Słońce – analiza spektralna.

Historia, teoria, badania, przyszłość, wpływ Słońca na ziemię itp.
Awatar użytkownika
SPUNTI2021
VIP
Posty: 1632
Rejestracja: 8 paź 2021, o 17:35
Lokalizacja: Bełchatów, Złotniki - Jelonek
 Polubił: 3 times
 Polubiane: 197 times

Słońce – analiza spektralna.

Post autor: SPUNTI2021 »

Podobnie jak koronograf emituje sztuczna całkowite zaćmienie Słońca, również obserwacje spektralne metoda tak wspaniała za pomocą, którego odczytujemy „DNA” naszego Słońca. Obserwacje spektralne zostały wykorzystane z powodzeniem w astronomii gwiazdowej. Dlaczego metodyka obserwacji spektralnych jest taka ważna ponieważ z pomocą jej dokonujemy analizy widmowej światła pochodzącego od Słońca, gwiazd i galaktyk chociaż i nie tylko. Wszystkie obserwacje jakie wykonujemy gdzie wykorzystywane jest widmo Słońca czy gwiazd należą one do obserwacji spektralnych. Z tym gdy obserwujemy tylko widmo i oddajemy jej analizie wizualnej nazywamy obserwację spektroskopową. Takie urządzenie jest w sumie odmianą spektrometru i nazywa się spektrometr służący analiza widma światła słonecznego. Powstałe światło i oddziaływanie na substancje jakie zawarte są w strukturze materii słonecznej. Każdy pierwiastek ma zakodowane ściśle w sobie ciemne poprzeczne prążki, które zdradzają ich nazwę. Urządzenie, które pozwala obserwować widmo Słońca lub innego źródła światła, nazywane jest spektroskopem. Jeśli takie urządzenie jest wyposażone w urządzenie do dokładnego pomiaru pozycji linii w widmie, to nazywa się to spektrometrem. A jeśli służy do fotografowania widma, to nazywa się to spektrografem. Najprostsze działanie spektroskopu polega generalnie na przepuszczeniu wiązki światła przez wąską szczelinę, która przechodzi przez pryzmat. Na przednim końcu tego urządzenia znajduje się szczelina S, umieszczona w głównym ognisku obiektywu 01. Wiązka promieni skierowana jest w szczelinę i po jej minięciu przechodzi przez soczewkę 01. Światło wychodzi w postaci wiązki równoległych promieni. Natomiast szczelina wraz z soczewką 01 i rurką T stanowi część spektroskopu, zwanego kolimatorem. Na drodze wiązki równoległych promieni wychodzących z kolimatora umieszczony jest pryzmat szklany R. W nim promienie załamują się, w wyniku czego odchylają się w kierunku podstawy pryzmatu. W przypadku promieni o różnych kolorach kąt odchylenia jest inny. Promienie ultrafioletowe, które są niewidoczne dla oka, mniej fioletowe, są najsilniej odchylane, promienie podczerwone, niebieskie, zielone, żółte, pomarańczowe, czerwone i wreszcie podczerwone odchylają się jeszcze mniej. Z powodu różnicy w refrakcji, zwanej dyspersją, biały promień światła po przejściu przez pryzmat daje wielobarwny pasek na ekranie - widmo. Do obserwowania widma umieszczamy lunetkę, która jak wiadomo w swojej budowie posiada soczewki tj. obiektyw 02 i okular V oraz tubus T2. Jeżeli do urządzenia zamontujemy kamerę, aparat urządzenie staje się spektrografem. Wykonajmy teraz doświadczenie zapalmy gazowy palnik laboratorium do płomienia, do którego wprowadzono trochę zwykłej soli lub sody.
Załączniki
face1.JPG
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wolna dywagacja o Słońcu/Free Dissertation on the Sun.”