Obserwacje meteorów.

[SPUNTI]

Obserwacje meteorów nie należą do trudnych odpowiednia organizacja i nasze opracowane wyniki obserwacyjne mają już charakter naukowy. Celem obserwacji jest wyznaczenie tzw. roju meteorytów jego współrzędne radiantu na sferze niebieskiej. Podczas przejścia Ziemi poprzez rój meteorów trwający zazwyczaj kilkanaście dni liczba ich obserwowanych stale się zmienia. Początkowo nie jest duża ale z biegiem czasu się nasila gdy zbliża się do punktu radiantu. Mówimy wówczas, że jest to maksimum roju meteorów. Z niego punktu położonego na sferze niebieskiej wylatują meteory ulegają one całkowitemu spalaniu w atmosferze. Zdarza się też, że kometa powraca w pobliże naszego Słońca, Ziemia przechodząc poprzez jej warkocz narażona jest na prawdziwy deszcz meteorów. Występujące roje meteorów mają dość duży związek z rozpadem danej komety czy większej planetoidy. Wówczas ich szczątki w postaci pył, kamieni i bryłek ułożone są w jednym ciągu na tej trajektorii co przebiegała jego trajektoria przed rozpadem. Podczas maksimum roju obserwujemy spalanie z częstotliwością nawet kilku czy też kilkanaście meteorów na minutę dlatego przy takiej ilości najlepiej obserwacje wykonywać zespołowo. Do najefektowniejszych rojów stałych corocznych należą Kwadrantydy maksimum 3-4 stycznia. Lirydy (22-24 kwietnia), Perseidy (12-13 sierpnia), Orionidy (21-22 października), Leonidy (16-17 listopada) oraz Geminidy (12-13 grudnia). Najsłynniejszym rojem meteorów jest rój Perseidów, który można obserwować wakacyjne ciepłe noce. Podczas wykonywania obserwacji powinniśmy się udać z dala od miejskich świateł tam gdzie jest ich najmniej lub nie ma wcale. Jeżeli znajdujemy się zespole kilku obserwatorów wybieramy fragment nieba. Tak trzeba podzielić aby zespołowo obejmowało cała sferę niebieską. Najlepsze momenty obserwacyjne to bezksiężycowe noce jeżeli jest już Księżyc należy unikać patrzenie w jego kierunku. Wzrok powinien być wyciszony do maksimum dlatego przed obserwacją na kilkanaście minut najlepiej przyzwyczaić go do ciemności. Na odpowiednich kartach schematycznych ma nieba zaznaczamy punkt pojawienia się. Natomiast strzałką oznaczamy kierunek przemieszczania i koniec spalania. Zespołowo dokonując takiej obserwacji bez problemu wyznaczymy współrzędne jego radiantu. Jeżeli podczas danego roju będziemy systematycznie dokonywać podobnej obserwacji wykryjemy pozorne przemieszczanie się radiantu będący odzwierciedleniem ruch Ziemi po orbicie. J.B.