TEORIA ZAĆMIEŃ(123) – ruch Księżyca, zakrycia.

[SPUNTI]

TEORIA ZAĆMIEŃ(123) – ruch Księżyca, zakrycia.
Gwiazda Regulus jak pisałem w poprzednim poście w dniu 24 sierpnia 2017 roku jest niewidoczna ponieważ długość ekliptyczna gwiazdy wynosi 151,5*. W czasie przypadającego w tym dniu nów Księżyca i Słońca mają długość ekliptyczną tę samą wartość. Teraz spróbujmy odliczać dni jakie upłynęły od momentu przypadającego 24 sierpnia nowiu. Co się okaże, że po upływie 27,32 dniach (miesiąca księżycowego) nasz naturalny satelita Ziemi na sferze niebieskiej będzie zajmował swoje położenie właśnie na tle gwiazdy Regulus. Kształt naszego Księżyca widoczny będzie w postaci cienkiego sierpa, jeżeli chodzi o nasze Słońce wyniku przemieszczania się po ekliptyce zajmie już inne miejsce. Jego długość ekliptyczna wyniesie 178.4*, Słońca 151.5*. W takim przypadku Księżyca potrzebuje ponad 2 dni aby ponownie nastąpił moment jego nowiu dokładnie 2 dni i 5 godzin. Właśnie w tym czasie średnio następuje powtarzalność faz księżyca. Istnieją specjalne tablice astronomiczne również można z pomocą ułożonego algorytmu wyliczyć w jaka faza przypada na dowolny dzień kalendarzowy. Okres te nazywamy miesiącem synodycznym trwa on zazwyczaj do 29 dni i 5 godzin do 29 dni i 18 godzin. Miesiąc synodyczny Księżyca wyjaśnia nam dlaczego w różnych datach kalendarzowych fazy Księżyca są różne. jest jednak taki okres czasu w którym fazy Księżyca o tych samych dniach ponownie się powtarzają. Chodzi tutaj o tzw. cykl Metona o tym napisze troszeczkę później w następnych postach. W przypadku obserwacji ruchu Księżyca wzdłuż i w pobliżu ekliptyki widzimy przez swoje lunety jak jego tarcza zakrywa jasne i mniej jasne gwiazdy. Tarcza Księżyca na sferze niebieskiej jest na tyle dużą, że swoim rozmiarom dostarcza miłośnikom astronomii podczas zakrycia i odkrycia gwiazd dużo obserwacyjnej emocji. Dochodzi do regularnych zakryć np. gwiazdy Aldebaran, zachodzące serami trwające 3 lata dochodzi do 48-49 zjawisk tego typu. Zakrycia planet występują rzadziej ponieważ z rożnymi prędkościami również jak Księżyc przemierzają sferę niebieską zmieniając w krótkim czasie swoją długość i szerokość ekliptyczną. Dochodzi również do zakrycia Słońca czyli jego zaćmień kiedy oba ciała na sferze niebieskiej znajdują się w punkcie jednym z węzłów (ekliptyki z orbity Księżyca).