Niebo z powierzchni Wenus(1/2)

Od wielkiego wybuchu po dzień dzisiejszy i daleko w przyszłość.
Awatar użytkownika
SPUNTI
VIP
Posty: 1637
Rejestracja: 8 lut 2019, o 20:14
 Polubiane: 18 times

Niebo z powierzchni Wenus(1/2)

Post autor: SPUNTI »

Wenus najbardziej tajemnicza planeta z prostej przyczyny, jej powierzchnia pokryta jest gęstą powłoką chmur. Nigdy nie odsłania swojej powierzchni teleskopy ustawione na Ziemi nie przebijają się przez jego gęstą atmosferę. Astronauci, którzy staną na jej powierzchni nie ujrzą rozgwieżdżonego nieba. Musimy sobie widoki sfery niebieskiej tej planety wyobrazić jedynie gdybyśmy się znajdowali tuż nad powłoką jej gęstej atmosfery. Orbita planety chyba jest najdoskonalszym kołem spośród wszystkich orbit planet naszego układu słonecznego. Różnica pomiędzy peryhelium a aphelium zmienia się niewiele i zmiana ta powoduje, że astronauta przebywający w pobliżu Wenus praktycznie nie odczuje dużej różnicy w pozornych rozmiarach Słońca na tamtejszej sferze niebieskiej. Rozmiar kątowy Słońca wynosi 45’ minuty (kątowe). Energię jaką Słonce dostarcza planecie jest dwukrotnie większe niż otrzymuje nasza planeta. Słońce świeci tam blaskiem (-27,5 mag). Podobnie jak na Merkurym Słońce tu też jest jasnym dominującym obiektem. Jedyną wewnętrzną planetą dla Wenus jest Merkury, który co 145 dni znajduje się względem jego w koniunkcji dolnej. Astronauci jeżeli znajdowali by się na powierzchni Wenus i obserwować stamtąd Słońce to w dniu 16 grudnia 2016 roku mogliby obserwować tranzyt Merkurego. Tranzyty Merkurego widoczne Wenus do końca XXI wieku wydarzą się 12 razy. Podczas tranzytu 16-12-2016 r planeta zbliżyła się do Wenus na odległość 58,5 mln km, a jej średnica pozorna na tle tarczy słonecznej podczas przejścia wynosiła 17’’. Merkury podczas tamtejszych elongacji maksymalnych oddala się na odległość kątową od Słońca 32-35* i jest znacznie jaśniejszy podczas tych elongacji niż na u nas na Ziemi jasność wizualna wynosi -1,5 mag przy dogodnych warunkach nawet – 2,0 mag. Wenus obiega Słońce w czasie ok 225 dni natomiast obrót dookoła swej osi trwa najdłużej ze wszystkich planet naszego układu słonecznego i wynosi 243 dni. Obrót planety dookoła swej osi jest ruchem przeciwny do obrotu Ziemi co powoduje że długość dnia słonecznego jest znacznie mniejszy od gwiazdowego. Słońce obserwowane z powierzchni wschodzi na zachodzie, a zachodzi na wchodzie. Jeżeli moglibyśmy z jakiegoś powodu przebywać na powierzchni Wenus wschód Słońca jak i również jego zachód odbywałby się dokładnie co 117 dni. Co 6,3 lat na niebie wenusjańskim dochodzi do jednoczesnych opozycji Wenus z Ziemią i Marsem. Te trzy planety ustawiają się na jednej linii w stosunku do Słońca 6,4 lat.
Załączniki
niebo z powierzchni Wenus J.B.
niebo z powierzchni Wenus J.B.
face.JPG (11.07 KiB) Przejrzano 1045 razy
Awatar użytkownika
Dany
Społeczność SOS
Posty: 9
Rejestracja: 15 lut 2019, o 19:19
Lokalizacja: Worksop, Wielka Brytania
Kontakt:

Re: Niebo z powierzchni Wenus(1/2)

Post autor: Dany »

Nie ma to jak spojrzeć z innej perspektywy :) Dopiero wtedy dostrzegamy to czego nie widzimy patrząc "standardowo". Mnie się marzy kolonizacja Wenus futurystycznymi bazami-sterowcami w górnych warstwach atmosfery :D
"Jak się tak leży godzinami w nocy, to myśleniem można zajść bardzo daleko i w bardzo dziwne strony"
Stanisław Lem Solaris
Przemyślane przy kawie
Pisarski blog Ikcolbaz
Awatar użytkownika
abc
Społeczność SOS
Posty: 270
Rejestracja: 7 lut 2019, o 21:16
 Polubił: 18 times
 Polubiane: 30 times

Re: Niebo z powierzchni Wenus(1/2)

Post autor: abc »

Liczne wyładowania atmosferyczne między chmurami, opady kwasu siarkowego w górnych warstwach atmosfery, duża aktywność wulkaniczna. Niezbyt przyjemna miejscówka na wczasy. Raczej wybrał bym marsjańskie "grzyby". Jakoś bym te burze piaskowe przebolał. Wizyta w bazie na jednym z księżyców Saturna by mnie najbardziej usatysfakcjonowała. :D
Awatar użytkownika
Dany
Społeczność SOS
Posty: 9
Rejestracja: 15 lut 2019, o 19:19
Lokalizacja: Worksop, Wielka Brytania
Kontakt:

Re: Niebo z powierzchni Wenus(1/2)

Post autor: Dany »

Tu masz racje i w praktyce bym na Wenus się nie wybrał, ale w surrealistycznym marzeniu/wyobrażeniu to co innego :D
"Jak się tak leży godzinami w nocy, to myśleniem można zajść bardzo daleko i w bardzo dziwne strony"
Stanisław Lem Solaris
Przemyślane przy kawie
Pisarski blog Ikcolbaz
ODPOWIEDZ

Wróć do „Astronomia teoretyczna”