Protuberancje.

Historia, teoria, badania, przyszłość, wpływ Słońca na ziemię itp.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Protuberancje.

Post autor: SPUNTI »

Słońce jako ogromny kocioł atomowy ciągle jest żywotne ciągle z niego coś kipi i przejawem tej aktywności są protuberancje. Protuberancje to najwspanialsze „kosmiczne wulkany”, aktywność ich ściśle jest powiązana z ilością grup plam słonecznych. Astronom w obecnej chwili jak i zarówno miłośnik astronomii nie musi udawać się ekspedycją w rejony występujących całkowitych zaćmień Słońca. Jeśli mają tylko dostęp do teleskopów słonecznych można przez specjalny filtr (H – alfa) w dowolnym czasie i miejscu obserwować erupcję protuberancji. Widać nieraz dokładnie jak eksploduje unosząc się z minuty na minutę do góry odrywając się od powierzchni Słońca. Po kilku godzinach ”nieruchomieją” po czym zaczynają powoli opadać wzdłuż linii sił pola magnetycznego. W XIX wieku uważano, że owe wytryski pochodzą z Księżyca z jego wnętrza ale pod koniec wieku zaczęto rozumieć prawdziwą naturę protuberancji. Przez teleskop słoneczny obserwowane protuberancje przypominają cienkie długie nici wijące się na tle tarczy słonecznej. Obserwowane protuberancje podczas maksimum aktywności mogą osiągać nawet miliona kilometrów którego grubość może dochodzić niekiedy do rozmiarów średnicy Ziemi. W nim zawieszony gaz przez kilkanaście godzin utrzymując się na wysokości 40-50 tyś km. Co ciekawe astronomowie zaobserwowali każda protuberancja zwykle powstaje kiedy zaczyna znikać grupa plam słonecznych. Protuberancja budowana jest w parach grup najmocniejszą swoją podstawę ma u podnóża grup czyli biegunów par grup. Kiedy z nich następuje erupcja skondensowany gaz plazmowy łączy się w jedną całość rozrastając się do swoich największych rozmiarów. Zdarzają się też protuberancje które powstają w pobliżu dziur koronalnych Linia sił pola magnetycznego biegną w tych rejonach prostopadle i kiedy następuje silna erupcja wyrzut cząsteczek wysokoenergetycznych odbywa się prostopadle wzdłuż właśnie tych linii sił. Podczas tak silnego wybuchu protuberancja oddala się od powierzchni Słońca nawet z prędkością ok. 1000 km/sek. Ta prędkość jest atutem dla części materii cząstek, które na zawsze opuszczają Słońce i nie powracają już z powrotem.
Załączniki
Protuberancje.
Protuberancje.
face.JPG (12.38 KiB) Przejrzano 903 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wolna dywagacja o Słońcu/Free Dissertation on the Sun.”