TEORIA ZAĆMIEŃ(124 )- równe pozorne średnice.

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

TEORIA ZAĆMIEŃ(124 )- równe pozorne średnice.

Post autor: SPUNTI »

TEORIA ZAĆMIEŃ(124 )- równe pozorne średnice.
Zaćmienie całkowite Słońca zachodzi wówczas kiedy obie tarcze Księżyca i Słońca się pokryją ze sobą. Co ciekawe obie średnice pozorne ich tarcze na sferze niebieskiej są sobie równe. Średnia ich wielkość wynosi 31’, że są one równe. Oczywiście z biegowi okoliczności rozmiarów odległości układu Słonce-Księżyc i wielkości Słońca do Księżyca. Przypomnijmy odpowiednie dane odległość średnia z Ziemi do Słońca wynosi 384404 km. Jeżeli to przeliczymy na jednostki odległościowe w stosunku do Słońca wynosi to 390 natomiast wielkość naszej gwiazdy do średnicy księżyca (3476 km) wynosi 400. Wyliczenie obu ciał dokonano na podstawie danych średnich. Jednak ruch Ziemi wokół Słońca i Księżyca wokół Ziemi jest wartością zmienną. Dochodzi do przypadku kiedy Ziemia na swoje orbicie wokół Słońca i Księżyca na orbicie wokół Ziemi stosunek odległościowy do stosunku wielkości Słońca, Księżyc wyniesie 1 (jeden). Oczywiście w takim przypadku tarcze obu ciał na sferze są sobie równe. W naszym układzie słonecznym w układzie księżyców planet to jedyny taki przypadek w którym stosunek odległości księżyca do rozmiarów Słońca byłby równy stosunkowi jedności (1). Ziemia od natury obdarowana została takim nie bywałem przypadkiem z której możemy obserwować całkowite zaćmienie Słońca. Z powierzchni innych planet zaćmienia Słońca jakie tam zachodzą to jedynie tranzyty. Teraz kiedy wystąpią dogodne warunki do występowanie zaćmienia dochodzi do zjawiska zaćmień Słońca. Z powierzchni naszej planety możemy obserwować zaćmienia w zależności gdzie nasz obserwator jak daleko znajduje się od pasa centralnego. Na powierzchni naszej planety występują cztery rodzaje zaćmień. Najbardziej rozpowszechniony obserwacyjny rodzaj zaćmienia do obserwacji przez dużą rzeszą obserwatorów to częściowe. Każde zaćmienie na Ziemi za czym jego cień stożka Księżyca będzie się przemieszczał jej powierzchni początek i koniec zjawiska przypada jako częściowe. Każdy rodzaj zaćmienia charakteryzuje się wielkością swojej fazy czyli część tarczy, która podczas kulminacyjnego momentu zostaje pokryta przez Księżyc. Głębokość maksymalnej fazy zależy w jakiej odległości obserwator znajduje się od pasa centralnego. Maksymalna faza podczas zaćmienia nie odpowiada wartości zakrycia procentowego tarczy słonecznej. W czasie zaćmienia widzimy przez ciemne filtry jak ciemna tarcza Księżyca powoli dokonuje przemieszczania na tle tarczy słonecznej. Następuje ten kulminacyjny moment, fazy nasza dzienna gwiazda zasłonięta jest w sposób jak najbardziej maksymalny.
Załączniki
TEORIA ZAĆMIEŃ(124 )- równe pozorne średnice.
TEORIA ZAĆMIEŃ(124 )- równe pozorne średnice.
face_obraz.jpg (25.73 KiB) Przejrzano 605 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”