Księżyc 06-10-2019 rok.

[SPUNTI]

KSIĘŻYC
Najbliższe nasze naturalne ciało niebieskie towarzyszy Ziemi od 4 mld lat.. Odległy jest od Ziemi prawie 400 tyś km. Należy do rodziny jednych z największych księżyców w naszym systemie słonecznych. Średnica jego wynosi 3476 km nie posiada atmosfery jeżeli występuje to znikome ślady. Atmosfera Księżyca jest tak rzadka miliardy razy mniejsza niż nasza ziemska co stanowi doskonały argument do obserwacji . Przezroczystość powierzchni jest bardzo dobra i bez żadnych przeszkód można już przez niewielki teleskop obserwować mnóstwo na jego powierzchni szczegółów. Podstawowym i charakterystycznym tworem jego powierzchni są kratery. Wygląd ich jest różny kształt ale mają jedną formę wyglądają jakby były potężne leje utworzone po przez upadek na jego powierzchnię dziesiątków większych i mniejszych obiektów w czasie formułowania się naszego układu słonecznego. Znaczna ich ilość występujących obiektów nie oszczędziła naszego Księżyca pozostawiając takie przepiękne jego ślady pozostałości z tego okresu czasu. Miliardy rzadka atmosfera nie chroniła jego powierzchni bez trudu docierają do jego powierzchni każdy z meteorytów o różnych rozmiarach. Kratery jakie w większości występują na powierzchni Srebrnego Globu posiadają wielkość 20 - 100 km. otoczone są wałem, a centrum wznosi się niewielką górką centralną. Jeżeli mamy do dyspozycji teleskop zwierciadlany o średnicy 10-15 cm lustra możemy przez niego zaobserwować liczbę nawet 100-150 tysięcy kraterów. Najlepiej kratery jest obserwować na linii terminatora (linia dnia i nocy). Tam nad horyzontem księżycowym Słońce świeci nisko nad horyzontem . Obserwując z Ziemi zauważamy charakterystyczne długie cienie tworzone przez wały kraterów. Życzę miłej obserwacji teleskopowych naszego najbliższego ciała niebieskiego. fot. J. Bańkowski 06-10-2019 rok Sky-Watcher 90/900 + EOS 300 D.