roku wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Mike Pence powiedział, że pierwsza załoga astronautów zostanie wysłana na Księżyc do 2024 roku. Loty będą realizowane w ramach programu Artemis, którego celem jest ponowna obecność ludzi i założenie bazy na Księżycu. W przeciwieństwie do programu Apollo, gdzie załogę stanowili głównie wojskowi, teraz polecą głównie naukowcy. W skład załogi będzie wchodziła też co najmniej jedna kobieta.
Źródło: Reuters
Autor: kw/aw
https://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-po ... 9,1,0.html
2019-10-18.
Dziesiątki specjalistów z NASA i doświadczonych astronautów testują pięć prototypów modułów Gateway - załogowej stacji kosmicznej, która zostanie ulokowana w pobliżu Księżyca. Wśród wymaganych udogodnień są między innymi sprzęty do ćwiczeń i mała kuchnia.
W każdym z siedlisk realizujemy standardową misję, której celem jest określenie, co nam się w nich podoba, a czego nie lubimy. Na tej podstawie zbierzemy dane i opracujemy zalecenia, a nawet wymagania - powiedział w rozmowie z agencją Reutera Mike Gernhardt, astronauta NASA i główny badacz kampanii testowej.
Gateway ma być placówką badawczą, na której będą mieszkać astronauci. To z niej będą mogli dostać się na powierzchnię Księżyca. Ma ona stanowić bazę przesiadkowo-zaopatrzeniową.
Gernhardt i jego zespół ostatnio dokonali końcowej inspekcji w Las Vegas, w siedzibie głównej Bigelow Aerospace, firmy zajmującej się budową siedlisk kosmicznych, założonej przez miliardera Roberta Bigelowa.
"Wstęp do podróży na Marsa"
- Gateway to okazja do przetestowania wszystkich struktur w środowisku kosmicznym, jako wstęp do podroży na Marsa - powiedział Robert Bigelow.
Nadmuchiwany moduł Bigelow B330 - jeden z kandydatów na moduł Gateway - będzie wykonany z materiału przypominającego tkaninę, chroniącego mieszkańców przed promieniowaniem kosmicznym oraz szybko poruszającymi się odłamkami kosmicznymi. Po rozłożeniu będzie miał niemal 17 metrów długości i pomieści sześciu astronautów.
Bigelow B330 ma tę zaletę, że można go spakować i wysłać w przestrzeń kosmiczną w rakiecie, a następnie rozłożyć do pełnego rozmiaru, gdy dotrze do celu.
Siłownia i mała kuchnia
Moduły tworzą też cztery inne firmy: Boeing Co, Northrop Grumman, Sierra Nevada Corporation i Lockheed Martin. Każda z nich dostała część z 65 milionów dolarów, które NASA przeznaczyła w 2017 roku na opracowanie prototypów. Proponowane przez agencję finansowanie na rok 2020 obejmuje 500 milionów dolarów, które przeznaczone będą na rozpoczęcie prac nad początkową wersją Gateway.
NASA chce, aby w modułach znalazły się sprzęty do ćwiczeń, mała kuchnia, miejsca do spania z redukcją hałasu i blokadą światła oraz "niezawodna i łatwa w użyciu toaleta, która znajdować się będzie w miejscu, które zminimalizuje ryzyko zanieczyszczenia miejsc, w których będą pracować naukowcy lub tych, gdzie będą przygotowywane posiłki".
- Przestrzeń, w której mieszkasz, musi mieć możliwość rekonfiguracji, abyś mógł wykonać zadania - powiedział w rozmowie z agencją Reutera Bill Pratt, kierownik projektu z firmy Lockheed Martin. Porównał tę przestrzeń do kampera - "twój stół staje się łóżkiem, na którym sypiasz w nocy".
Bigelow dodał natomiast, że moduł B330 ma dwie toalety dla załogi liczącej do sześciu osób. Astronauci będą też mieli do dyspozycji stanowisko z wirtualną rzeczywistością, która będzie symulować Ziemię, aby mieszkańcy stacji poczuli się jak w domu.
Polecą do 2024 roku
W marcu tego roku wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Mike Pence powiedział, że pierwsza załoga astronautów zostanie wysłana na Księżyc do 2024 roku. Loty będą realizowane w ramach programu Artemis, którego celem jest ponowna obecność ludzi i założenie bazy na Księżycu. W przeciwieństwie do programu Apollo, gdzie załogę stanowili głównie wojskowi, teraz polecą głównie naukowcy. W skład załogi będzie wchodziła też co najmniej jedna kobieta.
Źródło: Reuters
Autor: kw/aw
https://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-po ... 9,1,0.html
- Załączniki
-
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Życie na Marsie odkryto już dawno temu?
2019-10-18.
Były naukowiec NASA jest "przekonany", że już znaleźliśmy dowody życia na Marsie.
Mimo że rządy światowe wydały miliardy dolarów, to wciąż nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie: czy na Marsie istnieje życie? Zgodnie z opinią Gilberta Levina, byłego naukowca NASA, mogliśmy dowiedzieć się, że nie jesteśmy sami we wszechświecie podczas eksperymentu przeprowadzonego podczas misji Viking w 1976 r.
NASA wysłała dwa osobne orbitery i lądowniki Viking na Czerwoną Planetę w celu przeprowadzenia eksperymentów i zrobienia zdjęć. Według Levina, który był zaangażowany w eksperymenty, w marsjańskiej glebie zostały wykryte organizmy żywe.
Lądownik zmieszał marsjańską próbkę gleby a azotowym roztworem, który został "oznakowany" unikalnym radioaktywnym związkiem węgla. Zgodnie z teorią, jeżeli w glebie są mikroorganizmy metabolizujące składniki odżywcze, uwolnią one radioaktywny gazowy dwutlenek węgla.
Początkowo wyniki eksperymentu były pozytywne. Oba lądowniki potwierdziły występowanie mikroorganizmów w marsjańskiej gleby. Niestety, dalsze badania nie dostarczyły wyraźnych dowodów na obecność organizmów żywych, a pierwsze pozytywne wyniki musiały być wynikiem zanieczyszczenia próbek.
Levin przekonuje, że to nieprawda. Dane przesłane przez sondę Curiosity jego zdaniem potwierdzają, że na Marsie występuje życie. Zdaniem byłego eksperta NASA, zamiast wysyłać próbki gleby na Ziemię (co będzie miało miejsce podczas misji marsjańskiej w 2020 r.), powinniśmy rozszerzyć zakres eksperymentów przeprowadzonych na Czerwonej Planecie.
Źródło: INTERIA
https://nt.interia.pl/raporty/raport-ko ... Id,3279675
2019-10-18.
Były naukowiec NASA jest "przekonany", że już znaleźliśmy dowody życia na Marsie.
Mimo że rządy światowe wydały miliardy dolarów, to wciąż nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie: czy na Marsie istnieje życie? Zgodnie z opinią Gilberta Levina, byłego naukowca NASA, mogliśmy dowiedzieć się, że nie jesteśmy sami we wszechświecie podczas eksperymentu przeprowadzonego podczas misji Viking w 1976 r.
NASA wysłała dwa osobne orbitery i lądowniki Viking na Czerwoną Planetę w celu przeprowadzenia eksperymentów i zrobienia zdjęć. Według Levina, który był zaangażowany w eksperymenty, w marsjańskiej glebie zostały wykryte organizmy żywe.
Lądownik zmieszał marsjańską próbkę gleby a azotowym roztworem, który został "oznakowany" unikalnym radioaktywnym związkiem węgla. Zgodnie z teorią, jeżeli w glebie są mikroorganizmy metabolizujące składniki odżywcze, uwolnią one radioaktywny gazowy dwutlenek węgla.
Początkowo wyniki eksperymentu były pozytywne. Oba lądowniki potwierdziły występowanie mikroorganizmów w marsjańskiej gleby. Niestety, dalsze badania nie dostarczyły wyraźnych dowodów na obecność organizmów żywych, a pierwsze pozytywne wyniki musiały być wynikiem zanieczyszczenia próbek.
Levin przekonuje, że to nieprawda. Dane przesłane przez sondę Curiosity jego zdaniem potwierdzają, że na Marsie występuje życie. Zdaniem byłego eksperta NASA, zamiast wysyłać próbki gleby na Ziemię (co będzie miało miejsce podczas misji marsjańskiej w 2020 r.), powinniśmy rozszerzyć zakres eksperymentów przeprowadzonych na Czerwonej Planecie.
Źródło: INTERIA
https://nt.interia.pl/raporty/raport-ko ... Id,3279675
- Załączniki
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Marsjańska sonda Insight wypatrzona przez Mars Reconnaissance Orbiter
2019-10-18.
Co jakiś czas marsjańskie orbitery wykonują obrazy obszarów powierzchni Czerwonej Planety, na których znajdują się misje badawcze. Niedawno mogliśmy zobaczyć z orbity duży łazik Curiosity, a teraz sondę Insight.
Najnowszy obraz pochodzi z kamery HIRISE, która zamontowana jest na sondzie Mars Reconnaissance Orbiter. Wykonuje one niesamowitej jakości obrazy powierzchni planety, dzięki czemu astronomowie mogą przyjrzeć się bliżej interesującym ich formacjom. Na podstawie obrazów, graficy pracujący dla NASA przygotowują również spektakularne animacje przelotów nad pięknymi marsjańskimi krainami.
Tym razem jednak sonda wykonała obraz miejsca lądowania sondy Insight. Jest to najnowsze urządzenie NASA, które pojawiło się na tym globie zimą ubiegłego roku. Możemy na nim zobaczyć lądownik z odległości ok. 272 kilometrów od powierzchni planety. Sonda znajduje się w nieco ciemnym obszarze od reszty powierzchni. Jest to skutek wzniecenia pyłu przez rakietowe silniki w trakcie lądowania.
Na obrazie możemy zobaczyć też urządzenia badawcze (jasne kropki pod lądownikiem), które zostały rozłożone wokół sondy Insight. Jest to sejsmometr i polski Kret. Astronomowie z NASA wskazują, że jest to najlepszy jak dotąd uzyskany obraz sondy. Ostatnim razem była ona fotografowana w 2018 roku, ale wówczas atmosfera planety była mniej przejrzysta, a to na skutek kończącej się globalnej burzy pyłowej. Szalała ona na planecie pomiędzy majem a październikiem 2018 roku.
Źródło: GeekWeek.pl/NASA / Fot. NASA
https://www.geekweek.pl/news/2019-10-18 ... e-orbiter/
2019-10-18.
Co jakiś czas marsjańskie orbitery wykonują obrazy obszarów powierzchni Czerwonej Planety, na których znajdują się misje badawcze. Niedawno mogliśmy zobaczyć z orbity duży łazik Curiosity, a teraz sondę Insight.
Najnowszy obraz pochodzi z kamery HIRISE, która zamontowana jest na sondzie Mars Reconnaissance Orbiter. Wykonuje one niesamowitej jakości obrazy powierzchni planety, dzięki czemu astronomowie mogą przyjrzeć się bliżej interesującym ich formacjom. Na podstawie obrazów, graficy pracujący dla NASA przygotowują również spektakularne animacje przelotów nad pięknymi marsjańskimi krainami.
Tym razem jednak sonda wykonała obraz miejsca lądowania sondy Insight. Jest to najnowsze urządzenie NASA, które pojawiło się na tym globie zimą ubiegłego roku. Możemy na nim zobaczyć lądownik z odległości ok. 272 kilometrów od powierzchni planety. Sonda znajduje się w nieco ciemnym obszarze od reszty powierzchni. Jest to skutek wzniecenia pyłu przez rakietowe silniki w trakcie lądowania.
Na obrazie możemy zobaczyć też urządzenia badawcze (jasne kropki pod lądownikiem), które zostały rozłożone wokół sondy Insight. Jest to sejsmometr i polski Kret. Astronomowie z NASA wskazują, że jest to najlepszy jak dotąd uzyskany obraz sondy. Ostatnim razem była ona fotografowana w 2018 roku, ale wówczas atmosfera planety była mniej przejrzysta, a to na skutek kończącej się globalnej burzy pyłowej. Szalała ona na planecie pomiędzy majem a październikiem 2018 roku.
Źródło: GeekWeek.pl/NASA / Fot. NASA
https://www.geekweek.pl/news/2019-10-18 ... e-orbiter/
- Załączniki
-
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Czwartkowe starty rakiet Długi Marsz 3B i Electron
2019-10-18.
17 października przeprowadzono na świecie dwa udane starty rakiet orbitalnych. Z Chin poleciała rakieta Długi Marsz 3B z tajnym ładunkiem wojskowym, a amerykańska firma Rocket Lab wysłała z kosmodromu w Nowej Zelandii swoją rakietę Electron z komercyjnym ładunkiem testowym.
Z kosmodromu Xichang wystartowała rakieta Długi Marsz 3B z tajnym satelitą wojskowym TJSW-4. Satelity serii TJSW są wysyłane przez Chiny od 2015 roku. To już 4. wysłany satelita o tym oznaczeniu. Nie wiadomo jakie jest ich przeznaczenie. Niektóre źródła sugerują, że satelity te budują sieć wczesnego ostrzegania przed pociskami balistycznymi - system przypominający amerykańską sieć DSP, czy nowsze satelity programu SBIRS.
Tego samego dnia z kosmodromu w Nowej Zelandii wystartowała rakieta Electron firmy Rocket Lab. W swojej misji wysłała na niską orbitę satelitę Palisade kalifornijskiej firmy Astro Digital. Palisade to nanosatelita standardu CubeSat 16U, który przetestuje w przestrzeni kosmicznej rozwijany przez firmę napęd, system komunikacyjny i oprogramowanie.
Był to 69. i 70. udany start rakiety orbitalnej na świecie w 2019 roku.
Źródło: NSF
Opracował: Rafał Grabiański
Więcej informacji:
• relacja firmy Rocket Lab ze startu rakiety Electron z satelitą Palisade
Na zdjęciu: Rakieta Electron startująca z satelitą Palisade. Źródło: Rocket Lab/Sam Toms/Simon Moffatt.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/cz ... i-electron
2019-10-18.
17 października przeprowadzono na świecie dwa udane starty rakiet orbitalnych. Z Chin poleciała rakieta Długi Marsz 3B z tajnym ładunkiem wojskowym, a amerykańska firma Rocket Lab wysłała z kosmodromu w Nowej Zelandii swoją rakietę Electron z komercyjnym ładunkiem testowym.
Z kosmodromu Xichang wystartowała rakieta Długi Marsz 3B z tajnym satelitą wojskowym TJSW-4. Satelity serii TJSW są wysyłane przez Chiny od 2015 roku. To już 4. wysłany satelita o tym oznaczeniu. Nie wiadomo jakie jest ich przeznaczenie. Niektóre źródła sugerują, że satelity te budują sieć wczesnego ostrzegania przed pociskami balistycznymi - system przypominający amerykańską sieć DSP, czy nowsze satelity programu SBIRS.
Tego samego dnia z kosmodromu w Nowej Zelandii wystartowała rakieta Electron firmy Rocket Lab. W swojej misji wysłała na niską orbitę satelitę Palisade kalifornijskiej firmy Astro Digital. Palisade to nanosatelita standardu CubeSat 16U, który przetestuje w przestrzeni kosmicznej rozwijany przez firmę napęd, system komunikacyjny i oprogramowanie.
Był to 69. i 70. udany start rakiety orbitalnej na świecie w 2019 roku.
Źródło: NSF
Opracował: Rafał Grabiański
Więcej informacji:
• relacja firmy Rocket Lab ze startu rakiety Electron z satelitą Palisade
Na zdjęciu: Rakieta Electron startująca z satelitą Palisade. Źródło: Rocket Lab/Sam Toms/Simon Moffatt.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/cz ... i-electron
- Załączniki
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Pierwszy taki spacer w kosmosie. Trump rozmawiał z astronautkami
2019-10-18. BJS.KF.MSIES.
Po raz pierwszy w historii doszło do spaceru kosmicznego z udziałem samych kobiet. Amerykańskie astronautki Jessica Meir i Christina Koch wyszły na zewnątrz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, aby dokonać prac serwisowych. Do astronautek zatelefonował prezydent Donald Trump.
To 221. spacer kosmiczny od 1998 roku. Amerykańskie astronautki spędziły poza Międzynarodową Stacją Kosmiczną ponad pięć godzin. W tym czasie naprawiały kontroler baterii litowo-jonowych.
Pod koniec prac z astronautkami połączył się telefonicznie Donald Trump. Siedząc obok swojej córki Ivanki oraz wiceprezydenta Mike’a Pence’a amerykański prezydent pogratulował im. – Wykonujecie prace na bardzo dużej wysokości, wysokości na jaką mało kto się wzniesie. Gratulacje Christina i Jessica, to jest naprawdę historyczne wydarzenie – mówił prezydent USA.
Jessica Meir zwróciła uwagę, że w przeszłości wiele kobiet brało udział w spacerach kosmicznych. Tym razem jednak poza stacją znalazły się same kobiety. – My po prostu wykonujemy swoja pracę. Coś, do czego przygotowywałyśmy się przez 6 lat. Chciałybyśmy oddać hołd kobietom, które były przed nami – powiedziała Meir.
Biały Dom podkreślił, że była to pierwsza od czasu lądowania na Księżycu rozmowa urzędującego prezydenta USA z astronautami znajdującymi się poza stacją lub pojazdem kosmicznym.
NASA przypomina, że czeka z niecierpliwością na wysłanie na Księżyc pierwszej kobiety i kolejnego mężczyzny. Taka podróż ma się odbyć do 2024 roku.
źródło: EBU, US NASA
https://www.tvp.info/44911111/nasa-cala ... ja-kobiety
2019-10-18. BJS.KF.MSIES.
Po raz pierwszy w historii doszło do spaceru kosmicznego z udziałem samych kobiet. Amerykańskie astronautki Jessica Meir i Christina Koch wyszły na zewnątrz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, aby dokonać prac serwisowych. Do astronautek zatelefonował prezydent Donald Trump.
To 221. spacer kosmiczny od 1998 roku. Amerykańskie astronautki spędziły poza Międzynarodową Stacją Kosmiczną ponad pięć godzin. W tym czasie naprawiały kontroler baterii litowo-jonowych.
Pod koniec prac z astronautkami połączył się telefonicznie Donald Trump. Siedząc obok swojej córki Ivanki oraz wiceprezydenta Mike’a Pence’a amerykański prezydent pogratulował im. – Wykonujecie prace na bardzo dużej wysokości, wysokości na jaką mało kto się wzniesie. Gratulacje Christina i Jessica, to jest naprawdę historyczne wydarzenie – mówił prezydent USA.
Jessica Meir zwróciła uwagę, że w przeszłości wiele kobiet brało udział w spacerach kosmicznych. Tym razem jednak poza stacją znalazły się same kobiety. – My po prostu wykonujemy swoja pracę. Coś, do czego przygotowywałyśmy się przez 6 lat. Chciałybyśmy oddać hołd kobietom, które były przed nami – powiedziała Meir.
Biały Dom podkreślił, że była to pierwsza od czasu lądowania na Księżycu rozmowa urzędującego prezydenta USA z astronautami znajdującymi się poza stacją lub pojazdem kosmicznym.
NASA przypomina, że czeka z niecierpliwością na wysłanie na Księżyc pierwszej kobiety i kolejnego mężczyzny. Taka podróż ma się odbyć do 2024 roku.
źródło: EBU, US NASA
https://www.tvp.info/44911111/nasa-cala ... ja-kobiety
- Załączniki
-
-
-
-
Paweł Baran
- VIP
- Posty: 17525
- Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
- Polubił: 1 time
- Polubiane: 23 times
Re: Wiadomości astronomiczne z internetu
Nowa metoda analizy zdjęć satelitarnych pomoże wielorybom
2019-10-18.MD.MNIE
Nowa metoda analizy zdjęć satelitarnych może pomóc naukowcom w szybszym namierzaniu i liczeniu masowo osiadłych na mieliznach lub wyrzuconych na brzeg wielorybów – donosi „PLOS ONE”.
Naukowcy z Brytyjskiej Służby Antarktycznej i czterech instytutów badawczych w Chile przetestowali nową technikę na przykładzie największego dotąd odnotowanego, masowego wyrzucenia na brzeg wielorybów w 2015 r.
Ponad 340 wielorybów, głównie płetwali czerniakowych, osiadło wtedy na brzegu w odległym zakątku chilijskiej Patagonii. Trudno dostępna i oddalona od ludzkich siedzib lokalizacja przyczyniła się do tego, że ciała ssaków odkryto dopiero kilka tygodni później. Skalę wydarzenia oszacowano zaś na podstawie zdjęć wykonanych z powietrza i obserwacji z łodzi kolejnych kilka tygodni później.
Teraz naukowcy analizowali zdjęcia satelitarne o bardzo wysokiej rozdzielczości z tamtego okresu, pokrywające tysiące kilometrów linii brzegowej Chile. Udało im się dużo dokładniej oszacować skalę wydarzenia. Byli w stanie rozróżnić kształty, rozmiary i kolor wielorybów, zanim ich ciała uległy rozkładowi.
Odkryli też, że zginęło wtedy dużo więcej wielorybów, niż pierwotnie oszacowano.
Nie znamy jeszcze dobrze powodów masowego wyrzucania na brzeg ssaków morskich. Dlatego wszelkie pozyskane informacje pomagają zrozumieć, jaki wpływ na nie może mieć ogólny stan zdrowia, dieta, zanieczyszczenie środowiska, region oceanu, struktury społeczne i zmiany klimatu – mówi biolog dr Jennifer Jackson z Brytyjskiej Służby Antarktycznej, która uczestniczyła w badaniu.
Jego autorzy mają nadzieję, że nowa technika pozwoli w przyszłości namierzać w czasie rzeczywistym przypadki masowego wyrzucania martwych lub jeszcze żywych wielorybów na brzeg czy mielizny. Pozwoliłoby to lokalnym władzom na szybsze interwencje i lepszą ochronę zwierząt, zwłaszcza na odległych, niezamieszkałych fragmentach wybrzeży, podkreślają badacze.
To ekscytujący krok naprzód w monitorowaniu wielorybów z kosmosu – potwierdza dr Peter Fretwell z Brytyjskiej Służby Antarktycznej, który kierował projektem.
Jego zdaniem monitorowanie wielorybów z satelity może być szybszą i tańszą alternatywą do badań wykorzystujących zdjęcia z samolotów lub dronów. Pozwoliłoby też na dokładniejsze szacunki skali masowych śmierci wielorybów, zwłaszcza w niedostępnych regionach, podkreśla Fretwell.
źródło: PAP
https://www.tvp.info/44902539/nowa-meto ... wielorybom
2019-10-18.MD.MNIE
Nowa metoda analizy zdjęć satelitarnych może pomóc naukowcom w szybszym namierzaniu i liczeniu masowo osiadłych na mieliznach lub wyrzuconych na brzeg wielorybów – donosi „PLOS ONE”.
Naukowcy z Brytyjskiej Służby Antarktycznej i czterech instytutów badawczych w Chile przetestowali nową technikę na przykładzie największego dotąd odnotowanego, masowego wyrzucenia na brzeg wielorybów w 2015 r.
Ponad 340 wielorybów, głównie płetwali czerniakowych, osiadło wtedy na brzegu w odległym zakątku chilijskiej Patagonii. Trudno dostępna i oddalona od ludzkich siedzib lokalizacja przyczyniła się do tego, że ciała ssaków odkryto dopiero kilka tygodni później. Skalę wydarzenia oszacowano zaś na podstawie zdjęć wykonanych z powietrza i obserwacji z łodzi kolejnych kilka tygodni później.
Teraz naukowcy analizowali zdjęcia satelitarne o bardzo wysokiej rozdzielczości z tamtego okresu, pokrywające tysiące kilometrów linii brzegowej Chile. Udało im się dużo dokładniej oszacować skalę wydarzenia. Byli w stanie rozróżnić kształty, rozmiary i kolor wielorybów, zanim ich ciała uległy rozkładowi.
Odkryli też, że zginęło wtedy dużo więcej wielorybów, niż pierwotnie oszacowano.
Nie znamy jeszcze dobrze powodów masowego wyrzucania na brzeg ssaków morskich. Dlatego wszelkie pozyskane informacje pomagają zrozumieć, jaki wpływ na nie może mieć ogólny stan zdrowia, dieta, zanieczyszczenie środowiska, region oceanu, struktury społeczne i zmiany klimatu – mówi biolog dr Jennifer Jackson z Brytyjskiej Służby Antarktycznej, która uczestniczyła w badaniu.
Jego autorzy mają nadzieję, że nowa technika pozwoli w przyszłości namierzać w czasie rzeczywistym przypadki masowego wyrzucania martwych lub jeszcze żywych wielorybów na brzeg czy mielizny. Pozwoliłoby to lokalnym władzom na szybsze interwencje i lepszą ochronę zwierząt, zwłaszcza na odległych, niezamieszkałych fragmentach wybrzeży, podkreślają badacze.
To ekscytujący krok naprzód w monitorowaniu wielorybów z kosmosu – potwierdza dr Peter Fretwell z Brytyjskiej Służby Antarktycznej, który kierował projektem.
Jego zdaniem monitorowanie wielorybów z satelity może być szybszą i tańszą alternatywą do badań wykorzystujących zdjęcia z samolotów lub dronów. Pozwoliłoby też na dokładniejsze szacunki skali masowych śmierci wielorybów, zwłaszcza w niedostępnych regionach, podkreśla Fretwell.
źródło: PAP
https://www.tvp.info/44902539/nowa-meto ... wielorybom
- Załączniki
-