Wiadomości astronomiczne z internetu

[Paweł Baran]

Na obrzeżach Andromedy odkryto relikt najwcześniejszych galaktyk
2022-07-02.
Astronom amator badający archiwalne dane odkrył na zewnętrznych obrzeżach Galaktyki Andromedy niezwykłą, bardzo słabą galaktykę karłowatą. Badania przeprowadzone przez profesjonalnych astronomów ujawniły, że ta galaktyka karłowata zawiera bardzo mało cięższych pierwiastków i prawdopodobnie jest skamieliną pierwszych galaktyk.
Niezwykła skrajnie słaba galaktyka karłowata została odkryta na skraju Galaktyki Andromedy przy pomocy kilku urządzeń należącego do NSF NOIRLab. Galaktyka, nazwana Pegaz V, została po raz pierwszy wykryta w ramach systematycznego poszukiwania galaktyk karłowatych w Andromedzie koordynowanego przez Davida Martineza-Delgado z Instituto de Astrofísica de Andalucía w Hiszpanii, gdy astronom amator Giuseppe Donatiello znalazł interesujące „smugi” w danych na obrazie z przeglądu DESI Legacy Imaging Surveys. Zdjęcie zostało wykonane za pomocą Dark Energy Camera na 4-metrowym teleskopie Víctora M. Blanco w Cerro Tololo Inter-American Observatory (CTIO).

Dalsze, głębsze obserwacje przeprowadzone przez astronomów używających większego, 8,1-metrowego teleskopu Gemini North z instrumentem GMOS, ujawniły słabe gwiazdy w Pegazie V, potwierdzając, że jest to skrajnie słaba galaktyka karłowata na obrzeżach Galaktyki Andromedy.

Obserwacje z Gemini pokazały, że galaktyka wydaje się być wyjątkowo uboga w ciężkie pierwiastki w porównaniu z podobnymi galaktykami karłowatymi, co oznacza, że jest skamieliną pierwszych galaktyk we Wszechświecie.

Znaleźliśmy niezwykle słabą galaktykę, której gwiazdy uformowały się bardzo wcześnie w historii Wszechświata – komentuje Michelle Collins, astronom z University of Surrey w Wielkiej Brytanii i główna autorka pracy ogłaszającej to odkrycie. To odkrycie oznacza pierwszy raz, kiedy tak słaba galaktyka została znaleziona w Galaktyce Andromedy przy użyciu przeglądu astronomicznego, który nie był zaprojektowany specjalnie do tego zadania.

Najsłabsze galaktyki są uważane za skamieliny pierwszych galaktyk, które się uformowały, a te galaktyczne relikty zawierają wskazówki dotyczące powstawania najwcześniejszych gwiazd. Chociaż astronomowie spodziewają się, że Wszechświat jest pełen słabych galaktyk takich jak Pegaz V, nie odkryli ich jeszcze tak wiele, jak przewidują ich teorie. Jeżeli rzeczywiście jest mniej słabych galaktyk niż przewidywano, oznaczałoby to poważny problem w rozumieniu przez astronomów kosmologii i ciemnej materii.

Odkrywanie przykładów słabych galaktyk jest zatem ważnym, ale i trudnym przedsięwzięciem. Częścią wyzwania jest to, że słabe galaktyki są niezwykle trudne do zauważenia, pojawiając się jako kilka nielicznych gwiazd ukrytych w ogromnych obrazach nieba.

Silna koncentracja starych gwiazd, którą zespół znalazł w Pegazie V, sugeruje, że obiekt ten jest prawdopodobnie skamieliną pierwszych galaktyk. W porównaniu z innymi słabymi galaktykami wokół Andromedy, Pegaz V wydaje się wyjątkowo stara i uboga w metale, co wskazuje, że jej proces formowania się gwiazd zakończył się bardzo wcześnie.

Mamy nadzieję, że dalsze badania właściwości chemicznych Pegaza V dostarczą wskazówek dotyczących najwcześniejszych okresów formowania się gwiazd we Wszechświecie – podsumowała Collins. Ta mała galaktyka z wczesnego Wszechświata może pomóc nam zrozumieć, jak tworzą się galaktyki i czy nasze rozumienie ciemnej materii jest poprawne.

Przyszłe urządzenia astronomiczne mają rzucić więcej światła na słabe galaktyki. Pegaz V była świadkiem okresu w historii Wszechświata znanego jako era rejonizacji, a inne obiekty z tego okresu będą wkrótce obserwowane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. Astronomowie mają również nadzieję odkryć w przyszłości inne tak słabe galaktyki za pomocą Obserwatorium Very C. Rubin, które przeprowadzi bezprecedensowy, dziesięcioletni optyczny przegląd nieba znany jako Legacy Survey of Space and Time (LSST).

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:
NOIRLab

Urania
Skrajnie słaba galaktyka karłowata Pegaz V. Źródło: International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA.
https://agnieszkaveganowak.blogspot.com ... elikt.html

[Paweł Baran]

Rakieta Falcon 9 wynosi na orbitę satelitę telekomunikacyjnego SES-22
2022-07-02.
Z kosmodromu Cape Canaveral na Florydzie rakieta Falcon 9 wysłała na orbitę satelitę telekomunikacyjnego SES-22 luksemburskiej firmy SES.
W 27. locie rakiety Falcon 9 w 2022 r. udało się z powodzeniem wysłać na orbitę transferową do pozycji geostacjonarnego dużego satelitę telekomunikacyjnego SES-22. Rakietę wystrzelono 29 czerwca o 17:04 czasu lokalnego z wyrzutni SLC-40 na kosmodromie Cape Canaveral.
Wszystkie fazy lotu przebiegły pomyślnie. Po 33 minutach od startu górny stopień rakiety Falcon 9 wypuścił satelitę na docelowej orbicie transferowej, skąd statek o własnym napędzie poleci na orbitę geostacjonarną. W misji SES-22 wykorzystano najnowszy z flotylli używanych dolnych stopni rakiety Falcon 9. Człon o oznaczeniu B1073 poleciał poprzednio w jednej misji: Starlink 4-15 w maju 2022 r. Ponownie po tym locie powrócił na Ziemię i wylądował o własnym napędzie na barce JRTI na Oceanie Atlantyckim.

O ładunku
SES-22 to ważący 3,5 t satelita zbudowany dla luksemburskiej firmy telekomunikacyjnej SES przez francuskie zakłady Thales Alenia Space. To pierwszy z pięciu satelitów telekomunikacyjnych przeznaczonych do przeniesienia usług (głównie transmisji telewizyjnych i radiowych) na nowe częstotliwości w paśmie radiowym C, po tym jak część ze starych częstotliwości tego zakresu przeznaczono w Stanach Zjednoczonych na potrzeby naziemnych mobilnych sieci 5G.
Satelita jest oparty na platformie Spacebus 4000 B2, która jest szeroko stosowana w satelitach telekomunikacyjnych średniej wielkości (3 t - 6 t) i debiutowała w 2005 r. Obecnie wysłano już kilkanaście satelitów bazujących na tej platformie.

Podsumowanie
Firma SES w ramach planu zmiany częstotliwości nadawania swoich satelitów ma jeszcze tylko w 2022 roku wysłać kolejne 4 satelity. Ich budowa i wyniesienie jest finansowana z grantów, na które złożyły się przedsiębiorstwa inwestujące w sieć 5G. 2 kolejne satelity zostaną wyniesione przez rakietę Atlas V, a 2 jeszcze przez Falcon 9. Podobne plany wykonuje inny operator telekomunikacyjny Intelsat. Jeszcze w tym roku planuje wyniesienie pierwszych z 7 satelitów. Do tego zadania użyte zostaną rakiety firmy SpaceX i konsorcjum Arianespace.
Misja SES-22 była ostatnim w czerwcu lotem rakiety Falcon 9. Lipiec zapowiada się dla firmy SpaceX bardzo intensywny. Tylko w ciągu pierwszych dwóch tygodni tego miesiąca mają zostać przeprowadzone 3 loty orbitalne: 2 z satelitami Starlink i 1 lot towarowy do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.


Opracował: Rafał Grabiański
Na podstawie: SpaceX/SN/SpaceNews/NSF

Więcej informacji:
• informacja prasowa operatora satelitów, firmy SES o udanym starcie

Na zdjęciu: Rakieta Falcon 9 startująca z satelitą SES-22. Źródło: SpaceX.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ra ... ego-ses-22

[Paweł Baran]

Rakieta Atlas V wysyła na orbitę dwa ładunki dla Sił Kosmicznych USA
202-07-02.
1 lipca z kosmodromu Cape Canaveral na Florydzie wystartowała rakieta Atlas V należąca do konsorcjum United Launch Alliance. W udanej misji wysłała bezpośrednio na orbitę geostacjonarną dwa ładunki dla Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych.
USSF-12 to misja poświęcona niedawno utworzonej gałęzi sił wojskowych USA czyli Siłom Kosmicznym. Rakieta Atlas V wyniosła w niej parę satelitów eksperymentalnych: WFOV-T i USSF-12 Ring. Start został przeprowadzony z kosmodromu Cape Canaveral i stanowiska rakiety Atlas V czyli SLC-41.
Rakieta wzniosła się w powietrze o 19:15 czasu lokalnego. Początkowa faza lotu pierwszego i potem drugiego stopnia rakietowego trwała około 11 minut. Po tym czasie drugi stopień wraz z przymocowanym ładunkiem znalazł się na wstępnej niskiej orbicie okołoziemskiej. Nie był to jednak koniec misji rakiety. W tym locie rakieta Atlas V miała zadanie umieszczenia ładunku bezpośrednio na orbicie geostacjonarnej, co wymagało jeszcze dwóch kolejnych odpaleń górnego stopnia Centaur.
Pierwszy ładunek, czyli satelita WFOV-T został odłączony od rakiety 5 godzin i 49 minut po starcie. 6 godzin i 5 minut po starcie drugi satelita czyli USSF-12 Ring Spacecraft również opuścił rakietę. Kilkadziesiąt minut później górny stopień wykonał ostatni manewr orbitalny, który umieścił go na cmentarnej orbicie powyżej geostacjonarnych pozycji.

O ładunkach

WFOV-T
Pierwszym wypuszczonym w tej misji satelitą był WFOV-T (ang. Wide Field of View - Testbed). Jest to eksperymentalny satelita sprawdzający technologię dla systemu wczesnego ostrzegania nowej generacji. Systemy wczesnego ostrzegania, taki jak obecnie użytkowany przez USA system SBIRS mają na celu stałe monitorowanie Ziemi w podczerwieni głównie w celu wykrywania i identyfikacji startów rakiet balistycznych, również dla obronnego systemu przeciwko atakom nuklearnym.
Od 2011 roku zadanie wczesnego ostrzegania pełnią satelity systemu SBIRS. Na orbicie geostacjonarnej działa obecnie 5 takich statków. W przyszłości system SBIRS ma zastąpić kolejna generacja - satelity NG-OPR (Next-Generation Overhead Persistent Infrared). Satelita WFOV-T wysłany w omawianej misji ma zadanie zweryfikować technologie związane z nową generacją, w tym instrument do obserwacji w podczerwieni.
Satelita WFOV-T ma masę około 3 t i został zbudowany przez Millennium Space Systems, bazując na platformie Aquila-M8. Główny testowany instrument optyczny - detektor podczerwieni WASP - został zbudowany do tego satelity przez firmę L3Harris.

USSF-12 Ring
Drugim ładunkiem misji jest specjalna platforma satelitarna z napędem USFF-12 Ring. Nie wiadomo jakie ładunki testowe zostały zamontowane na tej platformie. Jedyna jawna informacja to, że platforma została zbudowana przez firmę Northrop Grumman w oparciu o ich autorską platformę ESPA Star.
Na platformie znalazły się tajne ładunki eksperymentalne związane z programem testowym Departamentu Obrony USA Space Test Program (STP).

Podsumowanie
Był to już 4. start rakiety Atlas V w 2022 roku. Poprzedni wyniósł w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej statek Starliner firmy Boeing. Już pod koniec lipca odbędzie się kolejny start Atlasa V. Będzie to również misja systemu wczesnego ostrzegania. Na orbitę trafi ostatni satelita systemu SBIRS.

Opracował: Rafał Grabiański
Na podstawie: NSF/Gunter's Space Page

Na zdjęciu: Rakieta Atlas V startująca z misją USSF-12. Źródło: United Launch Alliance.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ra ... cznych-usa

[Paweł Baran]

Chiny wysyłają na orbitę satelitę serii Gaofen 12 na półmetku 2022 roku
2022-07-02.
27 czerwca 2022 r. rakieta Długi Marsz 4C wystartowała z najstarszego chińskiego kosmodromu Jiuquan, wynosząc na niską orbitę okołoziemską satelitę obserwacji Ziemi Gaofen 12 (03). Start się powiódł.
Gaofen to budowany od 2013 roku państwowy system satelitów teledetekcyjnych różnego rodzaju, służący głównie celom cywilnym. W tej misji wysłano trzeciego satelitę serii Gaofen 12. Pierwszy statek Gaofen 12 został umieszczony na orbicie heliosynchronicznej w 2019 r., drugi w marcu 2021 r.
Satelity Gaofen 12 są wyposażone w urządzenia do obserwacji Ziemi w paśmie mikrofalowym w wysokiej rozdzielczości, poniżej 1 m/px, głównie na potrzeby urbanistyki, budowy dróg, kontroli własności lądów, rolnictwa czy zapobiegania skutkom klęsk żywiołowych. Wszystkie satelity Gaofen 12 były wynoszone przez rakietę Długi Marsz 4C.
Misja Gaofen 12 (03) była 21. udaną chińską misją orbitalną w 2022 roku. Na świecie przeprowadzono do tej pory w tym roku (stan na 2 lipca) 74 udane loty na orbitę.

Opracował: Rafał Grabiański
Na podstawie: Xinhua/NSF

Więcej informacji:
• Informacja prasowa nt. udanej misji Gaofen 12 (03) (Xinhua)

Na zdjęciu: Rakieta Długi Marsz 4C startująca z satelitą Gaofen 12 (03). Źródło: Wang Jiangbo/Xinhua.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ch ... -2022-roku\

[Paweł Baran]

Chandra odkrywa supermasywną czarną dziurę o bardzo wolnej rotacji
2022-07-02. Małgorzata Jędruszek
H1821+643 to supermasywna czarna dziura zasilana przez kwazara, mieszcząca się około 3,4 miliarda lat świetlnych od nas. Astronomowie użyli Obserwatorium Fal Rentgenowskich Chandra, aby zaobserwować, jak szybko się obraca. Naukowcy szacują, że ta stale zwiększająca swoją masę czarna dziura ma wielkość od trzech do trzydziestu miliardów mas Słońca, co umieszcza ją wśród najmasywniejszych znanych nam czarnych dziur. Dla porównania, czarna dziura w centrum naszej galaktyki ma masę zaledwie czterech milionów Słońc.
Obracająca się wokół własnej osi czarna dziura ciągnie za sobą przestrzeń; umożliwia materii orbitowanie bliżej niej niż taka, która się nie obraca. Dzięki temu naukowcy są w stanie za pomocą fal rentgenowskich zaobserwować, jak szybko dana czarna dziura się obraca. Spektrum H1821+643 oznacza, że obraca się ona zdecydowanie wolniej niż inne, mniej masywne, rotujące z prędkością bliską prędkości światła. Pomiar prędkości H1821+643 był najdokładniejszym w historii dla czarnej dziury o tak wielkiej masie.
Dlaczego ta supermasywna czarna dziura obraca się dwa razy wolniej niż jej mniejsze kuzynki? Odpowiedź może nam przynieść analiza cyklu życia czarnej dziury. Bardzo wolna prędkość obrotu wokół własnej osi może oznaczać, że czarne dziury takie jak H1821+643 zwiększają swoją masę głównie poprzez złączenie się z inną czarną dziurą lub przez gaz wchłaniany z losowych kierunków podczas powstawania.
Powstające w ten sposób czarne dziury mają dużą szansę na zmienienie swojego obrotu, na przykład zmniejszenie jego prędkości albo zmianę kierunku rotacji. Naukowcy przypuszczają więc, że największe zaobserwowane czarne dziury powinny mieć wolniejsze tempo obrotu niż ich mniejsze kuzynki.
Jeśli chodzi o te mniejsze czarne dziury, większość ich masy pochodzi z orbitującego je dysku gazowego. Dyski te są bardzo stabilne, więc materia trafia do czarnej dziury zawsze z takiego kierunku, który zwiększy jej prędkość obrotu, aż do kosmicznego ograniczenia prędkości — prędkości światła.
Źródła:
• Chandra Shows Giant Black Hole Spins Slower Than Its Peers - Lee Mohon
2 lipca 2022

Źródło: X-ray: NASA/CXC/Univ. of Cambridge/J. Sisk-Reynés et al.; Radio: NSF/NRAO/VLA; Optical: PanSTARRS

https://astronet.pl/wszechswiat/chandra ... j-rotacji/

[Paweł Baran]

Łazik Curiosity sporządził inwentarz węgla organicznego na Marsie
2022-07-02. Ania Hansdorfer
Z pomocą danych z łazika Curiosity, naukowcy z NASA po raz pierwszy zmierzyli zawartość węgla organicznego występującego w marsjańskich skałach. Węgiel organiczny składa się z węgla połączonego z atomem wodoru i jest podstawą wszystkich związków organicznych, które są obecne we wszystkich znanych nam formach życia. Jego faktyczna obecność na Marsie jednak nie jest wystarczającym dowodem na istnienie życia, gdyż może on także pochodzić z meteorytów, wulkanów lub powstawać przez reakcje zachodzące na powierzchni planety. Co prawda został znaleziony na Marsie już wcześniej, lecz wstępne pomiary tylko informowały o pojedynczych związkach i próbkach. Natomiast najnowszy pomiar był w stanie określić całkowitą ilość węgla organicznego w skałach.
Mimo że w dzisiejszych czasach powierzchnia Marsa jest nieprzyjazna życiu, istnieją dowody na to, że miliardy lat temu jego klimat był bardziej podobny do ziemskiego, z grubszą atmosferą oraz rzekami i oceanami. Woda w stanie ciekłym jest niezbędna do życia jakie znamy, więc naukowcy uważają, że marsjańskie życie mogło być zachowane przez składniki takie jak węgiel organiczny, jeśli jest ich dostatecznie dużo.
Curiosity przyczynił się także do rozwoju astrobiologii badając klimat i geologię Marsa. Łazik zebrał próbki z liczących sobie 3.5 miliarda lat mułowych skał w Zatoce Yellowknife. Uformowane zostały jako bardzo drobny osad w wodzie na dnie jeziora, po czym zostały zakopane. Węgiel organiczny był częścią tego materiału i został włączony w powstały muł. Oprócz ciekłej wody i związków organicznych, okolice Krateru Gale w Zatoce prezentują także inne warunki sprzyjające życiu, takie jak chemiczne źródła energii, niską kwasowość oraz niezbędne pierwiastki chemiczne – tlen, wodór i siarkę.
Aby przeprowadzić pomiar, Curiosity przekazał próbkę do specjalnego instrumentu, w którym skruszona skała jest poddawana wysokim temperaturom. Za pomocą tlenu i ciepła węgiel organiczny przekształca się w dwutlenek węgla, którego ilość jest mierzona, aby stwierdzić faktyczny poziom węgla w skale. CO2 powstaje za pomocą rozpadu cząsteczek węgla i ich reakcji z tlenem. Część tych cząstek znajduje się także w minerałach, więc przyrząd Curiosity nagrzewa próbkę, aby je rozłożyć i uwolnić węgiel. Ten proces umożliwił także pomiar izotopów węgla, co pomogło zrozumieć ich źródło. Eksperyment ten został pierwszy raz przeprowadzony w 2014 roku, ale wymagał lat analizy, aby zrozumieć otrzymane dane i poprawnie zinterpretować wyniki.
Źródła:
• NASA's Curiosity Takes Inventory of Key Life Ingredient on Mars
2 lipca 2022

Łazik Curiosity na Marsie. Źródło: NASA, Mars Exploration Program

Pozyskiwanie próbki marsjańskiej skały. Źródło: NASA, Mars Exploration Program

https://astronet.pl/uklad-sloneczny/laz ... na-marsie/

[Paweł Baran]

Dziś międzynarodowy dzień UFO. Czy kosmici odwiedzili kiedyś Polskę?
2022-07-02, Maciej Gajewski
Entuzjaści zjawisk nadprzyrodzonych mają dziś swoje święto. Na 2 lipca przypada międzynarodowy dzień UFO, podczas którego organizowane są imprezy na całym świecie. Wierzących w latające spodki mało kto traktuje poważnie. Ale czy słusznie?
UFO to skrót od Unidentified Flying Object, czyli - po naszemu - Niezydentyfikowany Obiekt Latający. Mianem tym określa się wszelkie niewyjaśnione zjawiska na niebie, jednak niemal zawsze ich źródło przypisuje się pozaziemskiej cywilizacji. UFO bywa bardzo często interpretowane jako pojazd kosmitów. Którzy w bliżej nieznanym celu obserwują dyskretnie Ziemian i prawdopodobnie prowadzą na nich badania.
Znacznej liczby doniesień UFO nigdy nie udało się wyjaśnić naukowo. Nie ma jednak też żadnych dowodów czy naukowych źródeł na istnienie pozaziemskich cywilizacji czy nawet pozaziemskiego, wielokomórkowego życia. Do dyspozycji mamy dowody poszlakowe i relacje świadków. Znaczna część prawdopodobnie zmyśla dla atencji, niektóre osoby też mogą mylić dostrzeżenie latającego spodka z, na przykład, dostrzeżeniem drona. Przyznać jednak też należy, że całkowicie tych zeznań wykluczyć nie można, mimo iż ich wiarygodność jest dość niska.
Najsłynniejszy przypadek związany z UFO to prawdopodobnie Strefa 51 w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się tam ściśle tajna amerykańska baza wojskowa, nad którą świadkowie wielokrotnie - jak twierdzą - wiedzieli pojazdy, które nie poruszały się jak konwencjonalne samoloty. Według jednej z legend w Roswell wręcz rozbił się statek kosmitów z obcymi na pokładzie, który trafił do Strefy. Rzekomo wiele amerykańskich wynalazków to efekt inżynierii wstecznej obcej technologii. Ale czy kosmici swoją obecnością zaszczycili również i Polaków? Podobno tak.
Polacy kontra kosmici. Czy UFO pojawiło się w Polsce?
Najsłynniejszy przypadek rzekomego kontaktu Polaków z cywilizacją obcych miał miejsce w maju 1978 r. Naszym mimowolnym ambasadorem był 71-letni Jan Wolski, rolnik z Emilcina. Według jego relacji kosmici zaczepili go, gdy wracał furmanką do domu. Pojechał z nimi na polanę, gdzie czekał lewitujący w powietrzu prostopadłościenny pojazd. Kosmici go nakarmili, zbadali i pożegnali się. Brzmi jak wyssana z palca historyjka, nieprawdaż?
Niewykluczone, że taką jest. Wiarygodności relacji Wolskiego dodają jednak relacje okolicznych mieszkańców, którzy słyszeli przedziwne hałasy, które zdawały się wydobywać spod ziemi. Dodatkowo, co potwierdziło później wielu psychologów i badań pod wykrywaczem kłamstw, Wolski był osobą niewykształconą, nigdy wcześniej nie słyszał o koncepcji UFO i obcej cywilizacji. Mimo iż historia brzmi beznadziejnie głupio i nie da się jej udowodnić, poligraf i psychologiczne badania - być może w jakiś sposób wadliwe - sugerują, że Wolski szczerze wierzy w to, o czym opowiada.
Drugim trudnym do podważenia przypadkiem - z uwagi na mnogość świadków - jest katastrofa niezidentyfikowanego obiektu w Gdyni w styczniu 1959 r. Świadkowie słyszeli coś w rodzaju zgrzytu tartego metalu. Sam obiekt miał około metra długości i był półkolistego kształtu. Zmieniało też kolor z różowego na czerwony. Liczba niezależnych od siebie zeznań była tak duża, że poszukiwaniem obiektu zajęło się wojsko i SB. Podobno niczego nie znaleziono. Choć nie brakuje i takich, którzy wierzą, że Służba Bezpieczeństwa potajemnie wydobyła obiekt i przekazała go Moskwie. Jak zawsze, całkowicie tego wykluczyć się nie da.
I również jak zawsze, należy podkreślić ze stałą stanowczością, że UFO to na dziś legenda pokroju smoków czy Wielkiej Stopy czy potwora z jeziora Loch Ness. Nie da się całkowicie ich wykluczyć, Trudno jednak owo istnienie na dziś rozważać na poważnie, skoro przez tyle lat nie udało się zdobyć choć jednego, namacalnego dowodu.
Top 10 obiektów UFO uchwyconych na nagraniu


https://spidersweb.pl/2022/07/miedzynar ... n-ufo.html

[Paweł Baran]

Co pożera Wszechświat? I inne zagadki kosmosu - Recenzja zachwycającej książki Paul Davisa
2022-07-02. Piotr

Co pożera Wszechświat? I inne zagadki kosmosu można uznać za perełkę wśród książek. Paul Davies - szanowany na całym świecie fizyk, kosmolog i astrobiolog z Arizona State University w niesamowicie wyróżniającym się stylu zawarł w każdym rozdziale szeroki, zróżnicowany i przede wszystkim ciekawy zestaw tematów. Całość zaprezentowana została w przejrzysty sposób, ale największe wrażenie zrobiła na nas niezwykle silna fascynacja którą Paul Davies dzieli się z czytelnikami. To jednak nie wszystko co urzekło nas w tej książce.
Co pożera Wszechświat? I inne zagadki kosmosu - Pełna Recenzja


Tytuł: Co pożera wszechświat? i inne zagadki kosmosu
Autor: Davies Paul
Tłumaczenie: Chawziuk Tadeusz
Wydawnictwo: Copernicus Center Press
Język wydania: polski
Język oryginału: angielski
Liczba stron: 208
Numer wydania: I
Data premiery: 2022-03-24
Rok wydania: 2022
Forma: książka
Wymiary produktu [mm]: 210 x 20 x 140
Indeks: 41188316
Gdzie kupić? ccpress.pl
Autor: Piotr Petryla, astronomia24.com
Fascynacja autora światem w jaki nas wprowadza jest ogromna,
a to powoduje, że atmosfera wokół książki jest wybitnie dobra.
https://www.astronomia24.com/news.php?readmore=1195

[Paweł Baran]

Wiosenne Warsztaty Kadrowe Klubu Astronomicznego Almukantarat
2022-07-03. Małgorzata Jędruszek
W tym roku po raz kolejny tegoroczni absolwenci liceum powiązani z Klubem Astronomicznym Almukantarat mieli okazję uczestniczyć w Wiosennych Warsztatach Kadrowych od 16 do 21 czerwca w Warszawie.
W trakcie WWK odbyło się wiele zajęć, które nauczyły nową kadrę, jak prowadzić zajęcia na obozie. Nie obyło się także bez zajęć o działaniu w Klubie: jak go promować i jak zorganizować seminarium naukowe.
To, co odróżnia Warsztaty Kadrowe od zwykłego seminarium to to, że uczestnicy sami organizują część wyjazdu. Zofia Księżak była odpowiedzialna za transport, Maksymilian Celiński zajął się zamawianiem obiadów w trakcie wyjazdu, za zakup jedzenia na śniadania i kolacje odpowiadał Piotr Nowosielski.
Poza częścią merytoryczną odbyły się także zajęcia integracyjne. Mieliśmy okazję pójść na spacer po Warszawie, zobaczyć wystawę Cosmos Discovery oraz uczestniczyć w śpiewankach przy kominku w domku 8/2 należącym do Pracowni Nauki i Przygody.
Większość naszych zajęć odbywała się, zgodnie z tradycją, w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie.
Zofia Wojtkowiak
Rafał Bry
https://astronet.pl/wydarzenia/almukant ... ukantarat/

[Paweł Baran]

Kraków/ Narodowe Centrum Nauki organizuje spotkanie dla ukraińskich naukowców
2022-07-03
Trwające i nowe programy Narodowego Centrum Nauki skierowane do naukowców z Ukrainy zaprezentuje NCN w środę 6 lipca w swojej siedzibie w Krakowie. "Chcemy wesprzeć ukraińskich naukowców w tym najtrudniejszym okresie" - zachęcił do udziału w spotkaniu szef NCN prof. Zbigniew Błocki.
NCN przypomniało w komunikacie przesłanym PAP, że kilka dni po agresji Rosji na Ukrainę przygotowało specjalny program dla badaczy szukających schronienia w Polsce. Umożliwiło także laureatom grantów NCN zatrudnianie naukowców uciekających przed wojną w trwających projektach NCN. Z danych agencji wynika, że dzięki tym inicjatywom ponad 90 uczonych z Ukrainy znalazło zatrudnienie na uczelniach i w instytutach badawczych w całej Polsce. Wkrótce będą mogli do nich dołączyć kolejni laureaci.
W środę 6 lipca w siedzibie NCN w Krakowie zaprezentowane zostaną trwające i nowe programy agencji skierowane do naukowców z Ukrainy. Spotkanie odbędzie się w godz. 13.00-14.30.
NCN przekazało, że w najbliższych tygodniach ogłosi nowy konkurs skierowany dla młodych naukowców, realizowany przez NCN z funduszy norweskich i EOG.
"Chcemy wesprzeć ukraińskich naukowców w tym najtrudniejszym okresie i umożliwić im pracę w bezpiecznych warunkach, ale współpraca naukowa i technologiczna między naszymi krajami jest bardzo ważna również w kontekście powojennej odbudowy Ukrainy. Mamy nadzieję, że doświadczenie i wiedza zdobyte w polskich ośrodkach będą dla laureatów naszych programów bardzo przydatne w tym zakresie" - podkreślił cytowany w komunikacie dyrektor NCN prof. Zbigniew Błocki.
W czasie spotkania w NCN o swojej pracy opowiedzą naukowczynie pracujące w Łodzi i Krakowie. Przedstawimy będą też założenia nowego programu i kolejne inicjatywy. Gościem będzie szefowa National Research Foundatation of Ukraine, Olga Polotska. W wydarzeniu wezmą również udział przedstawiciele polskiego i ukraińskiego środowiska naukowego i akademickiego.
Patronat honorowy nad wydarzeniem objął prezydent Andrzej Duda.
NCN jest agencją grantową wspierającą badania podstawowe. W ciągu 11 lat istnienia przyznało ponad 25 tysięcy grantów naukowcom z całej Polski i zagranicy. Misją NCN jest działanie na rzecz wzrostu znaczenia polskiej nauki na arenie międzynarodowej oraz podniesienie jakości i efektywności badań dzięki konkurencyjnemu systemowi przyznawania grantów.
PAP - Nauka w Polsce
szz/ mir/
Źródło: Adobe Stock

https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/new ... -naukowcow