Słońce – monitorowanie.

[SPUNTI]

Jeszcze pozostały dwa efemerydalne kąty Bo i Lo pierwszy kąt jest kątem pod jakim widać jeden z biegunów od brzegu tarczy. Lo kąt ten określa nam długość heliograficzną południka Carringtona. Znając tylko pierwszy kąt, który już opisywałem, kąt P teraz nakładając na rysunek siatkę ortograficzną odczytamy bez przeszkód współrzędne heliograficzne palm słonecznych. Jeszcze jedną historyczną obserwację jaka wykonał i przedstawił 100 lat temu dokładnie w 1917 roku był E. Maunder wykres motylkowy wspomniany już w poprzednich postach poświęconym Słońcu. Jakby nie patrząc na nasze Słońce jest to ciekawy obiekt do wykonywania jego obserwacji. Nie jest to monologiczny obiekt na którym nic się nie dzieje. Oczywiście są okresy aktywności przypadające podczas jego minimum. Faktycznie w tych okresach to przez jakiś czas nic się nie wydarza. Oczywiście jest to zgubne twierdzenie ponieważ pod względem wizualnym tak to odbieramy. W przestrzeni kosmicznej umieszczona są sondy kosmiczne SOHO i SDO, które non-stop monitorują powierzchnię Słońca. Nie tylko w zakresie wizualnym ale szeroko poza nim. Obserwując wszechświat galaktyki, które znajdują się miliony lat świetlnych zasługują na bardzo szczególną uwagę. w ich centrach skrywają najskrytsze tajemnice nauki. Jest to jak najbardziej słuszna prawda ale blisko nas 8,3 minut światła odległa od nas nasza życiodajna gwiazda. Wiemy o niej już bardzo dużo codziennie pojawia się nad horyzontem aby po ponownie pod nim się schować. Właśnie jej egzystencja każdego dnia w jakiś sposób poprawia nam humor. W chwili obecnej od lipca 2018 roku w stronę Słońca mknie niesamowity słoneczny pojazd sonda Paker Solar Probe zbliży się na rekordową odległość 6 mln km do Słońca w grudniu 2024 roku.