Wiadomości astronomiczne z internetu

Ciekawostki i postępy w dziedzinie astronomii
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

"Planeta Lem" powstanie w Krakowie
2019-03-30
13 marca br. w Krakowie ogłoszono wyniki konkursu architektoniczno-urbanistycznego na projekt Centrum Literatury i Języka „Planeta Lem”. Nowa placówka kulturalna stanie na terenie dawnego Składu Solnego na Zabłociu do 2023 roku. Zwycięski projekt powstał w pracowni JEMS Architekci.
Centrum Literatury i Języka – Planeta Lem ma być niezwykłym miejscem. Powstanie już w 2023 roku na krakowskim Zabłociu m.in. w budynkach dawnego Składu Solnego przy ul. Na Zjeździe 8. Jego patronem będzie Stanisław Lem – wybitny polski pisarz, filozof i futurolog oraz krytyk, najchętniej przekładany polski autor w historii (przełożono jego książki na ponad 40 języków o łącznym nakładzie 30 mln egzemplarzy), przez większość życia związany z Krakowem. Jego twórczość poruszała m.in. tematy związane z rozwojem nauki i techniki, natury ludzkiej, możliwości porozumienia się istot inteligentnych czy miejsce człowieka we Wszechświecie.
Centrum ma być poświęcone głównie osobie i twórczości Stanisława Lema, ale znajdzie się tu również wystawa na temat języka polskiego. Interaktywna wystawa inspirowana dziedzictwem myśli Lema będzie stanowić centralny element obiektu. Koncepcja wystaw stałych przygotowana została przez Studio Tengent przy współpracy z polskim pisarzem Jackiem Dukajem (tworzy głównie literaturę science fiction).
Na powierzchni około 4 tysięcy metrów kwadratowych, oprócz wystawy „Centrum Literatury i Języka – Planeta Lem”, znajdą się także: nowoczesna salę wielofunkcyjna z przeznaczeniem na organizowane w Krakowie wydarzenia literackie (na ok. 400 osób), przestrzeń na wystawy poświęcone literaturze i językowi, ogólnodostępna mediateka, pracownia multimedialna i kawiarnio-księgarnia oraz przestrzenie biurowe. Wokół obiektu zaplanowano tereny zielone. Koszt budowy ma wynieść około 105 milionów złotych. Ponadto będzie to centrum operacyjne dla programu Kraków Miasto Literatury UNESCO.
„Planeta Lem” ma być przestrzenią dla eksperymentu oraz miejscem prezentacji ważnych form i zjawisk w literaturze współczesnej. Utworzenie Centrum wpisuje się także w wieloletni program kulturalno-edukacyjny Lem 2021, realizowany w związku z przypadającym na rok 2021 stuleciem urodzin autora m.in. „Solaris”, „Niezwyciężonego” czy „Bajek Robotów”.
Międzynarodowy, dwuetapowy konkurs architektoniczny zorganizowało Miasto Kraków, Krakowskie Biuro Festiwalowe – operator centrum – i Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Kraków. Konkurs wystartował 6 września 2018 r. Rozstrzygnięcie i publiczne ogłoszenie wyników Konkursu oraz otwarcie wystawy pokonkursowej miało miejsce 13 marca 2019 r.
Jury konkursu spośród pięciu zakwalifikowanych do niego prac zdecydowało się nagrodzić dwie. Pierwszą nagrodę i zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na opracowanie dokumentacji projektowej otrzymała pracownia JEMS Architekci z Warszawy (skład zespołu autorskiego: Maciej Miłobędzki, Paweł Majkusiak, Katarzyna Kuźmińska, Maciej Rydz, Łukasz Krzesiak, Łukasz Stępnik, Aleksander Gadomski, Marta Tomasiak, Piotr Kliński, Filip Pawlak, Piotr Pachowski).
Drugą nagrodę otrzymał projekt, stworzony przez biuro Piuarch s.r.l. z Mediolanu i Inteoria Inga Olszańska z Krakowa (skład zespołu autorskiego: Francesco Fresa, Germán Fuenmayor, Miguel Pallares, Inga Olszańska).
Paweł Z. Grochowalski
Źródło: Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Kraków
Grafika: JEMS Architekci
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pl ... w-krakowie
Załączniki
Planeta Lem powstanie w Krakowie.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

To była krótsza noc.
Czas zimowy zmieniliśmy na letni

2019-03-31
W niedzielę nad ranem wskazówki zegarów przesunęliśmy z godziny 2 na 3. Co oznacza, że zmieniliśmy czas z zimowego na letni. We wtorek Parlament Europejski opowiedział się za zniesieniem zmian czasu od 2021 roku.
Naukowcy z fińskiego Uniwersytetu w Turku wykazali, że przestawienie zegara o godzinę do przodu i zakłócenie rytmu dobowego zwiększa ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu, jednak tylko tymczasowo.
Analiza danych zbieranych przez 10 lat wśród mieszkańców Finlandii wykazała, że ogólna częstość występowania udaru niedokrwiennego była o 8 proc. wyższa w ciągu pierwszych dwóch dni po zmianie czasu na letni. Natomiast po kolejnych dwóch dniach nie zauważono już żadnej różnicy. Odkryto także, że osoby z chorobą nowotworową były o 25 proc. bardziej narażone na udar bezpośrednio po przejściu na czas letni, niż w jakimkolwiek innym okresie w ciągu roku. Ryzyko było również zauważalnie wyższe w przypadku osób powyżej 65. roku życia - u nich prawdopodobieństwo wystąpienia udaru tuż po przesunięciu zegarów na czas letni było wyższe o 20 proc. niż w pozostałych tygodniach.
Wpływ zmiany czasu na sen
- Zmiana czasu najbardziej dotyka ludzi, którzy mają problemy ze snem lub mają zaburzony rytm okołodobowy - tłumaczył dr Michał Skalski z Poradni Leczenia Zaburzeń Snu przy Klinice Psychiatrycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Zaznaczył przy tym, że choć sama zmiana czasu nie jest zwykle główną przyczyną problemów zdrowotnych, to rezygnacja z niej może oznaczać pozytywne konsekwencje. - Podział na czas letni i zimowy to jeden z wielu czynników zewnętrznych wpływających na jakość ludzkiego życia - mówił dr Skalski. - Jeśli więc podział ten nie ma już uzasadnienia ekonomicznego, to jego zniesienie wyeliminuje z naszego życia jeden z nieprawidłowych, stresogennych czynników - dodał.
Co zrobić, żeby spać lepiej? - Kiedy przychodzi pacjent z zaburzeniami snu, to pierwsza rada, jaką dostaje, to: proszę pilnować stałych, regularnych pór snu. Próba zmuszenia się do zaśnięcia, kiedy mózg nie jest jeszcze śpiący lub próba wybudzenia, kiedy jeszcze jest śpiący, prowadzi prędzej czy później do zaburzenia snu - tłumaczył dr Skalski w programie "Wstajesz i weekend" na antenie TVN24.
Ustalenia dotyczące czasu letniego zostały wprowadzone przez państwa europejskie w ubiegłym wieku. Celem było oszczędzanie energii, w szczególności w czasie wojny i podczas kryzysu naftowego w latach 70. XX wieku. Od 1980 roku stopniowo przyjmowano przepisy znoszące rozbieżne harmonogramy krajowych zmian czasu. W Polsce zmiana czasu została wprowadzona w okresie międzywojennym, następnie w latach 1946-1949, 1957-1964, a od 1977 r. stosuje się ją nieprzerwanie.
Opinie co do korzyści płynących z przeprowadzanej dwa razy w roku zmiany czasu są jednak podzielone.
Badań dotyczących wpływu zmiany czasu na zużycie energii czy zdrowie i samopoczucie człowieka jest wiele. Badania zużycia energii elektrycznej w stanie Indiana (USA) wykazały, że po wprowadzeniu czasu letniego rachunki mieszkańców za prąd wzrosły. Z kolei badania prowadzone w Kalifornii dowodziły, że w tym stanie zmiana czasu nie powoduje zmian w zapotrzebowaniu na energię elektryczną. Japończycy wyliczyli, że stosowanie czasu letniego może zmniejszyć emisję dwutlenku węgla o 400 tys. ton i pomóc zaoszczędzić do 930 mln litrów paliwa. Ponadto przyczynia się do spadku liczby ulicznych kradzieży o 10 procent.
Kiedy przestaniemy zmieniać czas
W całej Unii Europejskiej do czasu zimowego wraca się w ostatnią niedzielę października, a na czas letni przechodzi się w ostatnią niedzielę marca. Mówi o tym obowiązująca bezterminowo dyrektywa UE ze stycznia 2001 roku: "począwszy od 2002 r. okres czasu letniego kończy się w każdym państwie członkowskim o godz. 1 czasu uniwersalnego (GMT), w ostatnią niedzielę października".
W Polsce zmianę czasu reguluje rozporządzenie prezesa Rady Ministrów. Kolejne takie rozporządzenie rząd wydał na początku listopada 2016 roku. Przedłuża ono stosowanie czasu letniego i zimowego do 2021 roku. Prawdopodobnie nie będzie potrzeby wydawania analogicznego rozporządzenia - we wtorek Parlament Europejski opowiedział się bowiem za zniesieniem zmiany czasu.
Europosłowie chcą, aby zmiana czasu w ostatnią niedzielę marca 2021 roku była ostatnią zmianą w tych krajach UE, które wybiorą na stałe "czas letni". Państwa członkowskie, które wolą zachować "czas zimowy", mogłyby zmienić wskazówki zegara po raz ostatni w ostatnią niedzielę października 2021 roku. W ten sposób europosłowie chcą dać krajom więcej czasu na decyzję. W pierwotnym projekcie Komisji Europejskiej datą graniczną miał być bowiem 2019 rok.
Przyjęty we wtorek tekst jest stanowiskiem PE, które będzie przedmiotem negocjacji z ministrami UE w sprawie uzgodnienia ostatecznego kształtu przepisów.
Większość przeciwko zmianie czasu
Prace nad dyrektywą nabrały tempa po konsultacjach publicznych przeprowadzonych przez KE podczas zeszłorocznych wakacji. Zebrano wówczas 4,6 mln odpowiedzi (największą liczbę w historii), zaś 84 procent respondentów opowiedziało się za zniesieniem zmian czasu.
W Polsce o stosunek do zmiany czasu pytało także Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii po ubiegłorocznej jesiennej zmianie czasu. Z przeprowadzonego wówczas sondażu "wynika, że zdecydowana większość z biorących w nim udział osób opowiada się za odejściem od zmiany czasu" - napisał resort w informacji przesłanej portalowi tvn24bis.pl. Jak dodano, "drugi sondaż zostanie przeprowadzony po zmianie czasu zimowego na letni w 2019 r.". W czwartek Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii opublikowało szczegółowe wyniki badań w tej sprawie. Wynika z nich, że zdecydowana większość przy przejściu na jeden czas preferowałaby czas letni. Ponad 78 procent dorosłych Polaków opowiada się za zniesieniem zmiany czasu.
Źródło: PAP, TVN24
Autor: //aw,map
https://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-po ... 2,1,0.html
Załączniki
To była krótsza noc..jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

ASTRONOMIA KWIECIEŃ 2019
Kwietniowy numer magazynu "Astronomia" już w sprzedaży online https://astronomia.sklep.pl/…/Astronomi ... kwiec…/137
Od jutra w Empiku, Ruchu oraz Inmedio.
Home sweet Home
Miesiąc temu podziwialiśmy naszego naturalnego satelitę – Księżyc, a tym razem nie ma jak w domu, czyli podziwiamy naszą ukochaną Ziemię widzianą z bliskiego lub dalekiego kosmosu. Pierwsze zdjęcie Ziemi widzianej z przestrzeni kosmicznej zostało uchwycone 24 października 1946 roku. Zapraszamy do przeglądu najpopularniejszych fotografii Ziemi.
LXII Olimpiada Astronomiczna zakończona
W dniach 8 i 9 marca br., w Planetarium Śląskim w Chorzowie odbyły się finałowe zawody tegorocznej edycji Olimpiady Astronomicznej. Jak co roku, kolejne etapy olimpiady rozgrywane były już od października, aż do wyłonienia grupy najwyżej ocenionych uczestników, w której znalazło się 20 licealistów i jeden uczeń technikum. I to oni musieli stawić czoła finałowej serii sześciu niełatwych problemów astronomicznych. Zwycięzcą LXII Olimpiady Astronomicznej został Mateusz Kapusta, uczeń trzeciej klasy III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu. Zapraszamy do relacji i zapoznania się z zestawem zadań z olimpiady.
KRAKsat – wywiad z twórcami krakowskiego satelity
Podczas spotkania, które odbyło się 8 lutego br. w Krakowie pod hasłem „Space 4.0 Meetup #4: SpaceTech Made in Poland” Adam Tużnik miał okazję porozmawiać z twórcami już kolejnego polskiego, w dodatku studenckiego, satelity. Urządzenie skonstruowane przez krakowskich studentów to nic innego jak innowacyjny projekt wysłania urządzenia badawczego w kosmos przez studentów Akademii Górniczo-Hutniczej i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Więcej o projekcie w wywiadzie z twórcami KRAKsata.
Pojedynek łazików marsjańskich
W ciągu dwóch ostatnich dekad na powierzchni Czerwonej Planety z sukcesem wylądowały cztery łaziki należące do NASA. Naszpikowane naukowymi instrumentami pojazdy podróżowały po Marsie, szukając oznak pradawnego życia i obecności wody w stanie ciekłym. Za ich sprawą odkryliśmy nowe oblicze sąsiadującej z Ziemią planety. Każdy z tych marsjańskich pojazdów zapisał się na kartach eksploracji kosmosu, dokonując przełomowych odkryć i ustanawiając nowe rekordy. Który z łazików zdołał zwyciężyć swoich rywali, przemierzając najdłuższy dystans, a który pokonał ich liczbą instrumentów naukowych? O tym więcej w artykule Dominiki Jasińskiej.
Warsztaty astrofotograficzne – PixInsight LE
Mając już materiał w postaci 16-bitowego stacka otrzymanego z programu Deep Sky Stacker (lekcja z poprzedniego miesiąca), musimy wydobyć z niego to, co w nim „siedzi”. W tej części kursu astrofotografii Tomasz Zwoliński zaprasza do obróbki wstępnej materiałów pozyskanych w programie PixInsight LE.
#wiedza
#astronomia
#publikacjeastronomiczne
#magazynastronomia
Załączniki
ASTRONOMIA KWIECIEŃ 2019.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Ciemna materia wciąż kłopotliwa


2019-03-31

Ciemna materia może być kluczowym elementem budulcowym wszechświata, a mimo tego wciąż nie wiemy, czym tak naprawdę jest. Naukowcy wcale nie są bliżej rozwiązania tej tajemnicy.

Na świecie trwa wiele eksperymentów, których celem jest badanie ciemnej materii. Uzyskane wyniki nie pozwoliły jednak jednoznacznie stwierdzić, z czego się ona składa. Jeden z eksperymentów - DAMA/LIBRA - stale rejestruje sygnały ciemnej materii od ponad dwóch dekad. Od 1997 r. w ramach projektu DAMA/LIBRA są rejestrowane sezonowe zmiany płynności ciemnej materii. To wszystko jest wynikiem ruchu planet oraz ich oddziaływań ze Słońcem.

Dwa nowe detektory - ANAIS i COSINE-100 - zostały zaprojektowane, by działać podobnie do DAMA/LIBRA. Niestety, uzyskane przez nie dane nie zgadzają się z wynikami poprzednich eksperymentów. Póki co, naukowcy nie wiedzą, skąd takie rozbieżności.

Wyniki eksperymentu DAMA/LIBRA zostały potwierdzone licznymi danymi statystycznymi, więc fizycy zakładają, że są prawidłowe. Ale dane zebrane przez ANAIS i COSINE-100 są istotne statystycznie.

Wszystkie opisywane doświadczenia wykorzystują kryształy jodku sodu. Gdy ciemna lub zwykła materia oddziałują z nimi, emitują światło, które jest wychwytywane przez fotopowielacze. Aby maksymalnie wykluczyć udział innych czynników, wszystkie laboratoria z detektorami ciemnej materii znajdują się głęboko pod powierzchnią ziemi.


https://nt.interia.pl/raporty/raport-ko ... Id,2902425
Załączniki
Ciemna materia wciąż kłopotliwa.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Walerij Bykowski (1934 – 2019)
2019-03-31. Krzysztof Kanawka
Dwudziestego siódmego marca zmarł Walerij Bykowski – weteran radzieckich lotów załogowych.
Walerij Bykowski urodził się 2 sierpnia 1934 roku w miejscowości Pawłowskij Posad, niedaleko Moskwy. W wieku 25 lat Bykowski już był pilotem samolotów odrzutowych oraz doświadczonym spadochroniarzem. W 1960 roku Bykowski został członkiem pierwszej radzieckiej grupy kosmonautów. To właśnie wśród nich znalazł się m.in. Jurij Gagarin, pierwszy człowiek w kosmosie.
Walerij Bykowski po raz pierwszy dotarł na orbitę w czerwcu 1963 roku, w ramach misji Wostok 5. Była to “misja wspólna” wraz z Wostokiem 6, na pokładzie którego znalazła się kosmonautka Walentyna Tierieszkowa. W trakcie tej misji Wostok 5 i Wostok 6 zbliżyły się do siebie na minimalną odległość około 6 km. Misja Wostok 5 trwała łącznie 4 dni i 23 godziny – do dziś jest to rekord długości lotu jednej osoby
Trzynaście lat później, we wrześniu 1976 roku, Walerij Bykowski uczestniczył w dwuosobowej misji Sojuz 22, wraz z kosmonautą Władimirem Aksjonowem. Ten lot trwał 7 dni i 21 godzin. Dwa lata później, w sierpniu 1978 Bykowski uczestniczył w misji Sojuz-31/Sojuz-29. Ta misja odbyła się wraz z Sigmundem Jähn – pierwszym kosmonautą z NRD i trwała 7 dni i 20 godzin. Łącznie Walerij Bykowski spędził w kosmosie 20 dni, 17 godzin i 48 minut.
W 1980 roku Bykowski służył jako dubler w radziecko-wietnamskiej misji Sojuz 37. W kolejnych latach, aż do 1988 roku, Bykowski był związany z programem Interkosmos
Walerij Bykowski zmarł 27 marca 2019 w Gwiezdnym Miasteczku w wieku 84 lat. Po odejściu Bykowskiego, ze wszystkich uczestników programu Wostok, żyje jedynie Walentyna Tierieszkowa.
(PFA, LK)
https://kosmonauta.net/2019/03/walerij- ... 1934-2019/
Załączniki
Walerij Bykowski (1934 – 2019).jpg
Walerij Bykowski (1934 – 2019)2.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Spacer EVA-53 (29.03.2019)
2019-03-31. Krzysztof Kanawka
Dwudziestego dziewiątego marca odbył się amerykański spacer kosmiczny o oznaczeniu EVA-53. W przestrzeń kosmiczną wyszli Christina Koch i Nick Hague.
Spacer o oznaczeniu EVA-53 to drugi spacer kosmiczny w 2019 roku. Pierwotnie zadania EVA-53 miały być wykonane jeszcze w zeszłym roku, jednak wskutek nieudanego startu Sojuza MS-10 spacer został opóźniony.
EVA-53 nastąpił tydzień po spacerze EVA-52. Zadania obu spacerów były bardzo podobne. Podstawowy celem EVA-53 była wymiana części zestawu baterii zainstalowanych na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Ten spacer to część prac, dzięki którym starzejące się zestawy baterii zostaną wymienione na nowe. Starzejące się baterie są typu Ni-H2, zaś nowe baterie są typu Li-ion. Wymiana zestawów baterii na ISS rozpoczęła się w styczniu 2017, a obecnie planuje się zakończenie na marzec 2020. Nowy zestaw baterii prawdopodobnie będzie funkcjonować aż do momentu zakończenia programu ISS.
W spacerze EVA-53 uczestniczyli amerykańscy astronauci Christina Koch i Nick Hague. Pierwotnie planowano, że EVA-53 będzie pierwszym spacerem wykonanym w całości przez kobiety, jednakże astronautka Anne McClain miała problemy z dopasowaniem do jednego z dwóch dostępnych na ISS skafandrów kosmicznych. NASA postanowiła, że zamiast Anny McClain prace wykona Nick Hague. Spacer EVA-53 rozpoczął się 29 marca o godzinie 12:42 CET. EVA-53 trwał 6 godzin i 45 minut. Spacer zakończył się pełnym sukcesem.
Kolejny spacer z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej planowany jest na kwiecień. Do dziś łącznie wykonano 215 spacerów kosmicznych związanych z programem ISS. Oprócz utrzymania i rozbudowy Stacji, oczywistą korzyścią z tych spacerów są nowe i udoskonalone procedury prac i lepszy sprzęt. Wyniki tych spacerów będą przydatne w przyszłości, być może nawet i na powierzchni Księżyca.
Prace na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej są komentowane w wątku na Polskim Forum Astronautycznym.
(PFA)
https://kosmonauta.net/2019/03/spacer-e ... 9-03-2019/
Załączniki
Spacer EVA-53 (29.03.2019).jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Szczecin/ Astronomiczne "dyżury solarne" – od kwietnia
2019-03-31
Obserwacje Słońca przez teleskopy solarne i prezentacje bezpiecznych metod oglądania najbliższej nam gwiazdy organizuje szczeciński oddział Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. "Dyżury solarne" będą odbywały się w każdą środę od kwietnia do czerwca w Szczecinie.
"Zamierzamy pokazać mieszkańcom Szczecina, że zjawiska zachodzące na powierzchni gwiazdy dziennej mogą być tak samo interesujące, jak obserwacje nocnego nieba" – powiedział PAP Marcin Biskupski ze szczecińskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Dodał, że dyżury solarne będą przeznaczone dla wszystkich osób zainteresowanych astronomią, niezależnie od wieku.
Obserwacje – jak zapowiadają organizatorzy – będą prowadzone kilkoma rodzajami teleskopów, w tym przeznaczonymi do oglądania Słońca. "Będzie można zobaczyć m.in. wybuchy masy słonecznej, granulacje gwiazdy i inne szczegóły jej powierzchni" – powiedział Biskupski.
Uczestnicy mają się też dowiedzieć, jak oglądać gwiazdę dzienną metodą rzutowania Słońca na kartkę czy dzięki użyciu prostych filtrów. "Będziemy przypominać – bo tego nigdy za wiele – że nie wolno patrzeć bezpośrednio na Słońce; ale pokażemy też +domowe+ sposoby na bezpieczne obserwacje" – tłumaczył Biskupski. Dodał, że przy sprzyjających warunkach, będzie także można obserwować Księżyc i planety tuż przed zachodem Słońca.
Dyżury astronomiczne będą się odbywać w każdą środę od kwietnia do czerwca w obserwatorium Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Na stronie astronomia.szczecin.pl znajdują się szczegóły dotyczące bezpłatnych spotkań i formularz zapisów. (PAP)
autorka: Elżbieta Bielecka
emb/ ekr/
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/ ... etnia.html
Załączniki
Szczecin Astronomiczne dyżury solarne – od kwietnia.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Ludzie kosmosu: Edwin Hubble
2019-03-31. Szymon Ryszkowski
W dzisiejszym artykule skupię się na astronomie, którego nikomu przedstawiać nie trzeba. Edwin Hubble urodził się w 1889 roku w USA i od małego był bardzo uzdolniony fizycznie. Podczas zawodów szkolnych w 1906 roku w przeróżnych dyscyplinach sportowych zdobył siedem pierwszych i jedno trzecie miejsce. Tego samego roku ustanowił rekord stanu Illinois w skoku wzwyż. Dopiero na studiach w Chicago skoncentrował się na astronomii. Co ciekawe, ukończył również prawo na Uniwersytecie Oksfordzkim w Wielkiej Brytanii. Po powrocie do ojczyzny został nauczycielem i trenerem koszykówki. W 1919 roku rozpoczął pracę w obserwatorium Mount Wilson w Kalifornii, gdzie pracował ponad trzydzieści lat, aż do swojej śmierci. Warte zaznaczenia jest również, że walczył w obu wojnach światowych.
Do największych odkryć Hubble’a zaliczamy między innymi potwierdzenie, że mgławice nie znajdują się w naszej galaktyce, a stanowią inne galaktyki, oraz odkrycie prawa nazwanego jego nazwiskiem. W ogromnym skrócie mówi ono o oddalaniu się galaktyk i prowadzi do koncepcji Wielkiego Wybuchu. Odkrycia Hubble’a były tak przełomowe – bo nie można nazwać inaczej pierwszego obserwacyjnego oszacowania wieku Wszechświata – iż Edwin Powell Hubble stał się jednym z najważniejszych astronomów w historii.
https://news.astronet.pl/index.php/2019 ... in-hubble/
Załączniki
Ludzie kosmosu Edwin Hubble.jpg
Ludzie kosmosu Edwin Hubble2.jpg
Ludzie kosmosu Edwin Hubble3.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Czy dania Magdy Gessler zagoszczą na stałe na stacji kosmicznej?
2019-04-01
Jeszcze na pewno trochę poczekamy na kolejnego Polaka w kosmosie, jednak już w tym roku Polska zagości na orbicie w dosyć nietypowy sposób.
Podczas najbliższego lotu transportowego statku Cygnus NG-11 do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, na jego pokładzie znajdzie się 200 kg polskiego jedzenia. Staropolska kuchnia, jaką będą mieli okazję skosztować astronauci przebywający na obecnie trwającej ekspedycji, została przygotowana według receptur Magdy Gessler!
Droga tradycyjnych polskich dań do kosmosu zaczęła się niewinnie. W ubiegłym roku podczas zawodów łazików marsjańskich European Rover Challenge astronauta brytyjski Timothy Peake zasmakował się w polskiej kuchni. Najbardziej posmakował we flaczkach, które pierwszy raz spróbował w przerwie między kolejnymi konkurencjami starachowickich zawodów. Ku zdziwieniu kucharza, przyrządzającego wtedy posiłki, major Tim kosztował tego polskiego przysmaku bez chleba.
Gdy w grudniu Timothy Peake przechodził po ulicach Londynu, natrafił na nowo otwarty lokal pani Magdy Gessler - znanej kucharki i osobowości telewizyjnej. Astronaucie wróciły wspomnienia i krótko po powrocie do Centrum Szkolenia Astronautów Europejskiej Agencji Kosmicznej, zaproponował zmianę jadłospisu obecnej na stacji załogi. Nowe dania miały powstać w oparciu o przepisy polskiej restauratorki.
Ci przystali na pomysł i już na kwiecień zaproponowali przygotowanie pierwszych potraw do dostarczenia w ramach próbnego programu nowego żywienia - początkowo ma on obejmować jedynie amerykańskich astronautów.
Do stacji w ramach najbliższej misji zaopatrzeniowej startującej ze Stanów Zjednoczonych polecą więc: pierogi ruskie, schabowy z kapustą, kompot z suszonych śliwek i bigos. Oczywiście dania nie będą serwowane w tradycyjnej formie i polskim zwyczajem. Transport i sposób jedzenia ograniczają bowiem trudne warunki na orbicie - stan nieważkości i niewielka przestrzeń jadalna. Posiłki zostaną specjalnie przygotowane, by dało się je łatwo i szybko zjeść. Część z nich zostanie poddana procesowi liofilizacji.
Jeśli astronautom posmakuje polskie jedzenie, to już podczas kolejnej misji towarowej na pokład ISS trafią kapuśniak, gołąbki i barszcz czerwony, a nasz kraj będzie mógł się pochwalić stałą obecnością na orbicie w jadalnej formie.
Źródło: NASA/RG/HG
Na zdjęciu: Magda Gessler. Źródło: Serecki.
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/cz ... kosmicznej
Załączniki
Czy dania Magdy Gessler zagoszczą na stałe na stacji kosmicznej.jpg
Paweł Baran
VIP
Posty: 17352
Rejestracja: 9 lut 2019, o 13:58
 Polubił: 1 time
 Polubiane: 23 times

Re: Wiadomości astronomiczne z internetu

Post autor: Paweł Baran »

Jak powstają wielkie burze na Neptunie?
2019-04-01
Nowa burza - widziana przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a jako duża i ciemna plama na powierzchni Neptuna - pojawiła się już w roku 2018. Ale po przeanalizowaniu zdjęć z Hubble’a wstecz aż do roku 2015 naukowcy odkryli tam charakterystyczne chmury piętra wysokiego, formujące się na długo przed pojawieniem się samej burzy.
Neptun, podobnie jak o inne planety zewnętrzne Układu Słonecznego, miewa ogromne pod względem obszaru i długotrwałe burze. Podczas gdy Wielka Czerwona Plama na Jowiszu jest znana od dziesięcioleci, wyraźne ciemnoniebieskie plamy na Neptunie zobaczyliśmy po raz pierwszy, gdy w roku 1989 okolice tej planety odwiedziła sonda Voyager 2. Ale gdy Teleskop Hubble’a spojrzał ponownie na Neptuna w 1994 roku, okazało się, że jego imponujące burze już zniknęły.
Z czasem ten sam teleskop obserwował różne inne burze pojawiające się i znikające na Neptunie, trwające zwykle "zaledwie" przez okres około dwóch lat. Burze te były ciemnymi wirami chmur, które poruszają się z dużymi prędkościami. Każda z nich była mniej więcej rozmiarów Ziemi. Ale podczas gdy burze ziemskie rzadko trwają dłużej niż kilka tygodni (!) i typowo powstają wokół obszarów niskiego ciśnienia, na planetach - olbrzymach jest nieco inaczej: burze formują się wokół obszarów wysokiego ciśnienia. Dzięki temu są bardziej stabilne już od początku istnienia.
Co więcej, na planetach takich jak Jowisz, Saturn, Uran i Neptun nie ma obszarów lądowych, jakie z czasem niszczą docierające do nich burze na Ziemi. Na Jowiszu burze mogą dzięki temu trwać latami i dziesiątkami lat w okolicach równikowych, ale na Neptunie specyficzne układy wiatrów najczęściej spychają burze na północ lub południe, gdzie w ciągu kilku lat są one także niszczone, ale przez przeciwstawne prądy wiatru.
Teleskop Hubble’a wiele razy wcześniej przesyłał nam zdjęcia ukazujące białe chmury metanu unoszące się w najwyższych warstwach atmosfery Neptuna. Zdaniem naukowców z NASA są one tam wypychane przez układy burzowe wysokiego ciśnienia. Ale nie ma tu jasnej reguły, bowiem czasami też widzimy tam jasne i wysokie chmury, które nie okazują się jednak związane z ciemną plamą burzową. Zatem, choć do dziś astronomowie nie są w stanie przewidzieć, gdzie i kiedy powstanie burza na Neptunie, dzięki jasnym chmurom mogą spojrzeć wstecz i prześledzić jej historię z czasów, gdy taka ciemna plama burzowa nie była jeszcze widoczna.
Wynika to jasno ze zdjęć wykonanych z pomocą Teleskopu Hubble’a w latach 2015 - 2017. Pewne chmury wyraźnie wznosiły się do góry w miejscu, gdzie wielka burza uformowała się ostatecznie pod koniec roku 2018. Oznacza to także, że burze tworzą się przez dłuższy czas i zaczynają powstawać znacznie głębiej w atmosferze - tam, gdzie Teleskop Hubble’a nie jest w stanie wejrzeć.
Na zdjęciu: Cykliczny ruch Wielkiej Czerwonej Plamy zobrazowany przez sondę Cassini. Cienkie prądy strumieniowe obecne na Jowiszu powstrzymują Wielką Czerwoną Plamę przed rozpadem i zmianą szerokości geograficznej; obraca się ona wokół Jowisza, ale nie porusza się na północ ani na południe.
Źródło: NASA.
Czy dzięki temu lepiej zrozumiemy mechanizmy powstawania układów burzowych na planetach - olbrzymach? To możliwe, choć badania te napotykają wciąż sporo problemów. Współczesne modele komputerowe nie najlepiej radzą sobie z tymi zjawiskami. Brakuje też nowych, dedykowanych misji do tych planet. Warto dodać, że przelot sondy Voyager 2 (1989) był jak dotąd naszym najbliższym “podejściem” do Neptuna i Urana).

Czytaj więcej:
• Cały artykuł
• Oryginalna praca naukowa: Formation of a New Great Dark Spot on Neptune in 2018 (A. A. Simon, M. H. Wong, A. I. Hsu, Geophysical Research Letters 2019)
• Hubble bada dynamikę atmosfery Urana i Neptuna

Źródło: NASA/AGU
Na zdjęciu powyżej: Pierwsza z serii Wielkich Ciemnych Plam zaobserwowanych na Neptunie.
Źródło: NASA/ESA/GSFC/JPL
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ja ... a-neptunie
Załączniki
Jak powstają wielkie burze na Neptunie2.jpg
Jak powstają wielkie burze na Neptunie2.jpg
Jak powstają wielkie burze na Neptunie3.gif
Jak powstają wielkie burze na Neptunie3.gif (428.96 KiB) Przejrzano 1538 razy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wiadomości astronomiczne z internetu”