Wiadomości astronomiczne z internetu

Ciekawostki i postępy w dziedzinie astronomii
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

SOFIA odkryła kosmiczny pył, który przetrwał wybuch supernowej 1987A
2019-02-10.Autor. Agnieszka Nowak
Zgodnie z nowymi badaniami z wykorzystaniem obserwatorium SOFIA (Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy) kosmiczny pył, budulec gwiazd i planet, może powstawać w wyniku gwałtownej eksplozji gwiazdy zwanej supernową. Te zaskakujące obserwacje dostarczają wskazówek dotyczących astronomicznej tajemnicy otaczającej pył kosmiczny.
Cząsteczki pyłu tworzą się, gdy umierające czerwone olbrzymy wyrzucają materię i stają się częścią obłoków międzygwiazdowych o różnych rozmiarach, gęstościach i temperaturach. Ten kosmiczny pył jest następnie niszczony przez fale uderzeniowe supernowej, które rozchodzą się w przestrzeni kosmicznej z prędkością ponad 10 000 km/s!

Eksplozje supernowych należą do najpotężniejszych zdarzeń we Wszechświecie, których szczytowa jasność odpowiada światłu miliardów pojedynczych gwiazd. Wybuch powoduje również falę uderzeniową, która niszczy prawie wszystko na swojej drodze, w tym także pył w otaczającym gwiazdę ośrodku międzygwiazdowym. Obecne teorie przewidują, kiedy podmuch supernowej omiecie obszar przestrzeni kosmicznej i duża część pyłu zostanie zniszczona, więc powinno zostać go niewiele.

Jednak obserwacje z SOFIA mówią o innych, tajemniczych wynikach, które ukazują niemal 10-krotnie więcej pyłu, niż się spodziewano. Sugeruje to, że kosmiczny pył jest znacznie bardziej obfity w wyniku fali uderzeniowej, niż szacują teorie.

Nowe badanie opiera się na obserwacjach pozostałości po pobliskiej supernowej, znanej jako SN 1987A. Kiedy odkryto ją w 1987 roku, była to jedna z najjaśniejszych supernowych, jakie widziano w ciągu minionych 400 lat. Ze względu na jej bliskość, astronomowie byli w stanie monitorować nieprzerwanie przez ostatnie 30 lat jej wpływ na otaczające środowisko.

Obserwacje SOFIA kultowej supernowej sugerują, że pył może powstawać w wyniku potężnej fali uderzeniowej. Rezultaty te pomagają astronomom rozwiązać tajemnicę obfitości pyłu w naszej galaktyce.

„Wiedzieliśmy już o wolno poruszającym się pyle w sercu 1987A. Powstał z ciężkich pierwiastków stworzonych w jądrze martwej gwiazdy. Jednak obserwacje SOFIA mówią nam coś nowego o zupełnie nieoczekiwanej populacji pyłu” – powiedział Mikako Matsuura z Uniwersytetu Cardiff i główny autor artykułu.

Supernowa 1987A ma wyróżniający się zestaw pierścieni, które są częścią wydrążenia stworzonego we wczesnej fazie ewolucji gwiazdy sprzed eksplozji. Szybko rozchodząca się fala uderzeniowa przeszła przez te pierścieniowe struktury. Astronomowie uważali, że wszystkie cząsteczki pyłu w tych pierścieniach powinny zostać zniszczone, ale ostatnie obserwacje z SOFIA pokazują emisję zgodną z rosnącą populacją pyłu w pierścieniach. Wyniki wskazują, że cząsteczki pyłu ponownie mogą się szybko tworzyć lub rosnąć, nawet po katastrofalnym uszkodzeniu podczas przejścia fali uderzeniowej, co sugeruje, że chociaż może to być koniec rozdziału cyklu życia pyłu, nie wydaje się on być zakończeniem historii.

Pył wykryty przez SOFIA może być efektem albo znacznego wzrostu istniejących cząsteczek pyłu, albo tworzenia się nowej populacji pyłu. Obserwacje te zmuszają astronomów do rozważenia możliwości, że środowisko po wybuchu może być gotowe do stworzenia lub odtworzenia pyłu natychmiast po przejściu fali uderzeniowej – nowa wskazówka, która może być kluczowa w rozstrzygnięciu rozbieżności między modelami niszczenia pyłu i obserwacjami.

Z naziemnych teleskopów obserwacje cząsteczek pyłu w podczerwieni są trudne – lub niemożliwe – ze względu na silną absorpcję, głównie przez wodę i dwutlenek węgla, w ziemskiej atmosferze. Natomiast obserwatorium SOFIA zapewnia dostęp do części widma podczerwieni niedostępnych z Ziemi. Zwłaszcza kamera FORCAST SOFIA jest potężnym narzędziem pomagającym w zrozumieniu szczególnie ciepłego pyłu.

„FORCAST jest jedynym instrumentem, który może obserwować na tych krytycznych falach i wykrywać tę nowo tworzącą się populację ciepłego pyłu. Planujemy kontynuować monitorowanie za pomocą FORCAST, aby uzyskać lepszy wgląd w tworzenie się pyłu i ewolucję w pozostałościach po supernowych” – powiedział James De Buizer, kierownik USRA ds. operacji naukowych w Centrum Nauki SOFIA i współautor badania.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:
SOFIA

Urania
https://agnieszkaveganowak.blogspot.com ... ktory.html
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Near Space Technologies dołączyło do konsorcjum Spartaqs Group
2019-02-10
1 lutego 2019 r. firma Near Space Technologies oficjalnie dołączyła do konsorcjum Spartaqs Group. W ramach konsorcjum realizowany będzie projekt ARL – Aerostatic Rocket Launcher czyli innowacyjna platforma do wynoszenia ładunków w przestrzeń kosmiczną autorstwa Sławomira Huczały, głównego konstruktora Spartaqs.

W ramach konsorcjum spółka Spartaqs opracuje hybrydową, aerostatyczną platformę dronową zdolną do wynoszenia i odpalania rakiet w stratosferze. Dodatkowo Spartaqs wykona podsystemy elektroniczne dla aerostatu oraz rakiety, w tym systemy łączności, telemetrii i kontroli lotu.

Natomiast Near Space Technologies opracuje rakietę suborbitalną wyposażoną w eksperymentalny silnik hybrydowy, która będzie wystrzeliwana ze stratosfery. Rakieta w swoich założeniach ma być zdolna do startu z platformy ARL. Częścią projektu jest również stworzenie innowacyjnego systemu precyzyjnego sprowadzania rakiety nośnej na ziemię, który umożliwi autonomiczne lądowanie rakiety w ustalonym obszarze.

W celu rozwoju platformy ARL firma Spartaqs podjęła również współpracę z firmą SpaceForest z Gdyni. Pozytywne wyniki testów rakietowych umożliwią start rakiety suborbitalnej, opracowanej w gdyńskiej firmie.

Firma Spatraqs mieści się na Śląsku w Katowicach i Mikołowie. Produkuje bezzałogowe systemy latające nazywamy dronoidami, czyli robotami do zadań specjalnych na lądzie, morzu i w powietrzu. Wpierają też rozwój rakiet suborbitalnych.

Dronoidy różnią się to sprzęt o zupełnie innym charakterze i wyposażeniu w znacznie bardziej wyrafinowane systemy tj. zabezpieczenia przed zakłócaniem i celowym przejęciem kontroli radiowej, algorytmy analizy obrazu z różnych kamer czy transponder ADS-B połączony z zaimplementowanym systemem antykolizyjnym. Są to jednostki znacznie większe od tych dostępnych na rynku komercyjnym, zaś poziom ich zautomatyzowania w działaniu robi wrażenie na najbardziej wymagających ekspertach.

Na zdjęciu: od lewej Damian Mayer (Near Space Technologies), Pani Aleksandra Borowska (Prezes Zarządu firmy Spartaqs), Pan Sławomir Huczała (właściciel i główny konstruktor Spartaqs)

Paweł Z. Grochowalski

Źródło: Spartaqs Group
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ne ... taqs-group
Załączniki
Near Space Technologies dołączyło do konsorcjum Spartaqs Group.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Życie na Ziemi było powszechne 3,5 miliarda lat temu. Nowe badania zaskakują
2019-02-11
Błękitna Planeta jest jedynym znanym nam obecnie ciałem niebieskim przemierzającym otchłań kosmosu, który zamieszkują niezliczone gatunki fauny i flory. Teraz wiemy, że życie to pojawiło się znacznie szybciej, niż sądziliśmy.
Okazuje się, że nowe badania skupiające się na metabolizmie mikrobiologicznym w izotopach siarki pozwoliły nam odkryć powszechne istnienie różnych form życia w oceanach sprzed 3,5 miliarda lat, czyli obecne było już zaledwie miliard lat po powstaniu naszej planety. Takie wieści wzmacniają w nas przekonanie, że skoro życie uformowało się tak szybko, to może być powszechne w całym Wszechświecie.
Niestety, tego nie wiemy, ale pewne jest, że by mogło powstać i opanować całą planetę, potrzebne są sprzyjające ku temu warunki środowiskowe. Takie pojawiły się na Ziemi miliardy lat temu. Odkrycia dokonano analizując stabilne izotopy siarki. Metoda ta jest podobna do datowania na podstawie rozpadu węgla 12C i 13C. Tyle, że w przypadku izotopów siarki, można sięgnąć znacznie dalej w przeszłość.
W badaniu wykorzystano stabilne izotopy, 32S (z 16 neutronami), 33S (z 17 neutronami) i 34S (z 18 neutronami), które zostały pozostawione przez mikroorganizmy w procesie Siarczany były wykorzystywane przez bakterie jako paliwo. Efektem ubocznym procesu ich metabolizmu była produkcja siarczku. To właśnie on pozostaje w zapisach geologicznych, a jego zależności izotopowe zmierzyć można w minerałach siarczkowych żelaza: FeS2.
To wspaniałe wieści, że życie kwitło na Ziemi już 3,5 miliarda lat temu. Niedawno doszły do nas słuchy, że najprawdopodobniej miliardy lat temu jakieś formy życia mogły rozwijać się również na Marsie i Wenus, najbliższych nam planetach. Wówczas panowały tam idealne ku temu warunki. Dziś Czerwona Planeta jest jałową pustynią, a na Bliźniaczce Ziemi panuje efekt cieplarniany.
Źródło: GeekWeek.pl/Phys.org / Fot. Yuichiro Ueno/ELSI/MaxPixel
http://www.geekweek.pl/news/2019-02-11/ ... zaskakuja/
Załączniki
Życie na Ziemi było powszechne 3,5 miliarda lat temu. Nowe badania zaskakują.jpg
Życie na Ziemi było powszechne 3,5 miliarda lat temu. Nowe badania zaskakują2.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

„Świetlne echo” czarnej dziury
2019-02-11. Aleksandra Bochenek
Dzięki obserwacji zjawiska echa świetlnego pochodzącego z korony czarnej dziury MAXI J1820+070 – w skrócie 1820 – znajdującej się w gwiazdozbiorze Lwa, możemy lepiej poznać ewolucję mniej masywnych czarnych dziur.
Echa świetlne powstają, kiedy światło pochodzące z bardzo jasnego rozbłysku zostanie odbite od międzygwiezdnego gazu. Promieniowanie z oryginalnego rozbłysku dociera do obserwatora jako pierwsze, a światło odbite zaraz po nim, tworząc swego rodzaju echo. Co ciekawe, czasem „echa” sprawiają wrażenie, że poruszają się szybciej od prędkości światła. Dzieje się tak, ponieważ fotony mogą zostać spowolnione w trakcie pierwszych stadiów eksplozji, przez co docierają do obserwatora opóźnione, sugerując, że to „echa” poruszają się szybciej.
Wcześniej udało się zaobserwować tylko echa świetlne pochodzące z supermasywnych czarnych dziur, ale J1820 ma masę równą tylko dziesięciu masom Słońca. Dzięki temu obserwowane zmiany zachodzą dużo szybciej, dostarczając naukowcom dużych ilości danych. Wszystko zostało zarejestrowane dzięki instrumentowi NICER (Neutron star Interior Composition Explorer) znajdującego się na pokładzie ISS, który zwykle bada wnętrza gwiazd neutronowych.
Gwiazda towarzysząca J1820 została sklasyfikowana w przeglądzie nieba Europejskiej Agencji Kosmicznej, ale sama czarna dziura pozostała niezauważona. Odkryto ją dosyć niedawno, bo w marcu 2018, kiedy to nagle stała się jednym z najjaśniejszych źródeł promieniowania rentgenowskiego na niebie. Materiał otaczający czarną dziurę tworzy dysk akrecyjny, który w wyniku działania sił grawitacyjnych i magnetycznych bardzo się rozgrzewa. Rozbłyski mogą pojawić się, kiedy w takim dysku akrecyjnym pojawi się jakaś niestabilność, chociaż sam mechanizm takiego zdarzenia nie jest jeszcze dobrze zbadany.
Jednak w tym przypadku sytuacja jest trochę bardziej skomplikowana. J1820 ma jeszcze koronę, czyli region nad dyskiem akrecyjnym pełen cząstek subatomowych, które emitują wysokoenergetyczne promieniowanie rentgenowskie. Niektóre teorie mówią, że korony mogą być pierwszym stadium powstawania dżetów, które często towarzyszą czarnym dziurom. Promieniowanie X z korony odbijało się od dysku akrecyjnego, tworząc wyżej już opisane echa świetlne. Ich analiza pozwoliła na lepsze poznanie budowy obu struktur.
Okazało się, że granica dysku akrecyjnego J1820 znajduje się tuż przy horyzoncie zdarzeń; korona też jest bardziej zwarta i czasem nachodzi na dysk akrecyjny, zamiast znajdować się wysoko ponad nim. Nie pokrywa się to z obserwacjami innych czarnych dziur o podobnych rozmiarach, a bardziej pasuje do zachowań ich supermasywnych kuzynów. Naukowcy także obliczyli, że korona obserwowanej czarnej dziury się kurczy – wcześniej wysoka na ok. 150 km, teraz liczy sobie tylko 15 km. Wiadomo to dzięki temu, że zauważono lekką różnicę w odstępach czasowych pomiędzy poszczególnymi echami sugerującą, że dystans, które pokonały, jest mniejszy.
Obserwacje J1820 pozwoliły na lepsze poznanie ewolucji gwiazdowych czarnych dziur, a także na dogłębniejsze zrozumienie ich struktur. Ten obiekt udowodnił też, że mniej masywne czarne dziury mogą służyć jako modele dla tych znajdujących się w centrach galaktyk – naukowcy mają nadzieję, że zrozumienie, jak gwiazdowe czarne dziury wpływają na swoje otoczenie, pozwoli na stworzenie lepszych modeli ewolucji galaktyk.
https://news.astronet.pl/index.php/2019 ... ej-dziury/
Załączniki
Świetlne echo czarnej dziury.jpg
Świetlne echo czarnej dziury2.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Oprogramowanie Astri Polska wdrożone przez ESA
2019-02-11
Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) wdrożyła polskie oprogramowanie w swoim centrum badawczym. Zatwierdzono właśnie finalną wersję systemu opracowanego przez Astri Polska, który posłuży do testowania odbiorników nawigacji satelitarnej GNSS, przeznaczonych do zastosowań kosmicznych. Testy pierwszego urządzenia tego typu już się rozpoczęły.
Zadaniem Astri Polska było zaprojektowanie uniwersalnego oprogramowania, które umożliwi integrację urządzeń testowych, tworząc kompleksowe środowisko do testowania odbiorników GNSS przeznaczonych do zastosowań kosmicznych. Tego typu odbiorniki będą instalowane na m.in. satelitach i rakietach nośnych. Software został opracowany w ramach projektu FLIGhT (FLexible envIronment for GNSS Testing) zleconego Astri Polska przez Europejską Agencję Kosmiczną w 2017 r.
– Dotychczas, ESA musiała polegać na wynikach testów odbiorników przeprowadzonych przez ich producentów. Dzięki naszym rozwiązaniom, możliwe będzie prowadzenie niezależnych testów konkretnych parametrów danego odbiornika – powiedział Karol Brzostowski, Kierownik Działu Aplikacji i Usług Satelitarnych Astri Polska.
Oprogramowanie opracowane przez Astri Polska pełni rolę „serca” środowiska testowego. Pozwala na sterowanie urządzeniami testowymi, komunikację z odbiornikiem, realizację scenariuszy testowych oraz generowanie raportów. Użytkownicy dysponują także bogatym interfejs graficznym, umożliwiającym sterowanie urządzeniami zewnętrznymi, takimi jak emulator sygnałów GNSS czy układ zasilania odbiornika. Niewątpliwą zaletą systemu jest także możliwość generowania raportów oraz prowadzenie analiz w czasie rzeczywistym.
– Projektując nasze środowisko testowe położyliśmy szczególny nacisk na to, by było ono jak najbardziej elastyczne, umożliwiając prowadzenie testów różnego typu odbiorników – powiedział Karol Brzostowski.
Testy pierwszego odbiornika z wykorzystaniem polskiego systemu już się rozpoczęły. W tym celu, jeden z inżynierów z Astri Polska został oddelegowany do ESA na okres 6 miesięcy, gdzie wspólnie z zespołem inżynierów z ESA testują kosmiczny odbiornik GNSS.
Astri Polska jest jedyną polską firmą posiadającą doświadczenie w testowaniu odbiorników GNSS przeznaczonych do zastosowań kosmicznych. Firma specjalizuje się w dostarczaniu dedykowanych produktów usług dla wiodących europejskich programów kosmicznych.
Astri Polska jest firmą badawczo-rozwojową działającą w branży technologii satelitarnych i kosmicznych. Firma specjalizuje się w projektach z dziedziny elektroniki, optoelektroniki, GNSS (Global Navigation Satellite System), obserwacji satelitarnych, telekomunikacji i robotyki.
Astri Polska jest partnerstwem powołanym do życia przez europejski koncern lotniczo-astronautyczny Astrium oraz Centrum Badań Kosmicznych PAN we wrześniu 2010 r.
Źródło: Astri Polska
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/op ... -przez-esa
Załączniki
Oprogramowanie Astri Polska wdrożone przez ESA.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Światowid i KRAKsat zostaną wyniesione na orbitę
2019-02-11
Światowid i KRAKsat - nanosatelity zaprojektowane i stworzone przez inżynierów z wrocławskiej spółki SatRevolution, zostaną przekazane amerykańskiej firmie Nanoracks - przewoźnikowi NASA. Tym samym rozpocznie się pierwszy etap prac poprzedzających wyniesienie ich na orbitę. Start bezzałogowego statku zaopatrzeniowego Cygnus NG-11, na pokładzie którego zamontowane zostaną Światowid i KRAKsat, zaplanowany jest na 17 kwietnia 2019 roku.
Polskie firmy, które jeszcze kilka lat temu występowały w roli podwykonawców, dzisiaj wspólnie z największymi agencjami kosmicznymi na świecie, realizują kolejne projekty. Ich znakiem rozpoznawczym stają się nanosatelity. Prekursorami kosmicznej transformacji są inżynierowie z wrocławskiej firmy SatRevolution, którzy przygotowują się do wyniesienia na orbitę Światowida i KRAKsata. Pierwszy z nich to autorski nanosatelita obserwacyjny, będący demonstratorem technologii SatRevolution. Drugi powstał we współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą i Uniwersytetem Jagiellońskim, a jego celem jest przetestowanie nowatorskiego rozwiązania koła zamachowego, opartego o ciecz magnetyczną.
W lutym specjaliści SatRevolution dostarczą satelity do Houston w USA, do firmy Nanoracks - przewoźnika NASA. Przez dwa najbliższe miesiące trwały będą prace związane z umieszczeniem nanosatelitów na rakiecie, której start zaplanowany jest na 17 kwietnia. Tego dnia z bazy Mid-Atlantic Regional Spaceport na wyspie Wallops w Virginii, wystartuje rakieta Antares, której częścią jest bezzałogowy statek zaopatrzeniowy Cygnus NG-11 firmy Northrop Grumman z polskimi nanosatelitami na pokładzie.
Światowid oraz KRAKsat dołączą tym samym do niemal 300 tego typu satelitów, dotychczas umieszczonych na orbicie. Szacuje się, że do 2023 roku będzie ich łącznie ponad 700, a to otwiera kolejne perspektywy przed inżynierami pracującymi nad technologiami kosmicznymi. Możliwości te wykorzystują specjaliści z SatRevolution, którzy w toku prac nad Światowidem opracowali skalowalną platformę NanoBus, stanowiącą podstawę nanosatelitów o dowolnym rozmiarze w standardzie CubeSat. Platforma NanoBus jest pierwszym produktem spółki, a z oferty jej zakupu skorzystały już Akademia Górniczo-Hutnicza i Uniwersytet Jagielloński, które wykorzystały platformę w swoim projekcie KRAKsat. NanoBus zakupiło również francusko-rosyjskie konsorcjum. W ramach tej współpracy, oprócz samej platformy wrocławscy inżynierowie dostarczą również usługę jej integracji z instrumentem naukowym, przeznaczonym do badań zorzy polarnej. Sponsorem misji AMICal Sat, podczas której zintegrowany w Moskwie satelita zostanie wyniesiony na orbitę, jest Agencja Kosmiczna Roskosmos.
Komercjalizacja rozwiązań, nad którymi pracuje nasz zespół inżynierów to kolejny etap strategii rozwoju naszej firmy. Po zakończeniu prac projektowych oraz testowych, które pokazały, że oferowane przez nas rozwiązania są niezawodne, przeszliśmy do ofensywy i rozpoczęliśmy sprzedaż naszych produktów - mówi Grzegorz Zwoliński, Prezes Zarządu SatRevolution.

Czytaj więcej:
• SatRevolution S.A. – strona firmy
• KRAKsat - projekt satelity badawczego

SatRevolution S.A. to innowacyjna polska firma z branży new space, której celem jest dostarczanie kompletnych rozwiązań satelitarnych. Przedsiębiorstwo specjalizuje się w projektowaniu i seryjnej produkcji nanosatelitów na potrzeby zarówno międzynarodowych agencji kosmicznych, jak i innych podmiotów: zarówno z sektora prywatnego, jak i publicznego. Pracujący w SatRevolution zespół badawczo-rozwojowy składa się z doświadczonych ekspertów technologicznych, którzy stworzyli już wiele innowacyjnych rozwiązań, takich jak m.in. bioniczna ręka sterowana za pomocą sygnałów z mózgu. Poza produkcją nanosatelitów, SatRevolution S.A. prowadzi również prace badawcze nad innymi rozwiązaniami z zakresu technologii kosmicznych.

Obecnie SatRevolution realizuje trzy projekty: Światowid – proof-of-concept pierwszego polskiego satelity obserwacyjnego Ziemi, który ma stanowić podwaliny pod konstelację nanosatelitów obrazowania Ziemi w czasie rzeczywistym; KRAKSat – nowatorski eksperyment ferrofluidowego koła zamachowego na niskiej orbicie okołoziemskiej (projekt realizowany z AGH w Krakowie) oraz AMICal Sat – projekt satelity obserwacyjnego zórz polarnych w warunkach słabego oświetlenia (projekt realizowany we współpracy z Centrum Kosmicznym Uniwersytetu w Grenoble).

Źródło: SatRevolutions
Opracowanie: SatRevolutions, Elżbieta Kuligowska
Na zdjęciu powyżej: Nanosatelita Światowid. Źródło: SatRevolutions.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/sw ... a-orbite-0
Załączniki
Światowid i KRAKsat zostaną wyniesione na orbitę.jpg
Światowid i KRAKsat zostaną wyniesione na orbitę2.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Niebo w lutym 2019 (odc. 2) - Alarm! Kometa na niebie!
2019-02-11
Alarm! Kometa na niebie! Nazywa się C/2018 Y1 Iwamoto i nieoczekiwanie znacząco pojaśniała. W dniach 10-15 lutego 2019 roku mamy szansę dostrzec ją nawet gołym okiem! Jak to zrobić? Zapraszamy do naszego filmowego poradnika.
Komety są jak koty - mają ogony i chadzają własnymi ścieżkami... Ta sentencja Davida Levy'ego powraca jako żywo, kiedy na niebie nieoczekiwanie rozbłyskuje kometa. Bohaterka naszej opowieści ogon ma niepozorny, ale osiąga blask godny uwagi naszych lornetek i aparatów. Nazywa się C/2018 Y1 Iwamoto - od nazwiska odkrywcy. Japoński astronom-amator Masayuki Iwamoto odkrył ją w grudniu 2018 roku. Po przejściu przez peryhelium 06 lutego 2019 roku obiekt pojaśniał do wartości granicznej dla zasięgu nieuzbrojonego oka!
Oczywiście potrzebujemy czystego i ciemnego nieba (z dala od sztucznych świateł), ale przez lornetkę kometę możemy dostrzec nawet z miasta. Gdzie patrzymy? Na wschód. Po godz. 20:00 wznosi się nad nim konstelacja Lwa. To właśnie tam wędruje C/2018 Y1 Iwamoto. Wyglądem bardzo przypomina kometę 46P/Wirtanen - świeci jako mglista plamka o wizualnym rozmiarze tarczy Księżyca. Najlepiej poczekać aż Lew wzniesie się wyżej nad horyzont, bo z wysokością obiektu poprawia się jakość obserwacji. Spróbujmy zrobić zdjęcie - wystarczy aparat unieruchomiony na statywie, światłosilny obiektyw i migawka wyzwolona na kilka- kilkanaście sekund.
Obecnie kometa z dużą prędkością przelatuje relatywnie blisko Ziemi, stąd bardzo szybko porusza się na tle gwiazd. Zaledwie pięć nocy wystarczy jej na przemierzenie całego gwiazdozbioru Lwa. 13 lutego obiekt przejdzie na tle galaktyki NGC 2903; jest to atrakcja głównie dla posiadaczy dużych teleskopów i zaawansowanych astrofotografów. 15 lutego kometa Iwamoto wkroczy do Raka i znajdzie się niedaleko gwiezdnego Żłóbka, ale wtedy nasze obserwacje najpewniej zrujnuje blask Księżyca zmierzającego do Superpełni. Śpieszmy się, czasu jest niewiele...
Na koniec ciekawostka: bohaterka naszej opowieści przyleciała do nas z odległości aż 5-krotnie dalszej niż Pluton. Jest obiektem okresowym, a obieg wokół Słońca zajmuje jej... 1371 lat! Jeżeli nie teraz, to nie zobaczymy jej już nigdy. Powodzenia w obserwacjach!
Piotr Majewski
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ni ... -na-niebie
Załączniki
Niebo w lutym 2019 (odc. 2) - Alarm! Kometa na niebie!.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi
2019-02-11
Przy okazji misji kosmicznych, wielu ludzi mówi, że na Ziemi panuje bieda, głód i choroby, a rządy krajów pozostają na to głuche i wolą inwestować miliony w eksplorację przestrzeni kosmicznej. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna.
NASA przygotowała fenomenalny serwis internetowy o nazwie Home & City (zobaczcie tutaj), dzięki któremu możemy dowiedzieć się, co ludzkość zawdzięcza przemysłowi kosmicznemu. Czy zastanawialiście się kiedyś, w jaki sposób eksploracja kosmosu i badania wpływają na Wasze codzienne życie? Jeśli należycie do grupy osób, które są sceptycznie nastawione do planów eksploracji kosmosu, to dziś diametralnie odmieni się Wasz punk widzenia w tej materii.
Przemysł kosmiczny od ponad 70 lat rozwija się w szybkim tempie, a dobrodziejstwa płynące z efektów eksploracji kosmosu ułatwiają codzienne życie milionów na całej planecie, i to bez względu na ich status społeczny. Na potrzeby załogowych misji na Księżyc, misji sond kosmicznych na Wenus, Marsa, Jowisza, planetoidy, a także życia astronautów na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i badań prowadzonych na dżunglach tropikalnych, na Antarktydzie lub w głębi światowych oceanów, powstają technologie, na podstawie których tworzone są urządzenia znajdujące się w większości domów.
Nie sposób wymienić, ile ich jest, ale dzięki nim komfort naszego życia wzniósł się na przestrzeni ostatnich dekad na o wiele wyższy poziom. W większości tego nie dostrzegamy, dlatego przygotowaliśmy dla Was kilka produktów, którymi możemy się cieszyć właśnie dzięki naszym zapędom w chęci odkrywania tajemnic kosmosu. Jeśli to dla Was mało, to koniecznie wejdźcie na serwis NASA i zapoznajcie się ze wszystkimi technologiami (zobaczcie tutaj). Jeśli nie znacie jeżyka angielskiego, to naciśnijcie na tekście prawy klawisz myszki i wybierzcie opcję "przetłumacz na język polski".
Żarówki LED: Kilku naukowców i inżynierów, którzy wcześniej pracowali nad systemami oświetlenia LED dla NASA, zarówno w zakresie uprawy roślin, jak i dostarczania astronautom światła na stacji kosmicznej, przeniosło się do firm, które teraz sprzedają oświetlenie zarówno do zastosowań w rolnictwie, jak i do regulacji cykli snu ludzi. Stacja kosmiczna posiada moduł oświetleniowy, który jest zmienia barwę światła w określonych częściach dnia, by ustabilizować cykle aktywności i snu astronautów. Ta technologia staje się coraz powszechniejsza również w ziemskich domach.
Oczyszczacze powietrza: Często myślimy o zanieczyszczeniu powietrza jako problemie współczesnego świata. Powietrze w naszych domach może być jeszcze bardziej zanieczyszczone bakteriami, lotnymi związkami organicznymi i innymi zanieczyszczeniami. Opracowane przez NASA badania, mające na celu pomóc roślinom rozwijać się w kosmosie, sprawdziły się doskonale w oczyszczaniu z powietrza wszelkiego rodzaju toksyn i zostały zaadaptowane do filtrów, które znajdują się w klimatyzatorach, oczyszczaczach powietrza i odkurzaczach, wykorzystywanych masowo w domach i miejscach pracy.
Uzdatniacze wody: Inżynierowie NASA współpracują z prywatnymi firmami, by stworzyć lepsze systemy do uzyskiwania czystej, pitnej wody dla astronautów w kosmosie. Komercyjne wersje tych systemów, które szybko i tanio oczyszczają nawet najbardziej zanieczyszczoną wodę, polepszają jakość życia ludzi w najbiedniejszych krajach świata, gdzie świeża woda jest czymś na wagę złota.
Przenośne odkurzacze: Technologia bezprzewodowych ręcznych akumulatorowych odkurzaczy i niektórych elektronarzędzi, jakie znajdują się w coraz większej ilości domów, wywodzi się z przenośnych, zasilanych bateryjne wiertarek używanych do ekstrakcji próbek na powierzchni Księżyca oraz do prac na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Innowacje stosowane w sektorze prywatnym, funkcjonujące obecnie na bazie tej technologii, wynikały z prośby NASA o lekkie, energooszczędne i samozasilające się urządzenia, zapewniające większą mobilność i szybkość astronautom wykonującym czasowo krytyczne operacje w kosmosie. Dzięki NASA, spopularyzowały się one w naszym codziennym życiu.
Baterie i akumulatory: Akumulatory srebrowo-cynkowe należą do najpotężniejszych dostępnych na rynku, ale wyzwania związane z tą technologią utrudniają ich stosowanie na szeroką skalę. Firmy wykorzystały dziesięciolecia badań NASA nad bateriami srebrowo-cynkowymi, jako punkt wyjścia do własnych badań i rozwoju. Teraz lekarze mogą zaoferować osobom niesłyszącym lub niedosłyszącym zaawansowane i praktycznie bezobsługowe aparaty słuchowe, rozruszniki serca i specjalistyczne czujniki do monitorowania pracy serca i organów wewnętrznych.
Ochrona przez chłodem: Airgel jest niezwykle lekkim i skutecznym izolatorem, opracowanym po raz pierwszy ok. 1930 roku, ale był zbyt delikatny, by można go było wykorzystać w praktyce, dopóki NASA nie nawiązała współpracy z firmami badawczo-rozwojowymi, aby stworzyć elastyczną, trwałą i łatwą w użyciu wersję. Firmy wprowadziły na rynek materiały, które stosowane są w nowej generacji elastycznej odzieży, obuwiu i innych produktach, coraz popularniejszych wśród zwykłych ludzi.
Odzież termiczna: Zwykła odzież ma tendencję do zatrzymywania ciepła i potu podczas intensywnej aktywności w chłodzie. Wykorzystując technologię opracowaną dla skafandrów kosmicznych, NASA współpracowała z branżą odzieżową, aby stworzyć nowe materiały zmieniające fazę, które zwiększają komfort poprzez moderowanie temperatur między ciałem a środowiskiem. Tkaniny zmieniające fazę można znaleźć również w pościeli, kocach dziecięcych i innych.
Komfortowe łóżka, fotele, pościele i materace: Wynalezione podczas projektu badawczego NASA w celu zwiększenia komfortu i bezpieczeństwa komercyjnych foteli lotniczych, pianka uspokajająca - znana również jako pianka pamięciowa, pojawia się obecnie w produktach konsumenckich, od materaców i poduszek po łóżka szpitalne, obuwie, protezy i wiele innych.
Oczyszczanie ścieków: NASA od dawna pracuje nad autonomicznymi systemami podtrzymywania życia, w których rośliny żywią się i oczyszczają ścieki. Takie systemy działają na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Agencja pomogła w stworzeniu taniej, przyjaznej dla środowiska metody oczyszczania ścieków, z której korzysta obecnie wiele biednych społeczności w krajach trzeciego świata. Technika ta jest tańsza niż tradycyjne metody oczyszczania ścieków i może również przyczynić się do lepszego dbania o środowisko naturalne.
Okulary ochronne: Barwniki NASA filtrujące światło UV zwiększają ostrość widzenia, blokując błyski i odblaski. Ta sama technologia bezpieczeństwa stosowana od dawana przez NASA, która po raz pierwszy została użyta do ochrony oczu spawaczy przed niebieskimi promieniami ultrafioletowymi palników spawalniczych, znalazła odzwierciedlenie w trendach mody na okulary przeciwsłoneczne wśród ludzi mieszkających w najróżniejszych częściach świata.
Cyfrowe aparaty fotograficzne: Uzupełniający czujnik obrazu z półprzewodników z tlenku metalu (CMOS), opracowany przez inżyniera NASA i jego zespół, stał się jedną z najbardziej wszechobecnych technologii kosmicznych, dominującą w naszym życiu. Dzięki NASA możemy wykonywać setki zdjęć swoimi smartfonami i dzielić się nimi ze znajomymi, a także drukować je i pozostawić na pamiątkę dla przyszłych pokoleń. Czujniki obrazu CMOS umożliwiają powstanie znacznie mniejszych i bardziej energooszczędnych kamer.
Filtry oczyszczania wody: Oryginalnie zaprojektowana do oczyszczania wody dla astronautów Apollo, technologia jonów srebra NASA oczyszcza i zmiękcza wodę, jednocześnie hamując wzrost bakterii w jednostkach filtrujących. Obecnie producenci używają tej połączonej technologii do tworzenia domowych systemów filtrowania wody, które nie tylko oczyszczają i zmiękczają, ale także usuwają niepożądane smaki i zapachy.
Kosmetyki: Wykorzystując opatentowany przez NASA bioreaktor, jedna ze znanych firm wykorzystuje środki z ludzkich fibroblastów (komórki wytwarzające kolagen) na potrzeby stworzenia nowej linii produktów ochrony skóry. Testy laboratoryjne wykazały, że krem odmładzający zwiększa zawartość wilgoci w skórze o 76 procent oraz zmniejsza przebarwienia i zmarszczki o ponad 50 procent.
To tylko niektóre z technologii i gotowych produktów, jakie są dostępne na rynku dla każdego z nas. NASA pomaga również w programach ograniczenia problemu głodu na świecie, rozwijając projekty hydroponiczne i modyfikacji genetycznych roślin, a także uratowała życie niezliczonej ilości ludzi, poprzez wdrażanie technologii, które mają za zadanie monitorować życie miast i chronić konstrukcje domów/budynków przed powodziami lub trzęsieniami ziemi.
Źródło: GeekWeek.pl/NASA / Fot. NASA
http://www.geekweek.pl/news/2019-02-11/ ... now-ludzi/
Załączniki
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi.jpg
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi2.jpg
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi3.jpg
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi4.jpg
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi5.jpg
Przemysł kosmiczny od dekad odmienia na lepsze codzienne życie milionów ludzi6.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Pierwsza rakieta z silnikiem z drukarki 3D

2019-02-11

Brytyjska firma kosmiczna Orbex zaprezentowała swoją nową rakietę. Prime ma największy na świecie silnik wykonany w technologii druku 3D i jest pierwszą komercyjną rakietą do zasilania biopropanem, redukując emisję dwutlenku węgla o 90 proc. w porównaniu z tradycyjnymi paliwami.

Orbex Prime to rakieta dwustopniowa. Firma zaprezentowała drugi stopień, podczas gdy pierwszy nie był jeszcze dokończony, chociaż oczekuje się, że będzie on wielokrotnego użytku. Drugi stopień jest wykonany ze specjalnie opracowanej mieszanki włókien węglowych i aluminiowych. Został wydrukowany w całości, więc nie ma żadnych połączeń ani spawów, które mogłyby osłabić rakietę przy ekstremalnych wahaniach temperatury i ciśnienia.

Rakieta ma być o 30 proc. lżejsza i 20 proc. wydajniejsza od konkurencyjnych rozwiązań. Tego typu rakiety idealnie nadają się do wystrzeliwania nanosatelitów na orbitę Ziemi. Mianem nanosatelitów nazywa się satelity ważące mniej niż 10 kg. Coraz więcej firm inwestuje w rozwój konstelacji mniejszych satelitów zamiast budować duże jednostki.

Orbex Prime będzie latał z planowanego kosmodromu Sunderland w szkockim regionie Highlands. Pierwszy start rakiety jest szacowany na 2021 r. Satelity wznoszone na orbitę na pokładzie Prime będą uwalniane 1250 km nad Ziemią.


https://nt.interia.pl/raporty/raport-ko ... Id,2830627
Załączniki
Pierwsza rakieta z silnikiem z drukarki 3D.jpg
Pierwsza rakieta z silnikiem z drukarki 3D2.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17271
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Zmiennokształtne roboty do badania Tytana i inne zwariowane pomysły NASA
2019-02-11. Małgorzata Bień

NASA ciągle szuka nowych pomysłów i innowacyjnych technologii mogących pomóc w eksploracji kosmosu. Futurystyczna propozycja eksploracji Tytana, księżyca Saturna, zakłada zbudowanie zmiennokształtnych robotów poruszających się po powierzchni, morzach lub w atmosferze tego niezwykłego ciała niebieskiego. A to tylko jeden z wielu genialnych pomysłów i projektów z NASA’s Innovative Advanced Concepts (NIAC).
Latający robot, zwany Shapeshifter, może być wykorzystany do rejsu w atmosferze Tytana, eksploracji jaskiń lub zanurzenia się w morzach księżyca. Shapeshifter może przekształcić się w kulę, która toczy się po powierzchni, utworzyć układ zdolny do lotu i unoszenia się nad powierzchnią, a nawet strukturę podobną do torpedy, aby efektywnie pływać w morzach i jeziorach Tytana. Ma też posiadać inne tryby mobilności. Brzmi jak prawdziwe science-fiction.

Shapeshifter to latający robot amfibia (FAR – flying amphibious robot). Składa się z mniejszych robotycznych jednostek (każda z nich nazywana jest „cobot”), które łączą się w celu przejścia do różnych trybów mobilności. Każdy cobot jest niezwykle prosty, a minimalna konstrukcja składa się z kilku śrub jako siłowników.
Oprócz wszechstronnego dostępu do różnych obszarów i zakresu mobilności, roboty mogą przekształcać się w różne systemy funkcjonalne, aby wykonać różnorodny zestaw zadań. Przykłady obejmują transport dużych i ciężkich przedmiotów, pokonywanie długich dystansów przy minimalnym zużyciu energii, tworzenie sieci łączności w celu komunikacji z trudno dostępnych obszarów.
Shapeshifter jest jedną z 25 propozycji na wczesnym etapie technologicznym, wybranych w ramach fazy pierwszej NASA’s Innovative Advanced Concepts (NIAC) – co po polsku oznacza „Innowacyjne koncepcje zaawansowane NASA”. Inne propozycje obejmują roje teleskopów kosmicznych i wykrywanie uderzeń meteoroidów. Każda z propozycji wyceniona jest na około 125 000 USD. Badacze mają dziewięć miesięcy na pracę nad definicją i analizą koncepcji.
Po zakończeniu procesu zespoły mogą ubiegać się o nagrody w ramach fazy drugiej. Są one wyceniane na 500 000 USD za dwa lata studiów. Tegoroczna selekcja NIAC obejmuje dziewięć propozycji fazy drugiej, które obejmują międzygwiezdne misje prekursorskie, ogromny teleskop kosmiczny, koncepcję eksploracji lodowatego księżyca Neptuna o nazwie Tryton.
Propozycje NIAC są uważane za bardzo wczesne stadium, lata lub dziesięciolecia przed startem misji. Ale praca nad nimi dostarcza biblioteki pomysłów, z których NASA może później czerpać.
„Program NIAC daje możliwość odkrywania wizjonerskich pomysłów, które mogą przekształcić przyszłe misje NASA, tworząc lepsze lub całkowicie nowe koncepcje, angażując jednocześnie amerykańskich innowatorów i przedsiębiorców jako partnerów w podróży. Koncepcje można następnie ocenić pod kątem potencjalnego włączenia do naszego portfolio technologicznego.”
– powiedział Jim Reuter, administrator NASA Space Technology Mission Directorate.
Pełna lista odbiorców fazy 1 NIAC:
• Shapeshifter – zmiennokształtne roboty – z Science Fiction do Science Fakt
• Biobot – Innowacyjny sposób na odciążanie skafandrów astronautów w celu bardziej efektywnej eksploracji, poprzez zastosowanie zaawansowanych systemów robotycznych do radzenia sobie z wymaganiami biologicznymi (tj. podtrzymywania życia)
• LEAVES – Wysuwane czujniki środowiskowe i atmosferyczne do badania Wenus
• MIDEA – Meteoroid Impact Detection do badania asteroid
• Bezkolizyjne mapowanie małych zanieczyszczeń orbitalnych
• Marsbee – rój statków do głębokiej eksploracji Marsa
• R-MXAS – Obrotowa aparatura do obrazowania przestrzennego
• PROCSIMA – Bezdyfrakcyjny napęd do przełomowych misji międzygwiezdnych (z eliminacją dyfrakcji i rozpraszania termicznego)
• SPARROW – Robot napędzany parą napędów autonomicznych do badania oceanicznych światów
• BALET – Lokomocja balonowa w ekstremalnym terenie
• Myco-architecture off planet – Samoreplikujący się materiał do budowy różnych struktur na powierzchni obcych planet
• Modułowe, samoskładające się roje kosmicznego teleskopu
• Astrofizyka i badania techniczne statku kosmicznego Solar Neutrino
• Advanced Diffractive MetaFilm Sailcraft – Żagle dyfrakcyjne do wynoszenia statków na orbitę
• Spectrally-Resolved Synthetic Imaging Interferometer – Nowa architektura dla interferometrii o spektralnym rozkładzie
• Radioisotope Positron Propulsion – Koncepcja napędu fuzyjnego z zastosowaniem pozytonu radioaktywnego
Pełna lista odbiorców fazy 2 NIAC
• PuFF – Koncepcja napędowa typu Pulsed Fission-Fusion
• Przełomowa architektura napędowa dla międzygwiezdnych misji prekursorskich
• KST – Kilometrowy Kosmiczny Teleskop
• AoES – Demontaż Asteroid przy pomocy Area-of-Effect Soft-bots
• Triton Hopper: Eksplorowanie księżyca Neptuna
• Magnetospheric Dipolar Torus (MDT) – Ochrona magnetosferyczna przed galaktycznym promieniowaniem kosmicznym
• Bezpośrednie obrazowanie wielopłaszczyznowe i spektroskopia egzoplanety z misją soczewki słonecznej
• NIMPH: Nano Icy Moons Propellant Harvester – system mikro-ISRU do produkcji LOx i LH2 dla paliwa powrotnego, pozwalający na tankowanie na księżycach lodowych.
• Mach Effect for In Space Propulsion: Interstellar Mission – napęd kosmiczny Mach Effect Gravity Assist (MEGA) do podróży międzygwiezdnych
https://weneedmore.space/zmiennoksztalt ... ysly-nasa/
Załączniki
Zmiennokształtne roboty do badania Tytana i inne zwariowane pomysły NASA.jpg
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wiadomości astronomiczne z internetu”