Słońce - mechanizm genezy granulacji.

Historia, teoria, badania, przyszłość, wpływ Słońca na ziemię itp.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Słońce - mechanizm genezy granulacji.

Post autor: SPUNTI »

Jednym z ciekawych formacji kończący swój epizod „życiowy” są granulacje. Granulacje to końcowy efekt ruchów gazu z wnętrza do zewnętrznej warstwy fotosfery. Wizualnie wyglądają jak kipiące bąble. Pierwsze zdjęcie tych tworów powierzchni wykonał J. Janssen w Mouden pod koniec XIX wieku. Odtąd bacznie zwracano na to uwagę ale obserwacje ich nie należały do najłatwiejszych. Nie posiadano tak doskonałej techniki fotograficznej aby móc w dowolnej chwili i czasie takie fotografie wykonywać. Jeżeli nawet udało się w jakiś sposób sfotografować granulacje to w sumie obraz ich był nie wyraźny i zbyt nieostry. Granulacje to specyficzne obiekty na powierzchni Słońce do fotografowania. Główną przeszkodą jest nasza atmosfera i ruchy turbulencyjne w niej gazów właśnie psuły efekt wyrazistości zdjęć granulacji. Dopiero przełom lat 50/60 – tych XX wieku przyniósł oczekiwany rezultat. Do balonów stratosferycznych doczepiano teleskopy z aparatami i z wysokości 25 – 30 km wykonywano zdjęcia. Dziś granulacje fotografujemy z duża dokładnością obrazy są wręcz doskonale uzyskujemy je za pomocą z sond kosmicznych, które znajdują się daleko poza atmosferą ziemską. Astronomowie podczas prowadzonych obserwacji Słońca są zgodni proces powstawania granulacji odbywa się głęboko pod warstwą fotosfery tzw. w warstwie konwekcyjnej Słońca. W tej warstwie tam gaz jest w ciągłym mimo, że bezwładnym ruchu to również podlega swoim prawom. Strumienie gazu przybierają postać rotacyjnych wirów, które te z kolei w końcowej fazie tworzą bąble gorącego gazu. Ten transport materii znajduje się w ruchu wirowym. Dopiero przyjmuje na głębokości 100-500 km pod fotosferą kształt bąbla. Bąbel – granula wypływa bezwładnie już na powierzchnię fotosfery tworząc strukturę ziarnistą. Jej poszczególne rozmiary dochodzą nawet do 2000 km ale bywają także i mniejsze 10 krotnie. Przeciętna granula dorównuje rozmiarami powierzchniowo Polski czyli rozmiarowo odpowiada 600 km. Granulacje to twory jak najbardziej nietrwałe utrzymujące się na powierzchni od kilku do kilkunastu minut. Kiedy ginie w jej miejsce uaktywnia się następna granula i tak już bez przerwy od prawie 5 miliardów lat.
Załączniki
granule
granule
face1.jpg (24.89 KiB) Przejrzano 858 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wolna dywagacja o Słońcu/Free Dissertation on the Sun.”